‘We gingen bewust op zoek naar een feestlocatie waar niet iedereen al tien keer was geweest.’
Kaylie & Jan: ‘Mijn mama maakte mijn bruidsjurk. Zo bijzonder!’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Kaylie en Jan. Zij huwden na een korte verloving in een voormalige legerkazerne en eindigden de dag met een knaller van een dansfeest, confettikanon incluis.
Identikit
- Het koppel: Kaylie (31) en Jan (32)
- Ze vormden reeds 2,5 jaar een paar voor ze elkaar officieel eeuwige trouw beloofden.
- Na een aanzoek bij zonsopgang tijdens een wandeling aan Tre Cime di Lavaredo (Dolomieten) in juli 2022, kozen Kaylie en Jan voor een korte verloving. Ze huwden op 8 april 2023, in de paasvakantie.
De bruiloft
‘Onze trouwdag verliep helemaal volgens plan. We kozen voor een burgerlijke ceremonie en gingen daarna op restaurant met enkel onze dichte familie en getuigen. Na het diner volgde het dansfeest in een oude legerkazerne waarop al onze vrienden uitgenodigd waren. De ochtend nadien was er een groot ontbijt voorzien voor alle gasten. Het hoofddoel van de dag was om al onze vrienden en familieleden voor één keer samen te brengen en er een leuke dag van te maken en onze liefde te vieren. Daar zijn we met glans in geslaagd. Er was geen stress en er hing een losse, ongedwongen sfeer.’
Na het burgerlijk huwelijk gingen we eten met enkel onze dichte familie en getuigen.
‘Jan en ik hebben de dag ten volle beleefd en van elke minuut genoten. We kijken erg blij terug op onze bruiloft omdat iedereen met veel goesting en positieve energie aanwezig was. Het dansfeest was een écht dansfeest; er was ambiance vanaf de openingsdans tot het moment dat de dj z’n laatste song draaide en de lichten uitgingen. Achteraf was het heerlijk om te horen dat iedereen ons gevoel over het feest deelt en er met plezier aan terugdenkt.’
Kaylies tip
‘Zorg dat je van de dag zelf kan genieten én zorg dat iedereen die je erbij wil, er ook effectief bij ís. De mensen rond je maken mee de dag. Geef je volledig en beleef het moment, je maakt dit maar één keer mee. Vertrouw de mensen met wie je samenwerkt, zoals de cateraar, de fotograaf, de dj… Je koos hen voor hun expertise, laat hen dan ook hun ding doen.’
Waar Kaylie het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Tijdens de voorbereidingen werkten we alles grondig uit, zodat we niet voor verassingen kwamen te staan. Alles was dus op voorhand ingeschat en bleek achteraf correct.’
De jurk
‘Mijn mama stelde voor mijn trouwjurk zelf te maken. Dat was heel bijzonder, maar ook stresserend. Vooral voor haar dan. Het gevoel te trouwen in een jurk gemaakt door je eigen moeder, is onbeschrijfelijk. We zijn na één van de stressmomentjes een keertje gaan kijken in een bruidsboetiek, maar die jurken gaven me lang niet datzelfde gevoel. Mijn mama’s ontwerp was speciaal voor mij gemaakt en op mij afgestemd, waardoor ik me zeer goed in mijn vel voelde.’
De shoot
‘Samen met onze fotograaf trokken we de ochtend van de grote dag naar De Teut in Zonhoven (een uitgestrekt natuurgebied in Midden-Limburg, red.), aangezien dat een van onze favoriete plekken ter wereld is. We zijn een koppel dat veel samen gaat wandelen en fietsen in de natuur. Voor ons was het belangrijk om dat gegeven naar voor te brengen in de foto’s.’
Het boeket
‘Jan bestelde mijn bruidsboeket na samen enkele stijlen te overlopen. Ik wou vooral niets schreeuwerigs of heel opvallends, en was heel blij met de uitkomst. Het boeket werd samengesteld door Bloemen Flo in Houthalen. Ik koos haar uit na het zien van enkele voorbeelden op haar website.’
Het bloemenmeisje
‘Het petekindje van mijn man was ons bloemenmeisje voor de dag. Ze overhandigde ons de ringen tijdens de burgerlijke ceremonie en was de ster van de dansvloer. Tijdens het eerste uur dan toch, daarna was het bedtijd (glimlacht).’
De special guests
‘Als verrassing stonden de kleuters uit mijn klasje – ik ben kleuterjuf van beroep – na de burgerlijke ceremonie klaar met elk een zonnebloem in de hand. Ik was niet op de hoogte van hun komst en was dan ook volledig van de kaart. Het werd een emo-momentje met vele traantjes. Ik ben heel blij dat ze er toch ook een beetje bij waren op deze manier.’
Het diner
‘Na de burgerlijke ceremonie kozen we voor een etentje in beperkte kring – familie en getuigen – bij Boulebaar in Hasselt, een restaurant met een heerlijke kaart en een leuk kader. De mogelijkheid om de zaak volledig af te huren, was een extra plus. Het eten was gevarieerd en allesbehalve klassiek. Er waren verschillende gerechten om te delen die door elkaar werden geserveerd. We wilden zeker geen stijf diner waarbij iedereen aan een vaste plaats gebonden was. Onze gasten konden gaan zitten waar ze wilden, de sfeer was erg relaxed en ongedwongen.’
De locatie
‘Wat de zaal betreft, maakten we niet de meest voor de hand liggende keuze. De Ambiorixkazerne in Tongeren is een voormalige legerkazerne die nu te huur is voor creatieve en duurzame start-ups. Een van de zalen wordt verhuurd voor feestjes, lezingen, optredens… Jan en ik vielen voor de look en het unieke karakter van de zaal. Bovendien waren we op zoek naar een feestlocatie waar niet iedereen al tien keer was geweest. Het nadeel en tegelijk het voordeel aan de zaal is dat je voor alles zelf instaat. De inrichting, maar ook de opkuis dus (lacht). Het fijne was wel dat we echt onze eigen stempel hebben kunnen drukken op het interieur én dat we konden samenwerken met zelf gekozen partners. Op die manier hebben we de kosten ook kunnen drukken.’
De souvenirs
‘De geschenkjes voor de gasten – een potje honing met opschrift “Found my honey” en eentje gevuld met noten met opschrift “Nuts about each other” – maakten we volledig zelf. We legden het gastenboek bij de souvenirs zodat onze familie en vrienden zeker niet zouden vergeten om een leuk tekstje neer te pennen.’
De openingsdans
‘Voor de openingsdans kozen Jan en ik voor de sixtiesklassieker “Can’t Help Falling in Love” van Elvis Presley. De tekst is erg toepasselijk voor ons, en het trage ritme was ideaal voor de dansbenen van Jan (knipoogt). Kleine anekdote: tijdens de openingsdans kwam één van mijn beste vriendinnen met een confettikanon af. Dat leverde ons deze prachtige foto op, met op de achtergrond de verraste gezichten van onze gasten.’
De ceremoniewagen
‘Om ervoor te zorgen dat iedereen samen ter plaatse geraakte, huurden we een oldtimerbus in om ons samen met onze familieleden en getuigen van het gemeentehuis naar het restaurant en van het restaurant naar de feestlocatie te brengen. Zo waren we de hele dag lang samen op pad en waren we er ook zeker van dat niemand hoefde te rijden met een glaasje te veel op.’
Foto’s: Jelle Canipel (Gloryus)
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
