Natúúrlijk houden vrouwen van porno. Daarom delen wij elke woensdag en vrijdag een opwindende fantasie uit je Flair van een lezer(es), om in je eentje óf met twee van te genieten. Want seks is het leukste wat er is, toch?
Naïsha (27) is na een relatie van vier jaar net weer single. Ze wordt helemaal wild van de stem van haar favoriete gamepersonage en heeft weleens de seksuele fantasie om haar eigen verlangens op de eerste plaats leren zetten.
Seksuele fantasie
’t Is officieel: cocoonseizoen is begonnen. Buiten klettert de regen tegen de ramen, de wind giert door de straat en mijn plannen voor het weekend bestaan uit dikke sokken en een hoody die drie maten te groot is aantrekken, warme chocomelk hijsen en date nights met… mijn gameconsole.
Ik trek de gordijnen dicht, steek de kachel aan en laad mijn favoriete game, Rogue Dynasty IV, op het grote scherm. Al drie avonden op rij zit ik volledig in die wereld ondergedompeld. In de wereld van Rylan, that is. Rylan is mijn favoriete personage. Hij is samengesteld uit pixels, maar verdomme… wat is hij een hunk. En wat heeft hij een adembenemende stem! Die lage toon wanneer hij ‘Stay close to me’ zegt? Hell yes, het zal wel zijn! Om nog te zwijgen over de blik in zijn felblauwe ogen wanneer hij zijn zwaard heft terwijl de regen over zijn gezicht heen gutst...
Ergens tussen de achtste en negende missie stop ik gewoon met spelen. Niet omdat ik het beu ben, maar omdat Rylan elk beetje van mijn concentratievermogen heeft opgeslokt. Met de controller nog in de hand leun ik achterover in de zetel en kijk ik hoe hij in slow motion de vijand neerslaat. Mijn hart klopt sneller dan het speltempo. Er is iets aan zijn manier van bewegen – strak, gecontroleerd, dominant – dat me week maakt op plekken die maar weinig met gamen te maken hebben.
Ik stel me voor dat hij echt is. Dat hij niet naar het volgende level loopt, maar zich omdraait en recht in de camera kijkt. Naar míj.
‘You did good, little one’, zegt hij met die warme, ruwe stem van hem voor hij pardoes uit het scherm stapt en pal voor mijn neus in mijn kamer staat. Ik stel me voor dat hij zijn zwaard neerlegt en dichter bij me komt. Zijn hand, ruw van het vechten, legt hij tegen mijn wang. ‘So happy to finally meet you’, fluistert hij sensueel.
Ik weet hoe absurd het klinkt, maar mijn lichaam reageert alsof het echt gebeurt. Ik leg de controller langzaam opzij, maar laat het spel op pauze staan. De gloed van het scherm kleurt mijn kamer rood.
Ik trek mijn plaid wat hoger alsof iemand zou kunnen zien wat daaronder gebeurt. In gedachten hoor ik Rylans stem en voel ik zijn adem langs mijn nek. De grens tussen fantasie en werkelijkheid vervaagt. Mijn handen glijden mee onder de plaid. Ik beweeg heel klein en heel traag omdat ik niet kan geloven wat ik aan het doen ben. Maar de warmte in mijn lichaam is echt en kruipt tintelend omhoog langs mijn huid.
Rylan praat niet meer, maar hij hoeft ook niets meer te zeggen. Ik vul het zelf wel in. Zijn vingers langs mijn nek, zijn mond vlak bij mijn oor: ‘Relax, baby, I’ve got you. I’m your hero tonight.’ Mijn ogen sluiten vanzelf. Ergens daarbeneden kriebelt het. Deels omdat wat ik doe eigenlijk belachelijk is, deels omdat het ontzettend heerlijk voelt. Het is niet zo dat ik bewust besluit dat ik mezelf wil bevredigen, maar het gebeurt gewoon.
Mijn ademhaling versnelt, en niet alleen in m’n seksuele fantasie. Ik beweeg mijn hand op en neer over mijn slipje, traag en bijna onopvallend, maar het is genoeg om me te laten zuchten van opwinding. Ik voel hoe de stof onder mijn vingers langzaam maar zeker vochtig wordt. Meer heb ik eigenlijk niet nodig, maar toch schuif ik na een tijdje drie van m’n vingers in m’n slipje, op zoek naar m’n eigen warme, zachte huid.
Ik streel m’n lipjes, m’n clitje en de opening van mijn vagina, en besluit dat die laatste vandaag m’n gevoeligste plekje is. Ik laat eerst één vinger en daarna twee exemplaren telkens opnieuw een vingerkootje diep in m’n kutje glijden. Het doet deugd, dus laat ik het gewoon gebeuren zonder er te veel bij na te denken of er iets van te verwachten. Ik hoef niet klaar te komen, ik hoef er alleen maar van te genieten. En God, wat lukt dat goed.
Wanneer ik mijn ogen weer open, is het scherm donker geworden. Het spel is vanzelf uitgegaan. Ik glimlach, haal diep adem en trek mijn deken stevig om me heen. Weet je wat? Volgens mij is dit precies wat ik deze herfst nodig heb: niet iemand van vlees en bloed, maar gewoon mezelf, mijn verbeelding en een man van pixels die me eraan herinnert dat verlangen niet altijd rationeel hoeft te zijn.
Lees ook:
