Er wordt vaak gezegd dat jongvolwassenen in de fleur van hun leven zitten, maar dit is lang niet altijd het geval. Uit recente cijfers van het Nationaal Geluksonderzoek blijkt namelijk dat voornamelijk jongeren zich eenzaam voelen.
46 % (bijna de helft!) van alle Belgen voelt zich af en toe tot altijd eenzaam. Opvallend hier is dat het niet om ouderen gaat, maar dat het vooral jongeren zijn die te maken krijgen met eenzaamheid.
Uit het Nationaal Geluksonderzoek blijkt dat eenzaamheid vooral voorkomt bij jongeren van 20 tot en met 34 jaar (54,50 %). Vervolgens komen volwassenen van 35 tot en met 50 jaar (53 %) en pas daarna komen 70-plussers (28,30 %). Volgens gezondheidseconoom Lieven Annemans verviervoudigt eenzaamheid bovendien onze kansen om ongelukkig te zijn.
Verrassende cijfers zou je zo denken, maar experts zijn lang niet zo verbaasd. ‘De beeldvorming over eenzaamheid is vaak stereotiep. Het treft eerder jongeren dan ouderen’, aldus ontwikkelingspsycholoog Luc Goossens.
Meest voorkomende oorzaken
Maar wat zorgt er nu precies voor dat we ons eenzaam voelen? Een van de voornaamste oorzaken zijn een slechte fysieke gezondheid en een laag inkomen. Ook vrienden, het zorgen voor anderen en de mate van engagement hebben een invloed op hoe eenzaam we ons voelen. Toch is de belangrijkste factor overduidelijk. Een slechte relatie of de afwezigheid van een liefdesrelatie spelen de grootste rol.
Kantelmoment
Voor veel jongeren wordt dertig worden vaak als keerpunt gezien. Ondertussen hebben we bepaalde levenskeuzes gemaakt en hebben we hier enkele verwachtingen aan gekoppeld. Het gaat hier bovendien vooral om zaken op privévlak zoals een gezin of professionele doelstellingen. Wanneer we dertig worden, gaan we onszelf evalueren. Alleen komt de werkelijkheid niet altijd overeen met onze voorspellingen en krijgen we zo te maken met een gevoel van teleurstelling. Wat op zijn beurt de kans op eenzaamheid en ongelukkig zijn alleen maar groter maakt.
Wel zijn er een aantal dingen die je kan doen om eenzaamheid tegen te gaan. Volgens professor Annemans is zelfkennis hierbij cruciaal. ‘Probeer te zijn wie je bent. Dat is moeilijk en soms is professionele hulp daarbij nodig’, klinkt het in het onderzoek. Als de stap om professionele begeleiding te zoeken te groot is, kan je beginnen met een aantal kleine stappen te ondernemen. Probeer bijvoorbeeld om vaker deel te nemen aan sociale activiteiten en zet je ook in voor andere mensen. Daarnaast dragen ook activiteiten in de natuur bij aan je geluk en is het belangrijk om voldoende zelfstandig te zijn.
Wil je zelf weten hoe gelukkig je bent? Doe dan hier de test.
Lees ook:
