Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'De tattoo maakt me niet verdrietig. Wanneer ik ernaar kijk, komt er een herinnering in me op en verschijnt er automatisch een glimlach op m’n gezicht.'

Lieselotte (29): ‘Uit het niets was ik mijn soulmate verloren’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist


Bij Flair zijn we gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In Tat Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Lieselotte (29) liet een tattoo zetten ter ere van haar overleden vriendin en soulmate Charlien.


‘Charliens oma woonde vroeger rechtover mijn huis’, vertelt Lieselotte. ‘In de week vertoefde ze vaak daar, dus zo leerden we elkaar al van kleins af aan kennen. We gingen naar een andere school, maar we zaten ‘s morgens en ‘s avonds wel op dezelfde bus. Dat waren de leukste momentjes van de dag. Wij twee op die bank en maar tetteren over van alles en nog wat. Toen de bus ons na school afzette, bleven we vaak nog urenlang rondhangen tot onze (groot)ouders ons zochten om te komen eten (lacht).’

Soulmates


‘Charlien was echt mijn soulmate’, aldus Lieselotte. ‘We begrepen elkaar door alleen maar een blik uit te wisselen. We deden ook alles samen. Ik ga onze eerste communie nooit vergeten. We hadden allebei een witte outfit aan en droegen samen in de kerk een tekstje voor. Ik was superzenuwachtig, maar met Charlien aan mijn zijde kon ik alles aan. Toen we zestien werden, mochten we voor de allereerste keer alleen naar Rock Werchter. Daarna schuimden we samen alle festivals af. Toen we achttien werden, trokken we naar Barcelona. Na die citytrip volgden nog veel reisjes met ons tweetjes.’

De chauffeur verloor de controle over het stuur en crashte. Geen enkele toerist in het voertuig overleefde de klap.


‘Op haar 24ste besloot Charlien om rond te trekken door Zuid-Amerika’, zegt Lieselotte. ‘Ik kon helaas niet mee, maar ze hield me via WhatsApp op de hoogte van haar avonturen in Lima, Peru, Chili en Bolivia. Helaas liep het op 30 juli, exact vijf jaar geleden, op die laatste bestemming helemaal mis. Ze boekte een trip op de zoutvlakte met een auto, maar de chauffeur verloor op een of andere manier de controle over het stuur en crashte. Geen enkele toerist in het voertuig overleefde de klap.’

WhatsAppjes


‘Ik had al even niks meer gehoord van haar, maar ik maakte me niet onmiddellijk zorgen’, vertelt Lieselotte. ‘Het bereik daar was namelijk niet altijd fantastisch. Mijn mama las in de krant dat drie jonge Belgische meisjes overleden waren in een auto-ongeluk in Bolivia. Mijn hart stond stil. We lazen verder en Charliens naam stond tussen de slachtoffers. Even later kreeg ik van haar ouders te horen dat het inderdaad om haar ging. Mijn wereld stortte in... Uit het niets was ik mijn soulmate verloren. Ik heb me dagenlang opgesloten in mijn kamer en gehuild tot ik geen tranen meer had.’

De tattoo maakt me niet verdrietig. Elke keer als mijn oog er op valt, komt er een herinnering in me op en verschijnt er automatisch een glimlach op m’n gezicht.


‘Ik heb nog steeds dagen dat ik gewoon niet kan geloven dat ze er niet meer is’, aldus Lieselotte. ‘Het klinkt misschien heel vreemd, maar ik blijf haar ook WhatsAppjes sturen. Zo hou ik haar op de hoogte van wat er allemaal gebeurt in mijn leven. Ik weet wel dat ze die nooit meer kan lezen, laat staan dat ze kan antwoorden, maar het geeft me ergens een gevoel van rust.’

Geboortebloemen


‘We zeiden vroeger dat we voor altijd vriendinnen gingen zijn en voor altijd samen zouden blijven’, aldus Lieselotte. ‘Toen ze er niet meer was, wilde ik die belofte waarmaken door een tattoo te laten zetten. Zo zijn we op een bepaalde manier toch altijd met elkaar verbonden. Op 1 juni liet ik de tattoo zetten. Ik vond die datum enorm symbolisch omdat die dag mooi tussen onze beide verjaardagen ligt. Ik ben op 12 mei jarig en Charlien op 14 juni. Ik koos voor onze geboortebloemen, een meiklokje en roos, als tekening.’

‘Ik wilde eerst de coördinaten van de zoutvlakte waar ze stierf tatoeëren, maar het bleek een onmogelijke opdracht om die te vinden’, aldus Lieselotte. ‘Ik liet de bloemen op de binnenkant van mijn linkerarm plaatsen zodat ik ze altijd kan zien. De tattoo maakt me eigenlijk niet verdrietig. Wanneer ik ernaar kijk, komt er een herinnering in me op en verschijnt er automatisch een glimlach op m’n gezicht.’

De tattoo.



Lieselotte en Charlien op hun eerste communie.



Lieselotte en Charlien, de soulmates.



Nog meer mooie TAT Talks: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '