Elisabeth Van Lierop (34) en Tijs Delbeke (39) organiseren op 5 mei de gratis 505-concerten voor menselijkheid.
‘We plakken labels zoals ““vluchtelingen”” op mensen die ver genoeg van ons af staan om ons ervan te kunnen distantiëren’
De ontbijttafel staat nog bij psycholoog, auteur en podcasthost Elisabeth Van Lierop en muzikant Tijs Delbeke. ‘En ik heb het hier zo graag opgeruimd’, zucht Elisabeth. De tijdelijke chaos heeft alles te maken met het feit dat ze aan de vooravond staan van het ‘projectje’ dat ze samen bedachten toen ze op reis waren met het hele gezin: de 505-concerten voor menselijkheid. ‘Hoe moeilijk kan het zijn? We zoeken een plein en zetten er een podium op.’
Dat plein werd het Sint-Jansplein in Antwerpen, waar zondag 5 mei om 12u30 het startschot van 505 wordt gegeven. Hoe moeilijk het zou zijn, is ondertussen duidelijk. Tot ’s nachts zitten Elisabeth en Tijs samen te plannen, interviews te geven, de veiligheid te regelen en met muzikanten te bellen. Maar ze lachen nog.
Tijs: ‘Nee, we zijn de moed inderdaad niet verloren. Nu het event dichterbij komt, heeft de acute stress plaatsgemaakt voor “uitkijken naar”. Wat zal dat een speciale, mooie dag zijn!’
Elisabeth (lacht breeduit om Tijs’ enthousiasme): ‘Het is natuurlijk niet ons eerste project, want we hebben al drie kinderen samen.’
Dat positivisme en die enorme drive typeren het koppel. Elisabeth Van Lierop kennen we bij Flair al langer, want ze sierde zelfs al de cover van onze Vegan Special. Ze is een voorvechter van een duurzame levensstijl, dus ze koopt amper nieuwe kleding, haar gezin eet lekker vegan en ze host ondertussen de podcast ‘Zustainable’ met haar zus.
Op haar socialmedia-accounts schopt ze haar volgers meer dan eens een geweten met onderbouwde posts over hoe om te gaan met de klimaatcrisis, maar ook steeds meer over zaken die haar aangrijpen, zoals de crisis in de kinderopvang, de schrijnende situatie in Gaza en de politici in ons land die maar niet lijken te begrijpen dat wij niet meer tevreden zijn met hoe ondermaats zij presteren.
Tijs is de muzikant met de nummers van alle Belgische bands en managers in zijn telefoon. Samen hebben ze drie prachtkinderen, die ze opvoeden om aan die betere wereld bij te dragen. Ze zijn net terug van honderd dagen met z’n vijven rondreizen in de camper. Ze slagen er immers ook in om het leven af en toe gewoon anders te leven – iets waar veel mensen naar opkijken. Dat dat een enorm privilege is, beseffen ze maar al te goed. En in die camper met zicht op de zee kwam het idee voor 505.
Tijs: ‘Bij Elisabeth komt dat activisme vanzelf. Het past bij haar. Ze post waar haar hart van overloopt. Ik vind dat moeilijker. Ik wik, weeg en vraag me af of mensen zulke dingen wel willen horen van een muzikant. Dat gevoel dat ik niets aan het doen was en me wilde engageren, werd steeds groter. Toen ik het er met Elisabeth over had, riep ze nogal snel dat ik dan maar de volgende 0110-concerten (gratis concerten die werden georganiseerd door Tom Barman, Arno en Frederik Sioen en een signaal tegen racisme en voor verdraagzaamheid gaven, red.) moest organiseren.’
Elisabeth: ‘Het startte allemaal in januari. In die maand denk ik altijd even na over hoe we in het leven staan en wat we dat jaar zouden kunnen doen. Dat gaat niet om goede voornemens, het is ruimer dan dat. Tijs had het gevoel dat hij met een hashtag zo weinig kon bewegen. Slechts vijf seconden had ik nodig eer ik overtuigd was dat we die concerten zouden moeten organiseren. Ik zat met ‘505’ van Arctic Monkeys in mijn hoofd. 5 mei bleek een zondag, vlak voor de verkiezingen, dus dat klopte. Tijs zag ook nog dat het getal 505 op “SOS” leek, en dus was het idee geboren. Toen zijn we beginnen bellen.’
Tijs: ‘Het helpt dat wij al veel mensen die konden helpen in ons adresboekje hadden staan. Vrij snel voelden we dat er een echt momentum was. Iedereen leek erop te zitten wachten. Dat is trouwens nog niet voorbij, want nog elke dag krijg ik berichten van muzikanten die mee willen werken. Mijn hart breekt omdat ik nu nee moet zeggen, maar ons podium staat propvol.’
Op 10 januari bleek ook Els Hertogen, directeur van 11.11.11, rond aan het bellen te zijn om een gelijkaardig project te lanceren. Jullie vonden elkaar en met z’n drieën kwam alles in een stroomversnelling.
Elisabeth: ‘Wat iedereen in het begin wel zei, was: “Jullie hebben het over mei 2025, toch?” Niet dus (lacht). Hoe moeilijk kon het zijn? We zouden een plein zoeken en er een podium op zetten. Ja, dat hadden we best onderschat. En hoe begin je aan zo’n burgerinitiatief met nul euro budget? Wij dachten naïef dat we er wel zouden komen met wat centjes die we opzij hadden staan om ooit een trouwfeest te geven. Dan is dit maar ons wat groot uitgevallen trouwfeest, dacht ik nog.’
We zijn gewoon té overtuigd van dit momentum. We moesten vooruit!’
Tijs: ‘En niet alleen dat budget was een issue. Ondertussen zit ik in meetings met de stad, met podiumbouwers, met mensen die de mobiliteit en veiligheid regelen… Ik maak time tables, we lezen samen copy voor de podiumdoeken na… Dat is een behoorlijk nieuwe ervaring, moet ik zeggen. Maar als we in het begin niet zo naïef en vol geloof waren, waren we er niet aan begonnen. Ik ben daar nu wel dankbaar voor. Het groeide snel, en vanaf dan is het erop of eronder. We zijn gewoon té overtuigd van dit momentum. We moesten vooruit!’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De affiche is ondertussen meer dan indrukwekkend. Alle artiesten treden bovendien gratis op. Dat is de verdienste van Tijs, want hij heeft iedereen opgebeld en alles geregeld.
Tijs: ‘De eerste affiche was natuurlijk opgebouwd uit mijn eigen netwerk. Logisch, toch? Zij waren de eersten die ik belde. Maar ik vond het erg belangrijk om een inclusieve, diverse affiche bij elkaar te krijgen. Een mix van woord en muziek, want we willen een zo breed mogelijk publiek aanspreken.’
We willen ook de politiek een krachtig signaal sturen.
De concerten zijn niet tegen iets, maar voor menselijkheid. Een maand voor de verkiezingen… Dat is dan weer niet toevallig.
Tijs: ‘We willen met menselijkheid vooruitschuiven dat dit een heel breed gedragen gevoel is dat iedereen – ongeacht politieke oriëntatie – kan geloven. Iedereen kan zich hierachter scharen en we sluiten niemand uit.’
Elisabeth: ‘We zijn wel voorzichtig met schijnmenselijkheid. De ene mens is niet meer of minder waard dan de andere. Dat moet de basis zijn.’
Tijs: ‘We missen het gevoel om eens uit onze eigen bubbel te zoomen. Iedereen maakt zich daar weleens schuldig aan, want dat is menselijk. Maar het helpt om mensen ook echt als mensen te bekijken. Alleen al de bewoordingen “transmigranten” en “vluchtelingen”... Geef die mensen een gezicht en een naam. We plakken labels op mensen die ver genoeg van ons af staan om ons ervan te kunnen distantiëren. Ik geloof dat we dat systeem kunnen omdraaien en dat we menselijkheid opnieuw kunnen normaliseren door weer meer raakvlakken te vinden.’
We plakken labels op mensen die ver genoeg van ons af staan om ons ervan te kunnen distantiëren.
Elisabeth: ‘Als ik lees dat een kindje van vier omkomt in de oorlog, voel ik dat diep. Dat is geen anoniem gezicht, da’s een kindje van vier! Een kindje dat droomde van een toekomst, dat met knuffelbeertjes speelde... Als je de menselijkheid ziet in moeilijke situaties, maak je andere keuzes. Dan kan je niet anders.’
Wanneer zijn deze concerten een succes? Zijn jullie bang van het ‘druppel op een hete plaat’-gevoel? Maatschappelijke verandering is immers iets wat soms heel langzaam groeit…
Tijs: ‘We weten ook dat we geen instant resultaat zullen hebben met de concerten, maar als er op die manier een golf van hoop gestart wordt en als daarna aan de ontbijttafels gepraat wordt over menselijkheid, doen we toch al heel wat? Al word je maar geraakt door één zinnetje of één iemand die zondag iets vertelt wat je nog niet hoorde… Ik geloof dat dingen dan in beweging komen. Het is voor mij een succes als menselijkheid opnieuw een topic wordt.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Elisabeth: ‘Samen starten we een golf. Het hielp dat we bij het bedenken van de concerten de hele tijd golven aan de horizon zagen (lacht). Iemand moest ermee starten, maar samen kunnen we het groter maken.’
Tijs: ‘Het gaat om het creëren van een draagvlak. Er zal wel een beleidsmaker zijn die de boodschap oppikt en dan toch eens het lef heeft om die op de agenda te zetten.’
We weten dat we geen instant resultaat zullen hebben met de concerten, maar als er op die manier een golf van hoop gestart wordt en aan de ontbijttafels gepraat wordt over menselijkheid, doen we toch al heel wat?
Elisabeth: ‘Uit onze bubbel komen is ook iets heel belangrijks. Wij kunnen met onze kinderen honderd dagen rondreizen in een camper, en ik besef wat voor privilege dat is. Als mensen me vragen hoe we dat kunnen, heeft dat niet met andere levenskeuzes of spaarzaam leven te maken. Er is maar één antwoord: wij kunnen dat omdat we hier geboren zijn. Het verschil tussen applaus krijgen voor je coole levensstijl en met je gezin teruggeduwd worden in een bootje op de Middellandse Zee is zo klein.
Het gaat puur om op de verkeerde plek geboren te worden. Die ouders dromen toch gewoon dezelfde dromen als wij? Zij willen een goede toekomst voor hun kinderen. Wij kunnen die realiseren door onze kinderen de ervaringen van het reizen mee te geven, zij doen dat door te vluchten naar waar het misschien beter is. Als je het zo bekijkt, hoe kan je dan niet de menselijkheid zien? Een fijn en waardevol leven leiden draait niet enkel om het materiële, maar ook om zorgen voor elkaar. Wat heb je immers aan een comfortabel leven als je buiten al die verschrikkingen ziet? Niets. Als iedereen om je heen het goed heeft, straalt dat uit.’
Een burgerinitiatief is vooral iets om te tonen dat de politiek faalt.
Elisabeth: ‘Ja, dat is helaas zo. Het is bijna pijnlijk om te zeggen, maar onze politici halen geen goede rapporten. Tot twee keer toe werd de overheid veroordeeld omdat ze in gebreke blijven in de klimaatdoelstellingen. 99 procent van de wetenschappers zegt dat je aan die klimaatambities moet beginnen, maar de regering zegt: “Nee, we zetten de boel even op pauze.” Ze zijn daar ook in beroep voor veroordeeld.
Denk je dat ze nu iets zullen aanpakken? Nee, nu zoeken ze weer een juridisch achterpoortje. Op het vlak van kinderopvang gaat een burgerinitiatief hen nu ook voor de rechter dagen, want ook daar halen ze het niet. Geen enkel ander land heeft zoveel kindjes per begeleider omdat dat gewoonweg niet kan. Zorg voor de ouderen, kinderen op de wachtlijsten voor bijzonder onderwijs... In een bedrijf zouden ze beslissen dat de bazen het niet goed doen. Dat willen wij dus ook tonen. Wat zij doen, volstaat niet.’
Het verschil tussen applaus krijgen voor je coole levensstijl en met je gezin teruggeduwd worden in een bootje op de Middellandse Zee is zo klein.
Tijs: ‘Het moment van 505 is belangrijk. We kiezen bewust voor muziek als vorm van verbinding, maar ook voor sprekers, zodat onze boodschap erg duidelijk is. Daarna hopen we dat het nog weken of maanden een topic kan zijn waarvoor mensen samenkomen.’
Hoeveel volk er zondag zal staan? Dat valt niet te meten, want er is geen ticketverkoop. Maar zelfs als je niet kan komen, is het een mooie dag om stil te staan bij de boodschap van die dag. Volg alles via social media, lees het manifest op de website, lees dit interview of praat zelf met vrienden over het thema. Het doel van dag is om menselijkheid weer op de agenda zetten, en daar is de organisatie wat ons betreft sowieso al in geslaagd.
Meer info vind je op 505concerten.be
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
