‘Ik ben een (zorg)moeder van twee kleine kinderen. Als ik tijd had voor een of meerdere hobby’s, zou ik die tijd gebruiken om te slapen.’
‘Iemand vroeg me onlangs wat mijn hobby’s zijn en ik begon spontaan te lachen’
Columniste Nele is moeder van een peuter en een kleuter. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.
Iemand vroeg me onlangs wat mijn hobby’s zijn en ik begon spontaan te lachen. Het is namelijk een vraag waarop ik geen pasklaar antwoord heb. Ik vond het al straf dat het over een meervoud van hobby’s ging, alsof dat een optie is! Ik ben een (zorg)moeder van twee kleine kinderen. Als ik tijd had voor een of meerdere hobby’s, zou ik die tijd gebruiken om te slapen.
Ik ging er steeds van uit dat dat bij alle moeders zo is. Daarom heb ik onlangs een niet-wetenschappelijke peiling gedaan die inhield dat ik per sms aan een aantal vriendinnen met kleine kinderen vroeg of zij hobby’s hadden. Vóór het moederschap wel, zo bleek. Er werd naar het theater gegaan, dansles gevolgd en volleybal gespeeld. Onder andere. ‘Tot ik kinderen kreeg’, was telkens de afsluiter. Het deed me nadenken en besluiten dat moeders zo druk bezig zijn met het opvoeden en in leven houden van de kinderen, terwijl we daarnaast nog een hele mental load meesleuren: de boodschappen, huishoudelijke taken, de was en de plas, doktersafspraken, familieverplichtingen, and so on, and so on.
Iedere moeder met een beetje nog functionerend brein weet wel dat ze een eigen identiteit mag behouden, naast die van moeder zijn.
Duidelijk dus dat er niet veel tijd, ruimte of puf overblijft voor het bedenken, plannen en effectief beoefenen van leuke dingen die hobby’s meestal zijn. Want dat is het net: een hobby valt onder de categorie van dingen die leuk moeten zijn. En hoezeer sommigen het ook zouden willen, wijn drinken, netflixen of emo-eten vallen officieel niet onder die categorie. Maar die niet-hobby’s geven wel perfect de realiteit weer. Al mijn bevraagden waren het erover eens dat er op het einde van de tijd tijd noch energie overblijft om iets meer te doen dan die drie dingen, met een gezamenlijke toevoeging van ‘mijn sociale media helemaal uit scrollen’. Pottenbakken of – godbetert – tuften? Ga weg. En toch.
Iedere moeder met een beetje nog functionerend brein weet wel dat ze een eigen identiteit mag behouden, naast die van moeder zijn. En dat ze zich niet schuldig moet voelen als ze tijd voor zichzelf neemt. We mogen immers niet zeggen dat we geen tijd hebben, we moeten zeggen dat we er geen tijd voor maken. Prioriteiten stellen, weet je wel. Want dat is het maar net. Ook al moeten we al zoveel! Moeder zijn is allesomvattend, jaja, maar net daarom ook iets wat je af en toe aan de kant moet schuiven.
We schuiven onszelf immers al zo vaak aan de kant! En willen we echt dat voorbeeld geven aan onze eigen kinderen? Willen we echt die martelaren zijn? Nope. Al is het ook helemaal goed als je dat wel wil. Doe gerust, ik ben te moe om te oordelen! Zeker omdat ik onlangs een nieuwe hobby geprobeerd heb: het maken van diamond paintings. Een poging die ik intussen gestaakt heb, omdat er een nieuw seizoen van Grey’s Anatomy is. Ik geef dus alweer voorrang aan een niet-hobby in plaats van die andere potentiële échte hobby. Het zij zo. Ik word er blij van. En is dat niet het belangrijkste? Op een dag vind ik wel weer die échte hobby. Eerst even tv kijken en daarna slapen.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
