Pedro Elias: ‘Ik werkte al aan veel programma’s mee, maar ik kreeg nog nooit zoveel positieve reacties als op ““De Container Cup””‘

Je ziet Pedro Elias momenteel elke weekavond, behalve vrijdag, om 20u op VIER aan de zijde – maar wel gescheiden door plexiglas – van Wesley Sonck in het nieuwe programma ‘De Container Cup‘. Daarin nemen topatleten en een aantal BV’s het tegen elkaar op in een zevenkamp, die wegens de coronamaatregelen opgesteld is in een grote container. ‘Wesley en ik kenden elkaar niet’, vertelt Pedro. ‘Maar we hadden direct een klik, dus onze band is totaal niet gespeeld. Het helpt natuurlijk ook dat ik hem altijd al een straffe voetballer vond. Hij is geen Messi voor wie ik zou knielen, maar wel iemand voor wie ik op sportief vlak veel respect heb. Hij is bovendien heel grappig én hij kan met mijn humor omgaan.’

Ligt de rol van sportcommentator je, of moet jij vooral de komische toets aan het programma geven?

‘Ik ben eerlijk gezegd een heel slechte commentator, want ik let eigenlijk helemaal niet goed op de tijden of wattages van de toestellen. Het is heel goed dat er iemand bij zit die wél verstand heeft van die verschillende sporttakken, en dat is Wesley. De bedoeling is dat ik door de ogen van de mensen in de huiskamer naar de atleten kijk.’

Hadden jullie veel tijd om dit programma in elkaar te boksen?

‘”De Container Cup” is in drie weken tijd bedacht én gemaakt. Normaal gezien doen we daar minstens een jaar over. Er was een enorme bedrijvigheid in een tijd waarin iedereen in de lappenmand lag. Het blijft luchtig entertainment, maar gezien de omstandigheden ben ik er superfier op. Ik kan al verklappen dat het alleen maar beter wordt. Records blijven gebroken worden, er zal nog heel wat van de toptijd af gaan en er zullen nog veel straffe dingen gebeuren.’

We zijn benieuwd! Heel wat kijkers zijn alleszins heel enthousiast over het format.

‘Ik heb al aan veel Woestijnvisprogramma’s meegewerkt, maar ik heb nog nooit zoveel positieve reacties gekregen als op “De Container Cup”. Heel veel mensen zeggen dat sport hen niet boeit, maar nu wel. Je hoeft ook helemaal geen sportfreak te zijn om te kunnen genieten van het programma, en dat is net het leuke eraan. De coronamoeheid zorgt ervoor dat mensen gewoon eens rustig willen tv-kijken en lachen. Ik ben blij dat we in deze gespannen tijd toch voor wat verstrooiing kunnen zorgen.’

Ik ben blij dat we in deze gespannen tijd toch voor wat verstrooiing kunnen zorgen.

Je hebt de zevenkamp ook zelf afgelegd. Wat was jouw tijd?

‘Ik heb het bordje waarop mijn tijd staat, meegekregen naar huis en heb dat in alle fierheid op de kast gezet.  Er staat nu 15 minuten, 46 seconden en 65 honderdsten op, maar maak daar maar 14 seconden van (lacht).’

Hoezo?

‘Ik was echt niet voorbereid. Ik werd eerst gevraagd om een test te doen als commentator in combinatie met Wesley. Het was snel duidelijk dat dat commentatorsduo goed werkte. En toen ging het bijzonder snel. De dag erna stond ik in die container en vroegen ze me dat parcours af te leggen om te kijken hoe een “normaal” persoon het ervan af zou brengen. De rest is geschiedenis.’

Wat vond je het moeilijkste onderdeel?

‘Ik heb heel slecht gegolft. Mijn vrouw zegt dat ik dat eigenlijk zou moeten kunnen omdat ik als kind heel lang hockey heb gespeeld, maar ik kreeg een erg beklemmend gevoel in die container. Dat is het verschil tussen mij en judoka Dirk Van Tichelt. Ik hield rekening met de container, hij absoluut niet – met als gevolg dat er een paar ferme deuken in de wand zitten. Ik heb ooit tegen hem moeten vechten voor een ander programma, ‘Geubels en de idioten’. Ik moest toen drie kampen vechten en hij heeft mij gewoon uit elkaar getrokken.  Het is ongelooflijk hoe sterk die mens is! Verder viel het gewichtheffen hard tegen. Ik denk soms dat ik Superman ben, maar dat gewicht ging gewoon niet naar boven.’

En wat was het tofste?

‘Het lopen, want ik doe dat heel graag. Mijn tijd blijft daar bij de BV’s ook bij de beste. Schieten vond ik ook heel leuk, en toen ik dat vlak voor de opnames uittestte, schoot ik tweemaal vijf keer raak. Toen het “voor echt” was, ging het helaas minder goed omdat je dat vlak na het roeien moet doen. Je hebt dan zo’n verzuring in je armen dat je het geweer moeilijk recht kan houden.’

Krijgen we jouw beelden later in het programma nog te zien?

‘Ik denk het niet, omdat het programma niet rond mij draait. We halen er soms mijn tijd bij om aan de kijkers te tonen hoe de tijd van een “normale” mens is. We gaan misschien wel Wesleys parcours nog tonen.’

Hij lacht soms om jouw tijd, maar hij heeft het inderdaad nog zelf niet gedaan.

‘De kans is groot dat hij het ook zal proberen, en ik denk dat Wesley mee kan met de topatleten. Hij is natuurlijk gepensioneerd, maar hij doet voor de opnames telkens een ander truitje aan en kan het dan niet laten om zijn buikspieren te tonen. Als ik dan spaghetti bij me heb, rasp ik mijn gruyèrekaas op zijn wasbordje. Het is ongelooflijk irritant om als iets molliger persoon naast zo iemand te moeten zitten (lacht).’

Is het niet enorm warm in zo’n container?

‘Ja. Er is een airco in de container gebouwd. Toch vond ik het warm en beklemmend. Maar de omstandigheden zijn voor iedereen dezelfde en het zijn natuurlijk topsporters. In ons commentatorhokje was het trouwens ook extreem warm. Ik weet dat je mijn okselvijvers soms in beeld ziet en dat dat niet zo aantrekkelijk is, maar ik heb me voorgenomen om me dat niet aan te trekken. Ik ga er gewoon enorm in op!’

Ben jij eigenlijk sportief?

‘Ik weet niet wat de perceptie over mij is. Ik vrees dat velen denken dat ik een onsportieve lamzak ben, maar in mijn hoofd ben ik vrij sportief. Toch heb ik na het afleggen van dat parcours vier weken op intensieve zorgen gelegen. Nee, grapje. Maar het is zo zwaar! Ik ga nochtans twee à drie keer per week boksen en tweemaal per week een tiental kilometer lopen. Ik ben dus erg sportief, maar tegelijkertijd eet ik heel wat chips en snoep, waardoor ik geen toplijf heb. Dat noemen ze evenwicht, hè (lacht).’

Ik ben heel sportief, maar tegelijkertijd eet ik veel chips en snoep, waardoor ik geen toplijf heb. Dat noemen ze evenwicht, hè.’

Lukt het om zo vaak te sporten? Je hebt immers drie kinderen – Bonnie (3), Rover (4) en Mateo (15) – rondlopen thuis...


‘Mijn vrouw Evelien is nog sportiever dan ik, want zij loopt vier keer per week, dus we wisselen elkaar af. Als de ene gaat lopen, past de andere op de kinderen. Sport is onze manier om te midden van ons drukke leven even tijd voor onszelf te hebben.’

Zeker nu, tijdens de quarantaine, moeten ouders thuiswerken, voor leerkracht spelen én huishoudelijke taken uitvoeren. Hoe gaat dat bij jou?

‘Het is heel pittig. Ik moet door “De Container Cup” wel nog naar mijn werk. Mijn vrouw zegt dat ik geluk heb dat ik naar buiten kan, want zij blijft dan thuis bij de kinderen. Maar tegelijkertijd is ze blij dat we op die manier ’s avonds wel iets hebben om over te praten. Dat was de laatste tijd moeilijk, want je beleeft alles samen.’

Hoe verdelen jullie de huishoudelijke taken?

‘Dat is bij ons thuis een gevaarlijk punt, omdat mijn vrouw vindt dat ik zwaar tekortschiet en ik vind dat ik te veel doe. Ik probeer af te wassen en ben chef vuilnisbakken. Wij moeten ons afval zelf wegbrengen, en ik doe dat met de fiets. Ik zorg dat ik dan nog wat extra blokjes fiets, zodat de afwas al gedaan is wanneer ik thuiskom (lacht). Eigenlijk duurt dat maar vijf minuutjes, maar ik doe er soms een uur over. Naast het lopen gebruik ik ook die tijd om even alleen te zijn.’

Wat houdt jouw me-time nog zoal in?

‘Ik probeer zoveel mogelijk in bad te gaan, in de hoop dat mijn gezin niet doorheeft dat ik al drie keer in bad ben geweest. Dat is namelijk een plek waar ik kan lezen en nadenken. Ik kocht in het begin van de lockdown ook een hometrainer. Dat deed ik uit een soort hamsterpaniek, naast blikjes tonijn en wc-papier. Ik dacht: als we nooit meer buiten mogen, blijf ik zo toch nog in beweging. Ik heb er uiteindelijk nog maar twee keer op gefietst, dus het was niet de beste investering.’

Kan je je kinderen motiveren om ook te sporten?

‘De oudste speelt veel op zijn pc, maar hij skatet ook graag én doet dat goed. Ik neem dat ook serieus als sport en steun hem daarin, zowel qua materiaal als qua motivatie. Hij oefent elke dag uren op dat plankske, dus dan vind ik het minder erg als hij daarna even achter een scherm kruipt. Ik vraag hem wel altijd om filmpjes als bewijsmateriaal. Zo weet ik dat hij daadwerkelijk ging skaten en geen sigaretten stond te roken achter een schutting.’

Ben je een strenge papa?

‘Ik vrees dat ik de minst strenge papa van West-Europa ben. Voor mijn vrouw is dat niet altijd makkelijk, want iemand moet voor structuur zorgen. Ik kan gewoon niet streng zijn. Ik hou er ook niet van als mensen streng zijn voor mij. Ik ben niemands baas, en niemand moet mijn baas zijn. Dat vind ik het beste. Mijn kinderen trekken trouwens vaker aan mijn oren dan omgekeerd.’

Vertel.

‘Ik probeer Spaans te spreken tegen mijn kinderen. Mijn papa heeft me ook in die taal opgevoed, en ik vind het mooi om zoiets door te geven. Maar de laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik Nederlands tegen hen praat omdat dat makkelijker is, want ze verstaan me dan sneller. Ik heb nu gezegd dat ze aan mijn oren moeten trekken als ik weer Nederlands praat, met als gevolg dat mijn oren nog steeds pijn doen.’

Rovers haar en wimpers zijn teruggegroeid en hij zit weer vol energie.

Is deze coronacrisis heel gevaarlijk voor je zoontje Rover, die al een jaar vecht tegen leukemie?

‘Om de twee weken moeten we naar het ziekenhuis. De professor daar vertelde ons dat er nog geen enkel kindje met leukemie is dat corona heeft. Haar hypothese is dat het virus niet zo woekert omdat die kinderen al verzwakt zijn. Maar een hypothese is voor ons niet genoeg, dus we nemen nul risico’s in deze periode.’

Wat wil dat zeggen?

‘Dat ik als een bezetene het huis ontsmet, zo weinig mogelijk in contact kom met andere mensen, rubberen handschoenen draag, enzovoort. Ik ben echt bang om mijn zoontje te besmetten.’

Hoe gaat het nu met hem?

‘Heel goed. Hij heeft een jaar van vaak vier keer per week zware chemo achter de rug. Nu zit hij in wat ze “het onderhoud” noemen. Dat wil zeggen dat hij nog een jaar chemo in pilvorm krijgt. Zijn haar en wimpers zijn teruggegroeid en hij zit weer vol energie.’

Je bent ondertussen ook een eigen reeks, ‘De Kist’, aan het schrijven samen met je vrouw. Mag je al iets meer vertellen over het verhaal?

‘De serie gaat over twee zussen die elkaar al tien jaar niet meer gezien hebben. Door omstandigheden maken ze samen een roadtrip naar Spanje. Het wordt een geestige én heftige rollercoaster voor de twee, en hopelijk ook voor de kijker.’

 Wanneer staan de opnames gepland?

‘We zijn momenteel volop aan het herschrijven met de regisseur en we zouden normaal gezien in de loop van 2021 opnemen. Dat hopen we toch, want door het coronavirus schuiven heel wat projecten op en zijn we niet meer honderd procent zeker.’

Heb je al bepaalde actrices in gedachten voor de hoofdrollen?

‘Ik wil nog geen namen noemen omdat we nog zoekende zijn. Waar we wel heel blij mee zijn, is dat het twee vrouwen zijn. Mijn vrouw en ik vinden het geweldig om twee sterke vrouwen de hoofdrol te geven, en niet gewoon weer een bijrolletje.’

Mijn vrouw en ik vinden het geweldig om twee sterke vrouwen de hoofdrol te geven, en niet gewoon weer een bijrolletje.

Dit is jullie allereerste eigen fictiereeks...

‘Ja. We zijn er al twee jaar aan bezig en het was een heel lang proces, dus we zijn blij dat het er nu zeker van gaat komen. We hadden al eens een poging ondernomen, maar die serie is uiteindelijk gesneuveld. Gelukkig hebben we geleerd uit onze fouten en worden we omringd door straffe mensen zoals onze chef fictie Michiel Devlieger en producente Hilde De Laere. Ook onze vriend Jan Eelen heeft alles gelezen en uiteraard afgebroken, om het dan weer op te bouwen. Ik verwacht er veel van!’

Is het makkelijk om met je partner samen te werken?

‘Ik vind dat dat supergoed meevalt. We verdragen veel van mekaar. We laten ook onze ego’s aan de kant, waardoor het niet gaat om wie wat heeft geschreven, maar gewoon om wat het beste is. We weten op den duur zelfs niet meer wie wat heeft geschreven, want het is zo in elkaar verwikkeld.’

Jullie zijn ondertussen bijna drie jaar getrouwd. Hoe bevalt het getrouwde leven je?

‘Ik zei gisteren nog tegen Evelien dat ik zoveel zin heb om ons trouwfeest nog eens over te doen. Het was fantastisch! Iedereen snakt er in deze quarantaine naar om nog eens flink uit te gaan, dus waarom zouden we al die mensen na de coronacrisis niet nog eens uitnodigen voor een feest? We zouden het deze keer wel wat minder uitgebreid doen. We zorgen gewoon voor wat bakken bier en goeie muziek. Maar ik ben aan het afwijken; het getrouwde leven valt heel goed mee. We hebben meteen ook twee kinderen gemaakt, dus we zijn al snel in een nieuwe fase beland.’

Is het voor je vrouw makkelijk om samen te zijn met een BV?

‘Ik beschouw mezelf niet als een bekende kop, wel als een schrijver en tv-maker. Ik ben ook niet iemand die rode lopers afschuimt. Ik vind het leuk om bekend te zijn om iets wat ik gemaakt heb, en niet gewoon om het bekend zijn. Ik ben dan ook begonnen als redacteur. Ik werkte tien seizoenen lang voor Erik Van Looy en “De Slimste Mens ter Wereld”, waar ik veel van geleerd heb. Nu ben ik eigenlijk nog steeds een redacteur, maar een die af en toe op tv komt.’

Word je vaak herkend op straat? 

‘Sinds “Control Pedro” wel. Maar ik ben geen Matthias Schoenaerts, dus het valt echt wel mee. Enkel op festivals kan het soms wel lastig zijn als mensen wat gedronken hebben.’

Krijg je soms pikante berichten van fans in je mailbox of op je sociale media?

‘Veel te weinig, dus bij dezen wil ik een oproep doen aan alle lezers. Ik krijg zulke berichten namelijk nooit. Ik krijg enkel berichten van scouts- of quizgroepen die willen dat ik een videoboodschap maak.’

2019 was een vreselijk jaar voor je, en 2020 is door het coronavirus opnieuw geen hoogvlieger. Hoe blijf je vrolijk en sterk?

‘Ik snap het zelf niet. Misschien moet ik nog imploderen? Mijn papa stierf eind vorig jaar, mijn zoon kreeg de diagnose van kanker en mijn schoonpapa lag na een fietsongeluk met een schedelbreuk in coma. We hebben dus echt wel de slechtst mogelijke tijd achter de rug. Maar de papa van Evelien is hersteld, Rover wordt weer gezond en onze reeks komt er, dus ik probeer te kijken naar de mooie dingen. Momenteel moet ik een sterke papa zijn voor mijn gezin, dat ik zielsgraag zie. Zij houden me op hun beurt ook recht en gelukkig.’

Tot slot: wat is het eerste wat je gaat doen wanneer de coronacrisis voorbij is?

‘Waarschijnlijk veel te veel rum-cola drinken in een of ander café en daarna met pita en looksaus in mijn baard naar huis kruipen, maar dat klinkt niet zo aantrekkelijk. Ik zal het houden op eens goed gaan feesten met alle vrienden die ik de afgelopen tijd heb moeten missen. En met mijn kampeerbusje naar de Pyreneeën in Spanje rijden, waar het graf van mijn papa ligt, om wat met hem te babbelen. Daar kijk ik enorm naar uit.’

Lees ook:

• The Starlings: ‘Trouwen en kindjes willen we zeker, maar dat is nu nog niet aan de orde’
• Karolien ‘Karola’s Kitchen’ Olaerts: ‘Diëten werkt niet. Dat is geen mening, maar een feit’
• Dieter Coppens: ‘Tijdens “Down the road” neemt iedereen op mijn aandringen een drinkfles mee’