Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Die relatiebreuk voelde als een opluchting, een bevrijding. '

5 lezeressen vertellen over hun relatiebreuk

Overeind blijven na een relatiebreuk is lastig. Het is een vreselijke periode waar elk van ons in haar leven al eens door moe(s)t. Daarom vroegen wij aan vijf lezeressen hoe zij de breuk met hun lief verwerkt hebben.

Merel bleef op haar 35ste 3 jaar alleen na een relatie van 4 jaar


‘Het eerste jaar wilde ik van geen daten weten. Ik had behoefte aan tijd voor mezelf en wilde geen mannen in mijn buurt hebben – behalve mijn vrienden dan, uiteraard. Ik bouwde zorgvuldig een muur rond mij op, hield alle mannen op een veilige afstand en genoot van de tijd alleen. Veel versierpogingen van de andere sekse waren er die eerste maanden dus zeker niet, want ik denk dat mannen vanop honderd meter afstand mijn weerstand al opmerkten. Het duurde dan ook anderhalf jaar voor ik voor het eerst weer op date ging; een blind date geregeld door een gemeenschappelijke vriendin. Toen pas heb ik de klik gemaakt: ik was klaar om opnieuw te beginnen daten. Maar dat het uiteindelijk nog eens anderhalf jaar duurde voor ik De Man Van Mijn Leven vond, was me eerlijk gezegd ook weer iets te lang.’

Cleo bleef op haar 31ste 1,5 jaar single na een relatie van 6 jaar


‘Anderhalf jaar, zo lang ben ik intussen alleen. En eerlijk? Die relatiebreuk voelde als een opluchting, een bevrijding. Eindelijk kon ik doen waar ík zin in had, eindelijk was ik verlost van de vele spanningen, eindelijk hoefde ik me niet langer zorgen te maken of mijn man niet alweer dronken thuis zou komen en of hij in die toestand ook met de auto naar huis was gereden. Ik kreeg geen energie meer van onze relatie, die kostte me alleen maar bakken energie. Gevoelsmatig was er een einde aan maken dus een hele opluchting, alleen de praktische kant vond ik enorm zwaar. Alleen de verhuis regelen, alleen kasten in elkaar steken, alleen de kinderen opvoeden en er ook alleen voor hen zijn... Tot voor de zomer stond ik dan ook in de verste verte niet open voor een nieuwe relatie. Ik sloot me af, en dat merkten mannen ook. Maar toen ik een maand geleden op reis ging met een bevriend koppel dat echt nog smoorverliefd is, dacht ik voor het eerst: wel, dat zou ik nu ook nog een keer willen. Mocht een of andere verliefdheid me nu dus compleet overvallen, dan zou ik die – denk ik – wel toelaten. Maar echt op zoek gaan? Nee, dat hoeft nog niet voor mij.’

