Natúúrlijk houden vrouwen van porno. Daarom delen wij elke woensdag en vrijdag een opwindende fantasie uit je Flair van een lezer(es), om in je eentje óf met twee van te genieten. Want seks is het leukste wat er is, toch?
Lieselotte (21) maakt naast haar studies ook graag tijd voor plezier. Ze wordt helemaal wild van slimme mannen en de geur van boeken. Ze droomt weleens van seks op de campus.
De bibliotheek.
Het begint, zoals bij veel dingen in mijn leven, tussen de boeken. Niet figuurlijk. Echt tussen de boeken, in het archieflokaal van de faculteitsbibliotheek, waar de lucht ruikt naar stof, leer en iets wat alleen boekengekken als ik geil kunnen noemen: verouderd papier.
Ik sta op een trapladder, meer bepaald op de derde trede, en zoek naar een vergeten uitgave over mitochondriale evolutie, wanneer ik verderop stevige voetstappen hoor. De deur piept.
‘Zoek je dit?’ klinkt een lage, licht schorre stem een paar seconden later achter me. Ik kijk om. Daar staat hij: Daan. Biochemisch genie, en sinds we samen in het labo staan ook mijn studiegenoot with benefits...
Donkerbruine krullen, een grote bril, altijd in een T-shirt met een citaat van een of andere wetenschapper erop. Met andere woorden: mijn zwakke plek in een notendop. In zijn hand: Molecular Mechanisms of Evolutionary Change.
Ik glimlach schaapachtig om te verdoezelen hoe opgewonden ik al ben door hem gewoon te zien. Hij stapt dichterbij en houdt het boek als een offer tussen ons in. Onze vingers raken elkaar als ik het aanpak. Mijn huid begint erdoor te tintelen.
‘Ik heb het idee dat je hier meer zoekt dan alleen kennis’, zegt hij zacht. Ik zeg niets, maar zak wel van de trapladder en blijf pal voor hem staan. Hij is net iets kleiner dan ik. Ik voel zijn adem in mijn hals. Het maakt me gek.
Hoewel ik sta te trillen op m’n benen, leun ik voorover en kus hem. Hij pakt mijn taille, trekt me tegen zich aan, en samen belanden we tegen het houten boekenrek. Een paar stoffige werken ploffen op de grond.
We kussen hevig en diep, zoals dat bij ons altijd gaat, simpelweg omdat we te geil zijn om ons ook maar een beetje in te houden. Mijn vingers duwen zijn T-shirt omhoog (vandaag is het er trouwens eentje van Darwin) en glijden gretig over zijn warme buik.
Zijn handen gaan naar mijn heupen. Mijn trui gaat uit, mijn beha schuift opzij... Hij laat zijn vingers langs mijn sleutelbeen strijken, traag naar beneden, en dan nog lager. Hij kust me onder mijn oor, terwijl zijn hand in mijn broek tussen mijn benen verdwijnt.
‘Je bent nat’, fluistert hij.
‘Biologische reactie’, hijg ik.
Hij grijnst, knielt voor me en opent mijn jeans. Zonder aarzelen trekt hij vervolgens mijn slip opzij en kijkt me aan alsof hij net een aartsmoeilijk vraagstuk heeft opgelost. ‘Mag i-?’ Ik knik nog voor hij de kans krijgt om z’n vraag af te maken.
Zijn lippen raken me, en hij begint mijn kutje te strelen met zijn tong, alsof hij het ritme exact afstemt op mijn ademhaling. Ik zoek steun tegen de boekenkast, maar mijn benen blijven trillen als rietjes, al helemaal als het puntje van zijn tong eerst om mijn clit cirkelt, om een paar tellen later diep in mijn vagina te glijden.
Ik wil kreunen, maar hou me in. In plaats daarvan druk ik zijn gezicht nog wat dieper in mijn kruis. Hij likt me sneller, hebberiger, lekkerder. En als ik daardoor naar adem snak en een shot oudeboekengeur binnenkrijg, wordt mijn hoofd licht van de opwinding.
‘Oh, fuck, Daan! Laat me klaarkomen, alsjeblieft!’
Hij kijkt op; z’n lippen nat, z’n ogen hongerig. ‘Oh, God’, stamelt hij. ‘Ik ben gek op vrouwen die duidelijk zijn over wat ze willen.’
Ik trek hem omhoog bij zijn T-shirt, sleur zijn riem los en duw zijn broek naar beneden. Zijn erectie springt vrij: dik, stevig en bonzend van plezier. Zonder nadenken draai ik me met mijn rug naar hem, spreid mijn benen en zak lichtjes door mijn knieën.
Mijn neus zit nu zowat tegen het boekenrek aan gedrukt. Wanneer hij me binnendringt, diep en vol, slaak ik een luide zucht. Ik voel me gevuld, geraakt en gepakt op ál die plekjes waar het oh zo lekker voelt.
We bewegen samen, en hoewel we beiden vooral fier zijn op onze hersenen, is dat zowat het enige deel van onze lichamen die we de komende paar minuten niet meer gebruiken.
Teskt: Elien Geboers
Lees ook:
