'Ik heb al moeten huilen en lachen tegelijk van pure angst, maar ik heb het ervoor over.'
7 redenen om naar ‘The Haunting of Hill House’ te kijken (ook al doe je in je broek)
‘Ik ben geen horrorfan’, is geen excuus. ‘The Haunting of Hill House’ mag je dan op het eerste zicht afschrikken als je niet zo’n held bent in horror, we beloven je dat de serie écht de moeite waard is om je grenzen te verleggen. Al raden we wel ten zeerste af om alleen te kijken.
1. Het is veel meer dan gewoon een horrorserie
Het moet gezegd: de gemiddelde horrorfilm op Netflix doet je haren misschien wel rechtop staan, maar is inhoudelijk meestal niet van een cultureel hoogstaand niveau. Door ‘The Haunting of Hill House’ toe te voegen aan het kijkmenu heeft Netflix meteen wat tanden bij gestoken, want de serie valt zelfs bij de meest kritische kijkers in de smaak. De sterke verhaallijn is te danken aan het gelijknamige boek van Shirley Jackson, waar de serie op gebaseerd is.
2. Je zal emoties ervaren die je nog nooit gevoeld hebt
En dat kan redactrice Charlotte bevestigen: ‘Ik ben niet de grootste horrorheld, maar kan er af en toe wel eens van genieten om mij door een schrikwekkende scène te worstelen terwijl ik door mijn vingers heen kijk. Hoewel het aantal schreeuwende, tandloze spoken en bloederige scenario’s vrij beperkt is, vond ik deze serie toch wel next level eng. Je leert ieder personage door en door kennen en wordt op emotioneel gebied zodanig meegezogen in het verhaal, dat je de enge scènes extra intens beleeft. Ik heb voor de eerste keer in mijn leven moeten huilen en lachen tegelijk, van pure angst. Toegegeven, ik durf na één aflevering niet meer alleen de trap op (het feit dat ik in een oud huis woon, helpt allesbehalve), maar het is het zo hard waard!’
3. Het aantal schrikmomenten per aflevering valt nog best mee
De focus ligt in de eerste plaats op de familie Crain en hun onderlinge band. Oké, de flashbacks naar het haunted huis zijn niet te onderschatten, maar je voelt ze meestal wel aankomen. En al bij al valt het aantal schrikmomenten per aflevering nog best mee. Zodra je twee à drie keer flink omhoog bent gevlogen, kan je ervan uitgaan dat het ergste voorbij is.
4. Iedere outfit die Olivia draagt, wil je in je kleerkast
‘The Haunting of Hill House’ is op elk gebied een genot om naar te kijken. Ondanks dat het er spookt, lijkt iedere kamer in het oude huis een kunstwerk. De kinderen Theo, Luke, Shirley, Nellie en Steven hebben duidelijk de goede genen van moeder en vader meegekregen en zijn dus ook lang geen onaangenaam zicht. Maar bovenal: de kleding. Niet alleen de prachtige velours mantel waarin mama Olivia ‘s nachts rond paradeert (kunnen we die ergens kopen?), maar ook de outfits van de andere personages zijn on point. Zélfs de geesten die je slechts enkele seconden te zien krijgt, zijn duidelijk met veel zorg onder handen genomen door de stylisten van dienst.
5. Nellie en Luke zijn de schattigste tweeling die je ooit hebt gezien
Doorheen de serie krijg je regelmatig de Crains-kroost in hun kinderjaren te zien. En hoewel zo’n flashback meestal vergezeld is van de nodige spanning, kijk je er toch telkens weer naar uit. Al is het alleen al om de schattige tweeling Nellie en Luke te zien. De acteerkunsten van de kinderen zijn trouwens om letterlijk van je stoel te vallen (waar je op dat moment waarschijnlijk al bent afgevallen van de schrik).
6. Nederlander Michiel Huisman speelt erin mee
In onze ogen is dit argument alleen al voldoende om je angsten opzij te zetten en de serie een kans te geven. Michiel Huisman vertolkt de rol van Steven, de oudste zoon van de Crains. Hoewel hij zich met zijn scepticisme niet altijd even populair maakt, blijft hij een streling voor het oog. En kunnen we ook even stilstaan bij hoe sterk het Amerikaans-Engels accent is van de Nederlandse acteur?
En ook Stevens broer Luke mag er zijn, ondanks dat hij er in de meeste afleveringen niet al te fris uitziet omwille van zijn heroïneverslaving.
7. Nadat je deze serie hebt uitgekeken lijken alle andere horrorfilms peanuts
De spanning in deze serie is zo intens, dat je ze ondanks alles toch tot het einde zal willen uitkijken. Eens je dat einde hebt bereikt, krijg je een spontaan gevoel van overwinning (en ook wel opluchting omdat je weer met een gerust hart kan gaan slapen). We beloven je dat eens je deze serie hebt doorstaan, je vol goede moed zit om ook andere horrorfilms aan te durven.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