Selina bleef op haar 27ste 3 maanden single na een relatie van 3 jaar


‘Ik had het al een tijdje moeilijk met het voor-altijd-idee en stelde voor om een adempauze in te lassen. Twee weken later maakte Nick een definitief einde aan onze relatie. Hij was mijn eerste vriend, dus dit is ook mijn eerste breuk. Die eerste maand voelde ik me ongelooflijk slecht. Elke seconde van elke dag moest ik tranen verbijten. Ik had nul concentratie, geen eetlust en een leegte in mijn borst. Ik had nooit gedacht dat een breuk zo pijnlijk kon zijn. Om mijn frustraties kwijt te kunnen, ging ik sporten, en elke avond schreef ik in een boekje wat ik die dag had gevoeld en gedacht. Vriendinnen kwamen bij me slapen, zodat ik niet alleen hoefde te zijn. Een van mijn beste vriendinnen had niet zo lang vóór mij hetzelfde meegemaakt, dus ze begreep me. Zij was er echt voor me. Die eerste dagen stuurde ze me elke dag een grappige meme. Ook nam ze me mee naar Rock Werchter om even weg te zijn. Ze kwam me halen om te gaan wandelen of stond met een fles wodka voor de deur. Wilde ik erover praten, dan luisterde ze. En alleen als ik vroeg om advies, gaf ze me dat ook – onverbloemd. Ze heeft me er beetje bij beetje door gesleurd. Ook een week vakantie heeft me veel deugd gedaan. Even alles achterlaten en met een andere blik naar mezelf en onze relatie kunnen kijken. Want ook al ging elke gedachte naar hem en had ik geen sikkepit afleiding op dat strand, feit was dat ik met onze breuk móést leren omgaan. Toen ik thuiskwam, had ik het gevoel dat ik tien stappen verder stond. Intussen zit ik ook opnieuw op Tinder en Happn, om eenzame avonden te vullen én om mijn ego weer wat op te krikken. Vorige week ben ik voor het eerst op date geweest. Het is een knappe man, hij is welbespraakt en sexy, en hij heeft met dezelfde waarden en normen als ik. Kortom: een droomman. Maar ik was er niet bij. Ik moest me hard concentreren op elk woord dat hij zei, kon niet flirten of mopjes maken. Het werd uiteraard niks. Ik wil nog even de tijd nemen voor mezelf. Misschien sta ik wel open voor een flexrelatie met iemand met wie ik lang kan daten en leuke dingen kan doen, maar met wie het niet te serieus hoeft te zijn. Laat die ouders ontmoeten nog maar even achterwege (lacht).’

Bieke werd op haar 31ste weer single en vond 4 maanden later de liefde van haar leven


‘Vier maanden alleen zijn na een relatie van zes jaar, dat is erg kort. Ik probeerde dan ook heel hard mijn gevoelens voor Michiel tegen te houden, want het leek me het slimste om even alleen te zijn. Iedereen zei me ook dat ik even tijd voor mezelf moest nemen. Ik wacht wel, zei Michiel. Ga maar fladderen. Maar ik was tot over mijn oren verliefd. Intussen zijn we acht jaar samen, waarvan een halfjaar getrouwd. Mijn vorige relatie leek sowieso gedoemd om te mislukken. Hij had een maand lang gelogen over het feit dat hij zijn studies had stopgezet, hij had al twee keer mijn vertrouwen geschonden en ik had met een ander gekust. Maar vooral: we wilden andere dingen van het leven. Ik droomde ervan de wereld te zien, in het buitenland te wonen en een carrière uit te bouwen. Hij wilde onder de kerktoren blijven wonen en zo snel mogelijk een gezin stichten. Tja...’

Stephanie was na haar 33ste 3 jaar single na een relatie van 5 jaar


‘Het was op, dat voelden we allebei. We zagen elkaar nog te graag om de stap te zetten, maar het zat al maanden niet goed meer. Gek genoeg leek ik blij te zijn dat hij het wél aandurfde. Dus toen hij de dag van mijn laatste examen voor mijn deur stond en vroeg om even te gaan wandelen, wist ik wat er zou gebeuren. En hoewel ik ongelooflijk emotioneel ben in heel veel dingen en al mijn vriendinnen bang waren dat ik een wrak zou worden en zou hervallen in de eetstoornis die ik tevoren had gehad op de unief, heb ik geen traan meer gelaten om mijn ex. De dag nadien dacht ik: oké, het is voorbij, we gaan verder – heel rationeel. De vakantie was net begonnen, dus ik kon heel veel leuke dingen doen. Twee maanden later begon ik aan mijn manama literatuurwetenschappen en had ik het geluk in een klasgroep terecht te komen die graag plezier maakte en uitging. Een van mijn klasgenoten zei zelfs dat ze me niet meer herkende. Het was alsof ik eindelijk openbloeide en niet langer de brave Stephanie wilde zijn die iedereen kende. Ik heb de tijd genomen om mezelf opnieuw te leren kennen en te ontdekken dat ik graag uitging en dat ik meer pit in me had dan ik tot dan had laten uitschijnen. Pas drie jaar later vond ik mijn huidige man. En in al die tijd heb ik amper twee flings gehad. Toch wat geleefd als een nonnetje (lacht)!’

[td_smart_list_end]

Dit artikel verscheen in Flair 37 in 2018.


Lees ook:


 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '