In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Britt en Lars. Zij trouwden in België op een idyllische locatie.
Identikit
- Het koppel: Britt (33) & Lars (31)
- Ze waren 3 jaar en 9 maanden samen toen ze in het huwelijksbootje stapten.
- Het aanzoek kwam voor Britt als een totale verrassing. Zij dacht dat ze eerst kinderen zouden krijgen en pas daarna zouden trouwen. Maar dat was buiten Lars gerekend, die Britt in juli 2024 ten huwelijk vroeg tijdens hun reis in Nicaragua boven op de Telica-vulkaan.
- Ze trouwden op 28 juni 2025, omdat die dag voor Lars als zelfstandige handig was: meteen na de trouw konden ze tijdens het bouwverlof op huwelijksreis vertrekken. Gek genoeg blijkt dat hun ouders, zowel de zijne als de hare, óók in dat weekend getrouwd zijn. En Lars en Britt hebben toevallig allebei dezelfde achternaam: Nuyts. Zij zien alle toevalligheden als hét ultieme bewijs dat hun relatie meant to be is.
De bruiloft
‘Ze zeggen wel eens: “Dit is een dag die je nooit vergeet” – en dat kunnen wij alleen maar beamen. De weken voordien waren behoorlijk stressvol, maar op de dag zelf ben je dat allemaal meteen vergeten. Omdat wij echte buitenmensen zijn, kozen we ervoor om de ronde tafels buiten te zetten, in de binnenkoer van onze locatie. Het weer zat ons mee: een stralende zomerdag die ons het gevoel gaf dat we in Zuid-Frankrijk of Italië waren.
De stralende zomerdag gaf ons het gevoel dat we in Zuid-Frankrijk of Italië waren.
De ceremonie in de dertiende-eeuwse kapel was ronduit magisch, met livemuziek van een violiste en een saxofonist voelde het echt aan alsof we in een film zaten. De speeches waren ontroerend, de sfeer hartverwarmend en de party achteraf… Een absolute knaller! Het was precies zoals we het ons hadden voorgesteld – en eigenlijk nog veel mooier.’
Britts tip
‘Onze tip? Begin op tijd met plannen! Wij vonden pas een geschikte locatie enkele maanden voor onze trouw en daardoor begon de hele planning eigenlijk veel te laat. In combinatie met een voltijdse job, een huishouden, een druk sociaal leven én mijn perfectionistische kantje was dat soms behoorlijk pittig. Alsof dat nog niet genoeg spanning was, besloten we ook nog eens tien dagen voor de trouw te starten met danslessen om een choreo in te studeren voor onze openingsdans. Het was écht de kers op de taart om de zenuwen nog wat extra aan te wakkeren, maar tegelijk een van de leukste beslissingen die we namen.’
Wat Britt achteraf gezien liever anders had gedaan
‘Achteraf gezien hadden we er liever voor gekozen om onze burgerlijke trouw en het grote feest op twee verschillende dagen te doen. Zo kan je alles veel relaxter beleven en geniet je meer van elk moment. Wij hadden ook bijna driehonderd genodigden, wat eigenlijk te veel was. Je kan onmogelijk met iedereen praten en je bent een groot deel van de dag bezig met gasten ontvangen. Met een kleinere groep heb je meer tijd en ruimte om écht te genieten.’
Waar Britt het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Eigenlijk is alles wat een trouw betreft gewoon dúúr. Omdat je dit normaal maar één keer in je leven doet, wordt daar door leveranciers handig op ingespeeld. Zelf denk je ook al snel: ach, die honderd of duizend euro extra maakt nu ook het verschil niet meer. En zo leg je je erbij neer dat het allemaal best prijzig wordt. In het begin start je met een budget en zeg je tegen elkaar dat je niet gaat overdrijven. Maar als je eenmaal vertrokken bent, lopen de kosten alleen maar verder op. Mijn troost? Dat het maar één keer in je leven is en dat het dan ook gewoon helemaal goed mag zijn. De uiteindelijke kostprijs van het gehele plaatje van onze trouw heb ik nooit durven uitrekenen en is ook niet van belang. Het was fantastisch en het was elke euro waard.’
De weddingplanner
‘Een weddingplanner hadden we niet nodig. Mijn mama was onze persoonlijke wedding planner! De decoratie bedacht ik zelf aan de hand van wat ik vooraf had opgeslagen op Instagram en Pinterest. Op Temu kocht ik allerlei leuke gadgets zoals “happy tears”-zakdoeken, zonnebrillen, lightsticks...’
De alpaca’s
‘Omdat we thuis een kleine alpacaboerderij hebben, mochten er natuurlijk geen alpaca’s ontbreken op ons feest.’
Het dansfeest
‘Onze openingsdans deden we op “Someone You Loved” van Lewis Capaldi en “Suavemente” van Elvis Crespo als verrassend einde. We besloten tien dagen voor de trouw te starten met danslessen om een choreo in te studeren voor onze openingsdans! Mijn avondjurk is van het merk Balykina. Mijn hakken van Stuart Weitzman.’
De look
‘Mijn jurk is van het merk Galia Lahav, mijn schoenen zijn van Jimmy Choo. Nog voordat ik Lars kende, wist ik al in welke jurk ik ooit wilde trouwen. Mijn man haalde zijn pak bij Atelier Munro.’
De ceremonie
‘Hier brengt mijn vader me naar het altaar. Dat was voor mij een heel speciaal en emotioneel moment.’
De locatie
‘Omdat wij echte buitenmensen zijn, kozen we ervoor om de ronde dineertafels in de binnenkoer van onze locatie – het Sint-Jansbergklooster in Zelem – te zetten, deze was ook omgeven door groen. We wilden eerst voor de kerk trouwen in plaats van enkel voor de gemeente, omdat we een kerk veel charme vinden hebben, maar omdat we allebei niet echt gelovig zijn en de teksten die daar voorgelezen worden liever niet in onze ceremonie hadden, kozen we voor dit prachtige klooster met veertiende-eeuwse kapel dat helemaal aanvoelt alsof je in het zuiden van Frankrijk bent.’
Het weer
‘Het is nog altijd België, dus we moesten wel een plan b hebben voor als het weer niet zou meezitten. We hadden dan ook de mogelijkheid om binnen in het klooster te dineren, maar gelukkig waren de weergoden ons goedgezind! Het weer zat ons mee: een stralende zomerdag die ons het gevoel gaf dat we in Zuid-Frankrijk of Italië waren!’
De bloemen
‘De bloemen kwamen van Jorun Huybrechts in Kasterlee. We kozen voor frisse witte kleuren met groen. Classy en tijdloos.’
De duiven
‘De duiven waren van de broer van mijn man. Het was eigenlijk een leuke verrassing waar we niets van wisten. Hij kwam hiermee aan op het gemeentehuis. We waren ook niet zeker of ze wel zouden terugvliegen naar huis, maar jawel, ze waren direct terug thuis.’
De bruidskindjes
‘We kozen ervoor om onze mete- en petekinderen te kiezen als onze bruidskindjes: Amélie, Axelle & Lewis. Ze vonden het fantastisch om bruidskindjes te zijn op deze leuke dag.’
Foto’s: Pixelot Fotografie
Lees ook:
