Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
baarmoederhalskanker

Serap kreeg baarmoederhals- en longkanker. Haar kerstwens is om nooit meer te hervallen.

Serap: ‘Mijn pasgeborene hing nog aan mijn borst toen een tikkende bom in mijn lijf zei dat het genoeg was geweest’

De redactie

Het is weer zover: de periode van de kerstwensen en goede voornemens breekt aan. Serap kreeg in 2021 baarmoederhalskanker. Haar kerstwens is om nooit te hervallen. In een emotionele brief tot de Kerstman deelt ze haar verhaal.

Nadat Serap in 2022 tegen baarmoederhalskanker vocht, kreeg ze het afgelopen jaar een tweede klap te verwerken: longkanker. Haar kerstwens is dan ook om nooit meer te hervallen.

Haar kerstwens

Liefste Kerstman,

Al zijn we omringd door gezelligheid in deze tijd van het jaar, de feestdagen blijven voor mij een moeilijke periode. Twee jaar geleden was het namelijk allesbehalve the most wonderful time of the year, want toen kreeg ik het kerst­cadeau waar niemand op zit te wachten: slecht nieuws in de vorm van baarmoederhalskanker stadium drie. En dat ­amper twee maanden nadat ik mijn tweede dochter voor het eerst in mijn armen hield.

Mijn pasgeborene hing nog aan mijn borst en we genoten intens van onze momentjes samen, die onze band alleen maar sterker maakten. Tot een tikkende bom in mijn lijf zei dat het genoeg was ­geweest. De navelstreng werd voor een tweede keer doorgeknipt, deze keer weliswaar een pak minder zachtaardig. We donderden van onze roze wolk en kregen weken van vele onder­zoeken, diagnoses, operaties en prognoses voorgeschoteld. We zaten op een rollercoaster van heel veel tranen, angst en verdriet, en stapten over op een hogesnelheidstrein van hoop, goede moed en strijdlust.

Ik werd ­halsoverkop verliefd op sporten en startte 2023 met de sterkste versie van mezelf. Jammer genoeg volgde er al snel een tweede klap…

Samen met mijn ­liefdevolle man Onur en mijn prachtige dochters Emilya en Elina bereidde ik me voor op een nieuw maar vooral onzeker en pijnlijk jaar. We wisten hoe 2021 zou eindigen, maar wat had het nieuwe jaar voor ons in petto? We hadden maar één vurige kerstwens: laat de behandeling alsjeblieft aanslaan en laat me genezen.

Gelukkig werd die wens ingewilligd. We konden het ­kankerjaar afsluiten met veel vuurwerk, want er volgde een schone scan. De kanker die mijn lichaam gijzelde, werd verslagen, waardoor ik eindelijk fysiek kon revalideren en de zieke Serap achterwege kon laten. Ik werd ­halsoverkop verliefd op sporten en startte 2023 met de sterkste versie van mezelf. Jammer genoeg volgde er al snel een tweede klap…

Dinsdag blogdag

Het nieuwe jaar was nog maar enkele maanden oud toen er opnieuw slecht nieuws als een ongevraagde maaltijd op ons bord kwam liggen. Hoe was het mogelijk dat er nog geen jaar later een tumor in mijn linkerlong werd ­gevonden? Waarom herval ik zo snel, terwijl ik elke ­behandeling zonder morren onderging en zo gezond mogelijk leefde? Mijn wereld daverde op zijn grondvesten en stortte opnieuw helemaal in, net nadat ik alles steen per steen had heropgebouwd.

Mijn beste vriendin gaf me het duwtje in de rug om een blog te starten, waarop ik iedereen een kijk in mijn hart geef. Dinsdag, wat eerst mijn chemodag was, is sindsdien mijn blogdag.

Deze keer crashte ik helemaal, maar gelukkig greep ik naar mijn pen en schreef ik alle ­gevoelens en gedachten sinds de eerste diagnose van me af. Schrijven werd mijn uitlaatklep én therapie. Mijn beste vriendin gaf me het duwtje in de rug om een blog te starten, waarop ik iedereen een kijk in mijn hart geef. Dinsdag, wat eerst mijn chemodag was, is sindsdien mijn blogdag. Elke week deel ik een gevoel, en daar krijg ik veel energie, moed en kracht voor terug, wat voor mij aanvoelt als een healingproces. Lotgenoten appreciëren mijn eerlijkheid en openheid, en ze vinden troost in ontroerende herkenbaarheid.

Ik hoop met heel mijn hart nooit meer te hervallen en zou graag over enkele jaren toosten op een kankervrij leven.

Nu de toekomst opnieuw onzeker is, is mijn kerstwens voor dit jaar dan ook voor de hand liggend: ik hoop dat deze kankerstorm voorgoed gaat liggen. Ik hoop met heel mijn hart nooit meer te hervallen en zou graag over enkele jaren toosten op een kankervrij leven. Ik wens dat niet alleen voor mezelf en mijn mooie gezinnetje, maar ook voor alle (ex-)kankerpatiënten en toekomstige lotgenoten. Want die ziekte en de gevolgen ervan zijn vreselijk. Ze zet je hele ­wereld en die van je dierbaren op zijn kop én we dromen allemaal van een zo zorgeloos mogelijk bestaan. Dus, liefste Kerstman, denk je ook aan ons?

Lees de blog van Serap hier.

Tekst: Marijke Clabots

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '