Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Pieter-Jan Vanstockstraeten/Photo News

Clara Cleymans schreef een krachtig opiniestuk in De Standaard.

Clara Cleymans: ‘Ik slaag er nog altijd niet in om met een kwinkslag iemands hand van mijn kont te duwen: het is erg dat ik dat niet durf te zeggen’

In de nasleep van het seksschandaal rond Harvey Weinstein en de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag aan het adres van Bart De Pauw, durven veel vrouwen eindelijk ook hun verhaal te vertellen. Zo ook actrice Clara Cleymans, die dit weekend haar opinie geeft in De Standaard.


‘Beleefd zijn, wij vrouwen zijn er zo in gedrild dat we zelfs bij grensoverschrijdende situaties nog te veel schroom hebben om ‘nee’ te zeggen’, vertelt Clara Cleymans in De Standaard. En ook door haar eigen onvermogen om beleefdheid aan de kant te schuiven, heeft Cleymans een heleboel negatieve ervaringen met mannen achter de rug.

Slachtoffer


Maar om zichzelf de stempel ‘slachtoffer’ op het voorhoofd te drukken, heeft de actrice het nogal moeilijk. ‘Zeggen dat iemand het slachtoffer is van aanranding past binnen een strafrechtelijk jargon, maar heeft niets te maken met hoe het voelt om een slachtoffer te zijn. In die optiek zou ik zeggen dat ik al van alles heb meegemaakt zonder het woord slachtoffer ooit in de mond te nemen, omdat ik mezelf nooit slachtoffer heb gevoeld van een misdadig feit’, klinkt het.

Ik zou zeggen dat ik al van alles heb meegemaakt zonder het woord slachtoffer ooit in de mond te nemen, omdat ik mezelf nooit slachtoffer heb gevoeld van een misdadig feit.


Ook over het gebruik van de term ‘machtsmisbruik’ weet Cleymans het volgende te zeggen: ‘De focus op machtsmisbruik vind ik onbeduidend, want machtsverhoudingen zijn overal. Zelfs tussen twee partners speelt macht een rol. Zelf voel ik vaak een machtsonevenwicht: als er een leeftijdsverschil is, als iemand meer weet dan ik, bij iemand met charisma, en bij de meeste mannen voel ik het.’

Shock


‘Ik kan terugkijken op een resem negatieve ervaringen met mannen’, klinkt het nog. ‘Dat gaat van zeer ongepaste opmerkingen slikken tot in een hotelkamer belanden met een regisseur bij wie verweer en neen zeggen te laat komen. Hoewel die man de slechtste bedoelingen met me had, voel ik dat de grootste shock die ik ervoer er niet een was van een man tegen de integriteit van een vrouw, maar wel een van mijn hardnekkige wil om beleefd te blijven.’

De grootste shock die ik ervoer was er niet een van een man tegen de integriteit van een vrouw, maar wel een van mijn hardnekkige wil om beleefd te blijven.


Over de uitkomst van de hele hetze is Cleymans dan ook vrij duidelijk. ‘Het hoeft niet te zijn dat mannen die seksueel wangedrag op hun geweten hebben massaal voor het gerecht worden gedaagd, maar wel dat vrouwen handelen naar wat hun buikgevoel probeert te zeggen, dat meisjes hierin worden gestimuleerd in de opvoeding en dat mannen zich ervan bewust worden dat vrouwen op dat vlak zeer kwetsbaar zijn en niet altijd bij machte om te zeggen wat voor hen onprettig is.’

Ook zelf heeft de actrice nog een hele weg te gaan. ‘Ik slaag er nog altijd niet in om met een kwinkslag iemands hand van mijn kont te duwen. Misdadig of dramatisch is dat niet, maar ik vind het niet leuk en dus wel erg dat ik dat niet altijd durf te zeggen. Ik maak er werk van om me niet schuldig te voelen als ik inga tegen iemand en dus tegen mijn drang tot vriendelijkheid.’

 

Lees het volledige opiniestuk van Clara Cleymans in de weekendkrant van De Standaard of online.

 

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '