Er is natuurlijk maar één persoon die je de ware toedracht kan vertellen, en dat is je vriend zelf. Je kunt hem vragen om nog eens over jullie relatie te praten. Na tien maand samen heb je toch wel recht op een degelijke uitleg. Bereid je goed voor op dat gesprek. Probeer je kalmte te bewaren en maak hem geen verwijten, want dan zullen jullie snel uitgepraat zijn. Verwacht ook niet dat het zomaar weer goed komt. Blijkbaar was er iets dat je vriend stoorde of bang maakte en als daar niets aan verandert, is er weinig kans dat hij op zijn beslissing terugkomt. Denk er dus op voorhand over na in hoeverre jij zelf bereid bent om je gedrag of je verwachtingen aan te passen. Als hij nog niet aan samenwonen en kinderen toe is, ben jij dan bereid om het wat langzamer aan te doen? Als dat zo is, zeg hem dat dan ook. Maar alleen als je het echt meent, want anders ga jij je ongelukkig voelen en loopt het na een tijdje toch weer fout. Hoe moeilijk het ook is terwijl je zelf zo gekwetst bent, doe je best om hem te laten uitspreken en echt te luisteren naar zijn kant – zelfs al zegt hij dingen die voor jou pijnlijk zijn om te horen. Alleen als je begrijpt wat er in hem omgaat, kunnen jullie misschien samen een oplossing bedenken. Ook als het niet meer goed komt, zal het je helpen om jullie breuk te verwerken als je weet waarom hij niet met jou verder wil. Veel meer kun je niet doen. Als je vriend weigert om te praten of na jullie gesprek bij zijn beslissing blijft, dan zit er niets anders op dan hem los te laten. Blijven aandringen of hopen, is alleen maar pijnlijk voor jou. Gun jezelf dan de tijd om je verdriet te verwerken en zoek steun bij de mensen om je heen.
