Vanaf vanavond kijk je tien zondagen lang naar 'Over water' op Eén. Wij konden de eerste twee afleveringen al bekijken.
‘””Over water”” is z’n plek op de fameuze zondagavond van Eén meer dan waard’
Vanavond maakt professor T. op Eén plaats voor John Beckers, een gevallen televisiester die de draad weer probeert op te pikken in het Antwerps havenbedrijf van zijn schoonvader. De eerste twee afleveringen van ‘Over water’ overtuigen onmiddellijk dat de reeks zijn plek op die fameuze zondagavond verdient.
De verwachtingen zijn hooggespannen voor ‘Over water’, de nieuwe reeks van Tom Lenaerts. Een serie die op dé zondagavond op de openbare omroep wordt geprogrammeerd, móét wel indruk maken. Zeker als ze na internationaal gelauwerde kleppers als ‘Tabula Rasa’, ‘Beau Séjour’ en ‘Professor T.’ komt. ‘Over water’ werd bovendien in oktober met veel bravoure voorgesteld op het Film Fest Gent en in november nogmaals aan de pers in het prachtige Havenhuis in Antwerpen, in aanwezigheid van burgemeester De Wever. Om maar te zeggen: teleurstellen is geen optie. Het zal vermoedelijk dan ook een weinig ontspannende zondag zijn voor bedenkers Tom Lenaerts en Paul Baeten Gronda, producent Kato Maes, regisseursduo Norman Bates en de rest van het team. Maar mocht je mijn zeer bescheiden mening vragen, zou ik zeggen dat ze zich absoluut geen zorgen moeten maken.
In de eerste twee afleveringen van ‘Over water’ maken we kennis met John Beckers, gespeeld door Tom Dewispelaere, een man die ooit een populair spelprogramma presenteerde maar van zijn sokkel viel door een alcohol- en gokverslaving. Na een opname kan hij aan de slag in het havenbedrijf van zijn schoonvader, waar hij al snel in een wespennest terechtkomt.
De cast bulkt van veelbelovende namen. Zo krijgt Dewispelaere als echtgenote Natali Broods naast zich, de actrice met de meest indringende blik van Vlaanderen, die op zich al voor een zekere spanning zorgt. Ondanks het ingebakken wantrouwen tegenover Broods na haar rollen als verborgen psychopate in ‘Tabula Rasa’ en ‘Zone Stad’, kan je aanvankelijk niet anders dan sympathie voelen voor de liefdevolle en gracieuze Marianne en haar mooi gezin. Je durft bijna denken dat het wel goed komt met den Beckers en de zijnen. Al moet je dan wel de onheilspellende openingsscène even vergeten.
In ’Over water’ is echter niets wat het lijkt. Flitsende flashforwards zorgen al snel voor een constante spanning over de miserie die komen gaat en een gevoel van wantrouwen tegenover zowat elk personage. Dat geldt ook voor Carl Dockx, de havenmedewerker en goede vriend van Johns schoonvader. De rol wordt perfect neergezet door een geweldige Tom Van Dyck, mede dankzij een nieuwe look met kale kop, een vals oog en een paar extra kilo’s. Dockx doet je voortdurend twijfelen of hij nu een goed of slecht mens is, maar vanaf zijn eerste zinnen ben je wel zeker dat hij je favoriet personage zal worden. Ondanks zijn ruwe rol, zorgt Van Dyck voor een subtiel maar welgekomen humoristisch lichtpuntje in een verder donkere reeks. Zijn kanariepietje Zorro, de liefde van Dockx’ leven, is trouwens het enige personage dat je níét wantrouwt.
‘Over water’ heeft internationale allure, een serie die zo op Netflix zou kunnen. Mede dankzij een internationaal helpend handje – de Duitse omroep ZDF bood financiële steun, net zoals bij ‘Tabula Rasa’ – maar de verdienste blijft Vlaams. Lenaerts en Baeten Gronda schreven een verhaal in een originele setting waarin de spanning nooit wegzakt. De cast, met toppers als Jeroen Perceval, Kevin Janssens en Ruth Becquart, is perfect samengesteld. Van Dycks rol werd zelfs voor hem geschreven, en dat zie je. De jonge garde, met onder meer Martha Canga Antonio uit ‘Black’ en Violet Braeckman uit ‘Salamander’, bevestigt dat er ook heel wat nieuw talent rondloopt in Vlaanderen. Magnifieke beelden van de indrukwekkende Antwerpse haven doen je je afvragen waarom je er eigenlijk nog nooit bent geweest. De muziek van de Belgisch-Egyptische Tamino verhoogt het obscure sfeertje dat heerst. En de mededeling aan het begin van elke aflevering dat de serie gebaseerd is op waargebeurde feiten die plaatsvonden tussen 2014 en 2017, doet je twijfelen of Lenaerts met de serie subtiel de vuile was van een gevallen BV buitenhangt, of we die ‘waargebeurd’ met een korrel zout moeten nemen. Mocht je nog niet geïntrigeerd zijn, dan ben je het nu wel, toch?
Meer series om te volgen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
