Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
Bloedsinaasappel

'Het ene na het andere puzzelstuk viel in elkaar waardoor je met knikkende knieën de ontknoping bijwoont.'

‘””Bloedsinaasappel”” is niet je klassieke whodunnit: het is een psychologisch spelletje’

Annelies Hart

Yes, het is tijd voor een nieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een redactrice je een van haar must-reads. Zo van die boeken die je niet kan wegleggen. Deze week tipt redactrice Annelies je ‘Bloedsinaasappel’, een verrassende thriller die een psychologisch spelletje met jou én het hoofdpersonage speelt.

Waarover gaat ‘Bloedsinaasappel’?

Alison heeft schijnbaar alles voor elkaar. Zij heeft een man, een vrolijke zesjarige dochter, een huis in Londen en een bloeiende én boeiende carrière als strafrechtadvocate. Maar Alison drinkt ook te veel, blijft te laat weg van huis en houdt er een affaire met een collega op na. Dat laatste werpt wel zijn vruchten af, want het is dankzij hem dat ze haar allereerste moordzaak te pakken heeft. En wat voor één! De verdachte stak haar man neer in hun slaapkamer en wil nu dus schuldig pleiten voor moord, maar Alison voelt dat er iets niet klopt aan het verhaal.

Al snel beginnen de lijnen tussen werk en privé te vervagen en moet Alison het hoofd koel houden om haar cliënt te kunnen vrijpleiten. Maar iemand houdt haar constant in de gaten. Iemand die precies weet waar Alisons zwakke plekken zitten en die niet zal stoppen voordat ze alles heeft verloren wat haar lief is. Alison weet hoe ze zich moet verdedigen in de rechtbank, maar hoe verdedig je je tegen een vijand die jou beter kent dan jijzelf?

‘Bloedsinaasappel’ is de derde thriller van Harriet Tyce. Tyce was bijna tien jaar als strafrechtadvocaat aan de slag toen ze zich op het schrijven wierp. Haar ervaringen als advocaat spelen in al haar thrillers een grote rol.

Favoriete quote

Harriet Tyce weet precies hoe ze ‘alleen zijn’ in woorden moet gieten. Doorheen het hele boek lees je niet enkel hoe Alison verder en verder verwijderd raakt van de mensen rond haar, je voelt het ook.

Misschien zou Facebook net fijn zijn in een periode als deze. Ik ga naar de site en maak bijna een account aan, maar de nutteloosheid ervan weerhoudt me. Het gezoek tussen al die mensen uit mijn verleden heeft een beperkte aantrekkingskracht in een heden dat zo leeg is als het mijne.

Waarom moet je ‘m absoluut lezen?

Eerlijk is eerlijk: in het begin van het boek had ik het niet voor Alison. Want zoals de synopsis zegt, had ze alles wat ze maar wilde en ging ze toch vreemd. Aangezien dat iets is waar ik persoonlijk niet achter sta, moest Harriet Tyce dus écht wel haar best doen om me in dit boek te houden. En ja hoor: ze deed het. De auteur kreeg me dankzij haar schrijfstijl en de meesterlijke opbouw van het verhaal zelfs zover dat ik in de ban was van Alisons verhaal.

Deze thriller is niet opgebouwd als de doorsnee whodunnit, al lijkt het op het eerste gezicht wel zo. Je denkt aan het begin namelijk dat je moet focussen op de moordzaak en waarom die vrouw haar echtgenoot heeft neergestoken. Hoewel daar ook echt nog een plottwist in het verschiet ligt, is dat deel van het verhaal enkel maar een spiegel. Als lezer heb je de parallellen met het leven van Alison zelfs veel sneller door dan zijzelf, al kunnen jullie allebei nog niet echt de vinger leggen op wat het allemaal precies betekent.

Sommigen zouden het boek dus als traag omschrijven, omdat de plottwists je niet om de oren vliegen. Maar Tyce slaagt erin om als Hans en Grietje kruimels achter te laten doorheen het hele verhaal. Telkens net genoeg info om je radars te doen draaien, maar niet te veel zodat je het einde niet kan voorspellen. De meerdere plottwists wachten je dus ook pas op aan het einde, eens je de personages echt goed hebt leren kennen. Het voelt alsof er ook met jou een psychologisch spelletje wordt gespeeld.

De laatste 50 pagina’s waren dan ook een echte rollercoaster. Het ene na het andere puzzelstuk viel in elkaar waardoor je met knikkende knieën de ontknoping bijwoont. Met open mond, lichte walging maar vooral oprechte bewondering voor de auteur heb ik ‘Bloedsinaasappel’ na amper twee dagen dichtgeslagen. Nu snel naar de bib voor meer van Harriet Tyce.

Trigger warning: huiselijk geweld, seksueel geweld

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '