Anti-Dieetdag: deze 35 quotes van BV’s overtuigen jou om dat dieetdenken voorgoed los te laten

‘Ik krijg vaak via m’n socials de vraag wat ik doe of eet om zo slank te blijven. Ik heb een hekel die vraag, want de gedachtegang erachter is niet gezond. Mijn lichaam is voor het grootste deel bepaald door genetica. Elk lichaam is uniek en vanaf we dat beseffen, zijn we veel gelukkiger. Lichamen veranderen ook continu en dat is helemaal oké.’

‘De dieetindustrie is een miljoenenbusiness, dus ze heeft er baat bij om complexen in stand te houden. We moeten ons lichaam echt meer koesteren om wat het kán in plaats van wakker te liggen hoe het eruitziet. Dat is niet de essentie.’

‘Net zoals de ene mens liever zwemt of padelt of liever frieten dan pasta eet dan de andere, ziet de ene er nu eenmaal groter of kleiner of dikker of smaller uit dan de andere. We zouden die diversiteit net moeten toejuichen in plaats van iedereen in dezelfde mal proberen steken.’

‘Ik koop kledij dat mijn lichaam past in plaats van dat ik mijn lichaam per se in kledij van vroeger wil stoppen. Ik ben nu wat strakker omdat ik heel veel train. Maar als ik er na dit dansavontuur opnieuw wat kilootjes bij krijg, dan ga ik me dat niet aantrekken.’

‘Ik heb vrede met hoe ik eruitzie. Ik kan enorm schommelen in gewicht, maar dat is gewoon van het goede leven (lacht). Ik wilde vroeger altijd wat strakker zijn, maar ik heb me erbij neergelegd dat je niet élke week naar de frituur kan gaan én een sixpack kunt hebben. Ik ben blij met een two pack of een one pack met mayonaise!’

‘In het begin van mijn carrière kreeg ik veel commentaar dat mijn poep te dik was. Ik begreep dat totaal niet, want ik had dat nog nooit eerder gehoord. Ik trok me daar niks van aan en schudde nog harder met mijn kont! Ik dieet nooit! Ik ben anti-diëten, want dat is gewoon onnatuurlijk.’

‘Ik voelde als kind al snel dat hoe ik eruitzie niet rijmt met hoe een succesvolle, mooie man er standaard uitziet. Ik lijk niet op de Coca-Cola Light-man uit de reclames van vroeger of op Mega Toby. Maar dat is nu eenmaal zo en het maakt je alleen maar ongelukkig als je je daaraan blijft spiegelen. Mensen bestaan, gelukkig maar, in alle vormen en maten en laten we daarvan genieten in plaats van er allemaal naar te streven er hetzelfde uit te zien, want hoe saai is dat?!’

‘We houden nog te hard vast aan die ideaalbeelden. Je krijgt positieve bevestiging als je lijkt op het ideaalbeeld en negatieve comments als je daar te hard van afwijkt. Ik merkte keihard dat ik ongemakkelijk werd als mensen me zeiden dat ik er supergoed uitzag toen ik vermagerd was. Het leek alsof ze me automatisch knapper vonden gewoon omdat ik slanker was. Dan denk je onmiddellijk dat ze je daarvoor dan niet knap vonden.’

‘Ik had vroeger stress om een foto of video te posten omdat je mijn buikje zag, terwijl ik vroeger een sixpack had. Maar nu trek ik me dat niet meer aan! Het is zo bevrijdend als je je niks meer aantrekt van wat anderen denken of zeggen over je.’

‘Ik besef wat écht belangrijk is en dat is niet welke kledingmaat je hebt.’

‘Bij mij drong het op een bepaald moment door dat ik toch niet kan voldoen aan de huidige stereotiepe schoonheidsidealen. Wat ik ook probeer: ik zal nooit maatje nul hebben. Ik volg nu dus vooral profielen op sociale media van vrouwen die hetzelfde lichaamstype hebben als ik en laat me inspireren door hen! Vrouwen bestaan in verschillende vormen en maten.’

‘Ik ben nooit blij geweest met mijn buik. Ik had nooit een platte buik. Maar ik verzorg mezelf en sport voldoende, dus ik ga echt niet meer wakker liggen van het feit dat mijn buik niet strak is.’

‘Ik merk dat met iets ouder worden die kilootjes er minder makkelijk terug afgaan. Dat afdakje, dat buikje, is meer aanwezig. Maar ik omarm mijn dad bod!’

‘Je omringen met de juiste mensen is echt een gouden self-love-tip. Mijn vriendinnen zien er ook allemaal anders uit, maar ik vind ze één voor één prachtig. Dat doet me beseffen dat we niet naar één ideaalbeeld moeten streven, maar dat het net keileuk is dat we uniek zijn. Ik vind ook dat we stilletjesaan veel meer verschillende lichaamstypes beginnen te zien in de media en dat helpt om dat ideaalbeeld beetje bij beetje los te laten.’

‘Ik kreeg heel veel complimenten toen ik een eetstoornis had, maar ik was heel ongezond. Mijn haar viel uit, mijn maandstonden bleven uit en ik had voortdurend het gevoel dat ik ging flauwvallen. Ik was ook doodongelukkig! Mijn hele levend draaide rond eten of beter gezegd welk excuus ik kon verzinnen om niet te moeten eten. Ik miste daardoor alle mooie en goede dingen. Ik wil nooit meer terugkeren naar die periode, want ik wil me nooit meer zo slecht voelen.’

‘Ik worstelde heel mijn leven enorm met mijn gewicht. Ik probeerde allerlei diëten uit, maar kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ik het belangrijker vind om gezond te zijn dan mager.’

‘Vroeger moest je vormen hebben, dat was een teken van rijkdom en schoonheid. Daarna was het weer “in” om heel mager te zijn. We volgen dit massaal omdat iedereen diep vanbinnen gewoon aanvaard en graag gezien wil worden. Terwijl we dit niet mogen laten afhangen van ons uiterlijk.’

‘Ik ben nu 27 en ik besef dat bepaalde dingen gewoon niet haalbaar zijn voor mij. Ik zal bijvoorbeeld nooit maatje nul hebben, want ik ben niet zo gebouwd, en dat is helemaal oké. Het leven is zo mooi en je kan zoveel leuke dingen doen, dus waarom zou ik die tijd verpesten door te piekeren over mijn uiterlijk.’

‘Ik ga bijna elke dag sporten omdat het mijn uitlaatklep is en het mijn mentale gezondheid enorm goed doet, als ik er daardoor ook beter uitzie dan tien jaar geleden, dan is dat mooi meegenomen. Maar dat laatste mag niet je focus zijn, want als die sixpack binnen een tiental jaar verdwijnt, moet je jezelf nog altijd even graag zien.’

‘Door mijn studies leerde ik echt dat het waanzinnig is wat je lichaam allemaal moet doen om je elke dag fit en gezond te houden. Ik vind de manier waarop wij naar lichamen kijken dan ook echt zonde. Hoe iemand eruitziet is totaal niet relevant.’

‘Het stereotiepe ideaalbeeld dat een vrouw per se slank moet zijn, verdwijnt stilletjesaan. Ik juich dat keihard toe! Ik had vroeger een shoot waarbij een model met size zero niet in de broek paste die een label meehad. Dat leek wel een jeans voor een twaalfjarige! Als stylist is het ook véél leuker om te werken met diverse modellen in plaats van altijd met sample sizes.’

‘Vroeger dacht ik wel drie keer per dag dat ik wilde vermageren. Maar sinds ik Ciro heb, verdween dat echt naar de achtergrond, want het doet er niet meer toe. Je beseft als mama echt wel wat je prioriteiten zijn en dat is niet hoe je eruitziet of hoeveel je weegt. Je bent meer bezig met je kind en minder met jezelf, dat is een verademing.’

‘Er wordt veel geld verdiend aan onze onzekerheden. Denk maar aan scheermiddelen, dieetproducten en antirimpelcrèmes. Dat is puur kapitalisme. Cellulitis is letterlijk uitgevonden om geld uit onze zakken te slaan, want het is gewoon een biologisch fenomeen. Zelfs baby’s hebben het!’

‘Ik had nooit de goesting om elke dag naar de fitness te gaan om breed en gespierd te worden. Nu fitnes ik wel, maar dat is omdat ik vorig jaar met een hernia sukkelde, dus ik moet mijn rugspieren verstevigen om dat in de toekomst te voorkomen. Ik sport altijd met een reden of omdat ik het graag doe, niet om in een bepaald ideaalbeeld te passen.’

‘Ik fitnes en ik had mezelf op een bepaald moment wijsgemaakt dat ik moest afvallen, puur door enkel en alleen maar filmpjes en foto’s te zien op mijn sociale media van gezondheidsgoeroes. Ik hield calorieën bij van alles wat ik at en probeerde koolhydraten te skippen, maar op den duur had ik geen energie meer en raakte ik niet meer uit m’n bed. Toen maakte ik de klik dat ik niet goed bezig was. Nu besef ik dat sociale media maar een façade zijn.’

‘Er zijn mensen die van de honger sterven, waarom zou ik me dan zorgen maken over m’n buik die niet meer zo plat is nadat ik drie kinderen kreeg? Moest een man mij zeggen dat ik moet vermageren, ik zette hem direct aan de deur!’

‘We spiegelen ons aan stereotiepe ideaalbeelden in onze omgeving. Als iedereen een buikje zou hebben, dan zou je het helemaal niet erg vinden als jij ook een buikje hebt. Daardoor vervaagt de grens tussen wat we zélf mooi vinden en wat we mooi vinden omdat we gebrainwasht zijn door de media.’

‘Ik volg Vivian Hoorn, een Nederlands model en zij is zo inspirerend voor mij. Zij is zo mooi, ondanks dat ze geen maatje 34 heeft. Dat bestond niet in mijn tijd, ik had niemand om mezelf mee te vergelijken of naar op te kijken. En ik heb maat 40, dat is een van de meest voorkomende maten.’

‘Ik vind het geweldig om meer en meer vrouwen op tv te zien die geen maat 36 hebben of die groter zijn dan 1m65. Ik vind het belangrijk dat ons straatbeeld weerspiegeld wordt op ons tv-scherm. Ik geniet ook liever van een lekkere pasta, dan twee uur te staan zweten in de fitness.’

‘Ik gooide onlangs nog enkele broeken weg die al tien jaar in mijn kast lagen in de hoop dat ik er ooit weer in zou passen. Ik wilde mezelf dat niet meer aandoen en ik kocht gewoon broeken die me wél passen. Dat was een verademing, want dat was lang een lade in mijn kast die me triestig maakte.’

‘Ik doe nu al een tijdje krachttraining en daar draait het rond sterk worden in plaats van afvallen, dat is echt een verademing. Mijn focus van hoe ik eruitzie, is echt helemaal gedraaid naar te focussen op wat mijn lichaam allemaal kan.’

‘Ik hou van mijn lijf, maar dat wil niet zeggen dat ik het altijd fantastisch vind. Zolang ik het maar elke dag respecteer. Mijn zelfliefde hangt niet af van hoeveel kilo ik bijkom tijdens de feestdagen of op vakantie.’

‘Ik ben blij dat jonge meisjes tegenwoordig meer voorbeelden hebben om naar op te kijken omdat er een pak meer diversiteit is in de media. Ik keek naar “Friends”. Monica en Rachel waren graatmager! En hoe goed die serie ook is, er werd echt wel aan bodyshaming gedaan. Hetzelfde met “Bridget Jones”, ze probeerden ons wijs te maken dat zij geen lief kon vinden omdat ze zogezegd dik was?! We gingen op een problematische manier om met normale lichamen.’

‘Mijn mama zorgde ervoor dat mijn zus en ik niet te veel belang hechten aan uiterlijkheden. Zo leerde ze ons dat elk lichaam anders is en dat bijvoorbeeld je benen dienen om je op mooie plekken te brengen, en het niet uitmaakt hoe die eruitzien.’

‘Vrouwen breken los uit die mal en we durven opkomen voor onszelf. Daardoor zie je ook een diverser beeld in de media. Ik had als jong meisje nooit durven denken dat een vrouw in een lingeriecampagne malse billen heeft met striemen of cellulitis. Nu duiken die realistische beelden godzijdank wél op omdat wij vrouwen voor onze mening en rechten opkomen.’