Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Getty

De schrijnende foto van een peuter die met zijn hoofdje op de stoep ligt te slapen gaat momenteel de wereld rond.

Wat is er aan de hand in Lesbos en wat kan jij doen om te helpen?

Jolien Meremans
Jolien Meremans Webjournalist

Het is hoogstwaarschijnlijk – helaas – ook al op jouw Instagramfeed gepasseerd: het schrijnende beeld van een peuter die in Lesbos op de stoep ligt te slapen. Hoe kan zoiets anno 2020 in godsnaam nog realiteit zijn en wat kunnen wij eraan doen om dergelijke beelden in de toekomst te vermijden?


Exact vijf jaar geleden spoelde de driejarige Syrische peuter Aylan aan op het strand van de Turkse stad Bodrum. Een tragische gebeurtenis die voor altijd op ons geheugen gegrift zal staan. Hij verdronk tijdens zijn weg richting het veilige Europa, maar hoe veilig is Europa eigenlijk voor vluchtelingen? Wij hebben er na het zien van onderstaande foto die momenteel op sociale media de ronde doet zo onze bedenkingen bij:

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De bovenstaande foto werd – net zoals honderden andere schrijnende beelden – genomen op het Griekse eiland Lesbos. Daar brandde vorige week in Moria een vluchtelingenkamp volledig uit. Al sinds de nacht van dinsdag op woensdag slapen 12.000 mensen, inclusief jonge kinderen, op straat. Geen haan die er om lijkt te kraaien. Het is te zeggen: het merendeel van de bevolking in Moria en omstreken scheldt de vluchtelingen uit voor het vuil van de straat. Anderen schreeuwen dan weer in alle mogelijke talen, duidelijk tevergeefs, om hulp. En Europa? Die doet alsof haar neus bloedt, alweer. Waarom die beelden ons werden onthouden en waarom we via social media te weten moeten komen dat duizenden mensen en kinderen voor de zoveelste keer op rij aan hun lot worden overgelaten in het ‘veilige Europa’? God zal het weten.

Wat is er aan de hand?


Na die brand werden de migranten en vluchtelingen naar een andere plek gedreven, waar ze uit pure wanhoop dan maar zelf voor nieuw onderdak zorgden door constructies te bouwen langs de kant van de weg. Armzalige hutjes die ze bouwden uit bamboestokken en takken die ze vonden in het bos. Een fenomeen dat anno 2020 volgens ons écht niet door de beugel kan, en zeker niet zonder dat met de rest van de wereld te communiceren. En dan wordt het uiteindelijk tóch gecommuniceerd. En naast de honderden medelevende reacties zijn er dubbel zoveel haatreacties te lezen. Haatreacties op 4000 onschuldige kinderen die al hun hele (jonge) leven lang vluchten. Kinderen die momenteel geen toekomst hebben. En ouders die hun kinderen ook geen toekomst kunnen geven zoals wij die hier in het ‘veilige Europa’ wél krijgen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Omdat we het zelf niet beter kunnen verwoorden zoals politica Sihame El Kaouakibi (Open Vld), delen we haar frustraties. ‘Hoe komt het dat wij mensen op de vlucht als een gevaar zien? En niet als een kind dat hulp verdient? Het antwoord is eenvoudig: ontmenselijking’, schrijft ze op Instagram. ‘Uitspraken als “het opkuisen van vluchtelingen”, “de import van fietsdieven”, of “het overspoeld worden door migranten” ontnemen medemensen hun menselijkheid. Migratie is een complex probleem zonder pasklare oplossingen. Maar een kind dat zijn hoofd te slapen legt op een straatdrempel verdient een kussen, geen ontmenselijking.’

Wat jij kan doen


Je kan nu denken dat de hele situatie inderdaad jouw boekje te buiten gaat óf je kan actie ondernemen en je o zo waardevolle stem gebruiken om komaf te maken met dergelijke mensonwaardige toestanden. Hoe je dat kan doen? Door in de eerste plaats begrip te tonen en niet de andere kant op te kijken. En hoe schrijnend de beelden ook mogen zijn, deel ze!

Daarnaast kan je ook lokale en internationale hulporganisaties steunen door een donatie te doen. Zo kan je de vrijwilligers van Because We Carry een hart onder de riem steken én hen helpen om de leefomstandigheden in Lesbos iets of wat menselijk te maken. De grondleggers van de organisatie, drie jonge Amsterdamse vrouwen, hadden er zo’n vijf jaar geleden genoeg van om machteloos toe te kijken naar hoe moeders, vaders en kinderen verdronken tijdens hun vlucht naar veiligheid. Daarom startten ze een enorme inzamelingsactie voor draagdoeken. Uiteindelijk vlogen ze met 1000 draagdoeken naar Lesbos en maken ze er sindsdien hun missie van om de vluchtelingen en migranten er te helpen. Hun doel? Élke week een nieuw team vrijwilligers de kans geven om op Lesbos het verschil te maken door er het verblijf van de vluchtelingen aangenamer (denk: met slaapzakken die ze momenteel verzamelen, pampers, rugzakjes, ...) te maken. Je kan ervoor kiezen om een donatie te doen óf jezelf op te geven als vrijwilliger.

Laten we samen de wereld een beetje mooier en vooral menselijker maken. En geloof het of niet, maar echt álle beetjes helpen.

Lees ook: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '