Een maand ziekteverlof, een paar levenslessen en misschien weer ready to mingle? Annelies is terug.
‘Je hoeft niet te vergeten en vergeven: een ontvolgknop en zelfzorg zijn genoeg’
Redactrice Annelies (25) stond in een niet zó ver verleden nog op trouwen, maar ondertussen grijpt ze het single leven met beide handen. Met alle twijfels, kleine gelukjes, dates en levenslessen van dien. Love is a battlefield, toch?
Een maand en vier dagen. Zo lang is het geleden dat ik om 14u op vrijdagmiddag Flair.be inpalmde om er mijn persoonlijk dagboek van te maken. Als je je die laatste column nog herinnert, weet je dat ik slecht ben in verlof nemen. Nu zou ik je dus kunnen zeggen dat die bekentenis mij aangemoedigd heeft om mijn biezen te pakken, een vliegtuig op te springen en aan een zwembad te gaan liggen. Maar neen hoor.
Een combinatie van fysieke en mentale kwaaltjes duwden me over de rand, waardoor ik uiteindelijk met en als (hé een naammopje) een klein hartje aanklopte bij de huisdokter. Een halfuur later stapte ik buiten met de diagnose syndroom van Tietze, een chronische kraakbeenontsteking rond mijn borstbeen, de bevestiging van het herval in mijn angststoornis én een ziektebriefje dat me vier weken thuishield.
Ik citeer: ‘wat ga ik in godsnaam aanvangen met een hele week waarin ik niet verwacht word acht uur per dag aan artikels te sleutelen?’ (How To Be Single, 5 augustus 2022) Eerlijk: er zijn dagen geweest waarop de eenzaamheid me ertoe aanzette om mijn ogen uit mijn kassen te huilen. Maar hoe langer hoe meer leerde ik het potentieel van een blanco agendapagina te appreciëren. Zoveel weken later zou ik niet zo ver gaan om te zeggen dat er een Ties pre- en post-thuiszitten is, maar een aanzienlijk verschil valt niet te ontkennen.
Een maand geleden schreef ik ‘How to be single’ uit het perspectief van het meisje dat na amper enkele maanden verloving de deur werd gewezen.
Een maand geleden...
Een maand geleden dacht ik namelijk dat ik gek zou worden als ik langer dan drie opeenvolgende dagen niet werkte. Nu schrijf ik de column op een dag die ik bewust vrij heb gehouden. Mijn vingers kunnen nu eenmaal makkelijker mijn gedachten op een klavier vertalen als ik er ook de nodige fysieke én mentale energie voor heb.
Een maand geleden geloofde ik in right person wrong time. Nu weet ik dat sommige mooie praatjes niet meer zijn dan loze woorden. Dat er na elke ‘ik wil nu gewoon geen relatie’, eigenlijk een ‘met jou’ echoot.
Een maand geleden hunkerde ik nog naar confrontatie en antwoorden. Nu heb ik genoeg aan de ontvolgknop en een avond zelfzorg. Je hoeft niet te vergeten en vergeven om door te gaan.
Een maand geleden schreef ik ‘How to be single’ uit het perspectief van het meisje dat na amper enkele maanden verloving de deur werd gewezen. Ik bekeek alle nieuwe ontwikkelingen in mijn (liefdes)leven door de bril van een huwelijk dat nooit meer dan een achterhaalde hypothese zal zijn.
Een maand geleden gebruikte ik de oude inleiding nog en kijk eens wat er nu staat te blinken bovenaan?
Maak je geen zorgen, ik ga niet plots als een wolkje over de mannen die me gekwetst hebben. Ik moet toegeven dat ik het stiekem leuk vind om af en toe anoniem naar hen te kunnen steken in mijn column.
De Taylor Swift van de journalistiek
Twee weken geleden sprak ik nog met iemand over de wondere leeftijd van 27. Het moment waarop je volgens haar belangrijk levenskeuzes maakt, navigeert door relaties die je al dan niet voeden, jezelf leert kennen en op een kantelpunt staat. Misschien is 25 mijn 27, en was de voorbije maand een klein kantelpunt. Dat klinkt nu natuurlijk allemaal veel idyllischer en drastischer dan het is, ik ben namelijk nog steeds dezelfde Ties. Maar elke stap vooruit is er een om te vieren. Daarom slaan we met ‘How to be single’ een parallelstraat in. Ik deel hier met jou nog precies hetzelfde, en jij neemt het me niet kwalijk dat het niet meer hoofdzakelijk uit de mond van een gebroken bijna getrouwde vrouw komt.
Ik ben nu gewoon single. Single en zoekend, single en groeiend, single en dankbaar, single en hoopvol, single en eenzaam en single en geliefd. Single en hopelijk op een dag weer eens verliefd en misschien zelfs single en weer ready to mingle. Maar maak je geen zorgen, ik ga niet plots als een wolkje over de mannen die me gekwetst hebben. Ik moet toegeven dat ik het stiekem leuk vind om af en toe anoniem naar hen te kunnen steken in mijn column. Carrie Bradshaw meets Taylor Swift, wat denk je?
Meer ‘How to be single’:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
