De zanger won in 2012 de allereerste editie van ‘The Voice van Vlaanderen’.
Glenn Claes (34): ‘Voor mij voelt dit niet als een comeback, want ik heb het nooit echt gemaakt’
Glenn Claes (34) was de allereerste winnaar van ‘The Voice van Vlaanderen’ in 2012. Hij waagt nu opnieuw z’n kans in de nieuwe talentenshow ‘Sing Again’. ‘Toen ik zag wie er allemaal meedeed, schatte ik mijn kansen niet hoog in’, vertelt hij.
VTM zond tijdens zijn 35-jarig bestaan al verschillende shows uit waar heel wat talent uit voortvloeide. Sommigen bouwden een grote carrière uit, anderen bewandelden andere paden. Speciaal voor de 35ste verjaardag van VTM brengt de zender deze talenten nu opnieuw samen in de nieuwe nostalgische talentenshow ‘Sing Again’. Eén van hen is Glenn Claes, de zingende loodgieter die twaalf jaar geleden de allereerste editie van ‘The Voice van Vlaanderen’ won. ‘Ik ging eerst niet meedoen, want “The Voice” draaide indertijd uit op een sisser. Ik heb nu een eigen bedrijf waarin ik zo’n twaalf uur per dag werk en een vrouw en kindjes, dus mijn prioriteiten liggen ergens anders.’
Wat trok je toch over de schreef?
‘Mijn vrouw zei dat ik er spijt van zou krijgen als ik niet zou meedoen. Dankzij haar steun besloot ik de sprong toch nog een keer te wagen. Op één voorwaarde.’
En dat was?
‘Het mocht niet te veel tijd in beslag nemen. Ik ben zelfstandige, dus ik kan het me niet veroorloven om veel dagen verlof te nemen.’
Ben je in tussentijd wel muziek blijven maken?
‘Absoluut. Ik treed nog altijd op op huwelijken, recepties en feestjes. Ik heb een hele playlist die ik speel en als mensen iets specifiek willen, dan steek ik die ertussen.’
Hoop je ‘Sing Again’ te winnen?
‘Helemaal niet. Toen ik zag wie er allemaal meedeed, dan schatte ik mijn kansen al zeker niet hoog in. Voor mij voelt dit ook niet als een comeback, want ik heb het nooit echt gemaakt. Ik doe mee puur voor mijn plezier.’
Voor mij voelt dit ook niet als een comeback, want ik heb het nooit echt gemaakt. Ik doe mee puur voor mijn plezier.
Hoop je dat je deelname opnieuw deuren opent naar een muziekcarrière?
‘Goh daarvoor moet ik materiaal hebben en ik weet eigenlijk echt niet bij wie ik terecht moet met nieuwe muziek. Ik ben er ondertussen al zeker twaalf jaar uit. Ik zou die zekerheid die ik nu heb ook niet allemaal opnieuw overboord gooien voor een muziekcarrière. Ik heb te hard gewerkt om te staan waar ik nu sta om alles op te geven voor iets wat eigenlijk heel onzeker is. Maar ik werk in mijn bedrijf met personeel waardoor ik wel de vrijheid heb om een paar dagen in de week te investeren in mijn muziek, dus als er zich kansen of interessante aanbiedingen voordoen, grijp ik die zeker met beide handen.’
Wat is eigenlijk je grote droom op muzikaal vlak?
‘Kunnen leven van mijn muziek was ooit mijn ultieme droom. Maar ik ben iets realistischer geworden dan vroeger. Het is gewoon enorm moeilijk om het te maken in België als artiest. Hoe minder ik verwacht, hoe minder ik teleurgesteld kan raken, dus misschien moet ik een droom gewoon een droom laten blijven.’
Ik zou die zekerheid die ik nu heb ook niet allemaal opnieuw overboord gooien voor een muziekcarrière. Ik heb te hard gewerkt om te staan waar ik nu sta om alles op te geven voor iets wat eigenlijk heel onzeker is.
Je won ‘The Voice’ in 2012, maar dat betekende toch niet je grote doorbraak. Vertel.
‘Ik wilde per se mijn eigen ding doen. Ik wilde zelf mijn nummers schrijven en live brengen met muzikanten, terwijl de platenmaatschappij toen verwachtte dat ik onmiddellijk het ijzer smeedde toen het heet was met dat ene nummer en ging playbacken op verschillende festivals, maar dat is gewoon niet wie ik ben.’
Had je het achteraf gezien anders aangepakt?
‘Ik was toen nog jong en naïef. Ik dacht dat ik er wel zou geraken op mijn manier, maar nu snap ik dat je in de muziekwereld eerst een naam moet maken vooraleer je de vrijheid krijgt om op je strepen te staan. Ik ben trots dat ik altijd dicht bij mezelf bleef, maar ergens blijft wel de vraag in mijn achterhoofd waar ik nu zou staan als ik hun pad zou gevolgd hebben.’
Word je nog vaak herkend op straat?
‘Ik ben kaal geworden, maar toch merk ik dat mijn gezicht bij sommigen nog een belletje doet rinkelen. Al weten ze niet altijd van waar en dat durven ze weleens te vragen.’
Ik wilde per se mijn eigen ding doen. Terwijl de platenmaatschappij verwachtte dat ik ging playbacken, maar dat is gewoon niet wie ik ben.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Ik cijfer mezelf wel wat weg. Vanaf je kinderen krijgt, is het als ouder sowieso moeilijk om jezelf nog op de eerste plaats te zetten. Zeker in combinatie met mijn werk als zelfstandige blijft er eigenlijk bitter weinig tijd over voor mezelf.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik had wel graag wat meer haar gehad. Ik was 28 en de kapper zei plots dat mijn haar wel heel dun werd. Dat is de laatste keer dat ik naar de kapper ging, want sindsdien scheer ik alles gewoon af. Dat was geen makkelijk moment. In het begin greep ik nog terug naar poedertjes die je of je hoofd moest doen waardoor het leek alsof je meer haar had, maar toen het regende liep ik rond met zwarte strepen om m’n voorhoofd omdat dit volledig uitliep, dus daar stopte ik snel mee. Nu heb ik er vrede mee. Ik zal dus nooit naar Turkije trekken voor een haartransplantatie.’
Ben jij vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen?
‘Nee. Ik sport vooral omdat ik mijn gezin wil beschermen. Noem me op dat vlak dan maar traditioneel, maar ik wil mijn vrouw en kinderen kunnen verdedigen als dat nodig is. Maar ik doe dat niet om eruit te zien als een posterboy, daar hou ik me niet mee bezig.’
Ga je later bij je kindjes ook hameren op die self-love?
‘Sowieso. Maar ik denk echt dat de jongere generatie zijn best doet om die stereotiepe ideaalbeelden te doorbreken. Wij kunnen echt nog veel leren van hen!’
In het begin greep ik nog terug naar poedertjes die je of je hoofd moest doen waardoor het leek alsof je meer haar had, maar toen het regende liep ik rond met zwarte strepen om m’n voorhoofd omdat dit volledig uitliep, dus daar stopte ik snel mee.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij mee worstelt?
‘Sowieso. Zoals ik eerder al vertelde, worstel ik echt met die work-lifebalans. Bij mij slaat die volledig door naar werk. Mijn vrouw helpt me waar ze kan, zowel thuis als op het werk, en ze heeft gelukkig ook veel geduld met mij. Ik mag mijn beide handen kussen! Als ik thuiskom, probeer ik wel tijd te maken voor haar en ons zoontje Oscar en pluszoontje Arthur door bijvoorbeeld samen te koken, maar me-time is iets dat ik de laatste jaren niet meer heb.’
En je optredens?
‘Daar kan ik inderdaad mijn ei wel in kwijt, maar ik merk wel als ik thuis kom dat dat ook energie vraagt, want ik smijt me volledig. Ik kan eenmaal thuis ook niet onmiddellijk slapen, want ik zit nog vol adrenaline, maar een paar uur later wordt ons jongste zoontje wakker omdat ie honger heeft en nog een paar uur later moet ik alweer opstaan om te gaan werken. Ik zou af en toe dus echt eens wat meer rustmomenten moeten inlassen, dat is een werkpuntje.’
Ben je bang voor eventuele negatieve reacties?
‘Ik lig daar helemaal niet wakker van. Iedereen heeft ook recht op z’n eigen mening en ik besef maar al te goed dat smaken enorm verschillen, dus dat niet iedereen me graag zal horen zingen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Sing Again’ kijken?
‘Er doen fantastische artiesten mee, het is echt van een heel hoog niveau!’
‘Sing Again’ bekijk je vanaf vrijdag 3 mei om 20u40 op VTM en via VTM GO.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
