'Daar maakte ik me tijdens mijn zwangerschap zorgen om.'
‘Vrouwen en moederschap gaan zo vanzelfsprekend samen dat er een taboe rust op hardop toegeven dat het moederschap ook best zoeken kan zijn’
Vorige zomer startte onze columniste Laura (30) met een hormoonbehandeling om een kindje te kunnen krijgen van haar overleden man Kobe. Eerder dit jaar kondigde ze haar zwangerschap aan en op 20 juli 2023 kon ze hun prachtige dochter Aster in de armen sluiten. Ze neemt ons mee tijdens haar eerste momenten als kersverse mama.
Inmiddels ben ik zo’n vijf maanden mama en schrijf ik al net zo lang columns over mijn tocht door het moederschap. De feestdagen leken me een mooi moment om een tussentijdse balans op te maken. Na lang beraad met mezelf meen ik te mogen concluderen dat ik niet alleen elk cliché rond het moederschap mag bevestigen, maar ook de gezellige chaos die bij mijn nieuwe gezinssituatie hoort, hopeloos onderschatte. Ik las tijdens mijn zwangerschap nochtans boeken en artikelen om me enigszins voor te bereiden op de nieuwe rol die ik intussen bijna een halfjaar mag vervullen, maar ondanks het getroffen huiswerk kon niets me voorbereiden op de intense verandering waar elke ouder door moet.
Een jaar geleden hield ik weddenschappen over het geslacht van de mini, droomde ik voorzichtig over hoe ons kindje eruit zou zien en zocht ik fanatiek babykleertjes uit op tweedehandssites. Ik schreef ons kleintje allerlei eigenschappen toe en concludeerde dat Aster vast muzikaal zou zijn toen ze in de buik mee wiegde op de bastonen van de autoradio. Soms maakte ik me zorgen over de verpletterende verantwoordelijkheid die met het ouderschap gepaard gaat. In films en op tv wordt het moederschap vaak in heilige nevelen gehuld. Vrouwen en moederschap gaan zo vanzelfsprekend samen dat er een taboe rust op hardop toegeven dat het moederschap ook best zoeken kan zijn. Daar maakte ik me tijdens mijn zwangerschap best zorgen om.
Midden in de chaos van luiers, babyvoeding en slaapgebrek ontdekte ik een liefde die dieper gaat dan ik ooit kon bedenken.
Intussen draait mijn wereld, voorheen gevuld met deadlines en plannen, om flesjes, slaapliedjes en luierwissels. De rustige kerstavonden en ontspannen nieuwjaarsbijeenkomsten van vroeger maakten plaats voor gesleur met luiertassen, flesjes verwarmen en het oplossen van onaangekondigde huilbuien. En hoewel die verandering best groots en overweldigend is, blijkt ook daarbij elk cliché waar te zijn en volstaat slechts één glimlach van ons kleintje om die soms best intense verandering te omarmen. Dit jaar staat de kerstboom niet zo perfect als het jaar voordien en vond ik ook niet de tijd om mijn cadeaus met zorg in te pakken. Maar dat maakt niet uit, want er schuilt zoveel schoonheid in de chaos die mijn leven nu dicteert.
En akkoord, soms zijn er dagen waarop het een uitdaging is om alle ballen in de lucht te houden, maar midden in de chaos van luiers, babyvoeding en slaapgebrek ontdekte ik ook ongekende veerkracht en een liefde die dieper gaat dan ik ooit had kunnen bedenken. Chaos valt niet te vermijden. Hooguit kunnen we haar wilde sprongen proberen te temmen. Dat er in de wiskunde een wetenschappelijk principe bestaat dat de onvoorspelbaarheid van systemen beschrijft, lijkt die gedachte alleen maar te bevestigen. Fijne chaotische feesten!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
