'Mijn allermooiste herinnering aan kamperen tot nu toe is er eentje van onze rondreis door Ierland, want toen vroeg mijn man me ten huwelijk!'
Hanne (32) kampeert al van kindsbeen af en neemt nu haar gezin mee op sleeptouw
Nooit eerder was kamperen zo populair, maar niet iedereen waagt zich nu pas aan de trend. Voor Hanne is kamperen veel meer dan alleen maar een rage. Zij kampeert al van kindsbeen af. Ze zet de traditie van haar ouders voort en neemt haar gezin nu mee op sleeptouw.
‘Ik heb mijn passie voor kamperen van mijn ouders geërfd. Op mijn vijfde namen ze me voor het eerst mee op kampeertrip, en sindsdien kan je me elke zomer op een camping vinden. De allerlaatste kampeerreis met mijn ouders was er eentje om nooit meer te vergeten. We trokken richting Noord-Amerika, waar we langs onder andere Los Angeles, Las Vegas en de Grand Canyon trokken. Een prachtig einde en een nieuw begin, want na die epische reis zette ik hun traditie zelf voort.’
‘Ik moet er wel bij vertellen: kamperen in mijn eentje heb ik nooit gedaan, en ik denk ook niet dat dat er ooit nog van zal komen. Het is praktisch gezien niet simpel om alleen een tent op zetten en die stevig in de grond te hameren. Daarnaast denk ik ook niet dat ik me er goed bij zou voelen, hoewel kamperen op een camping veilig is. Vroeger moesten mijn vriendinnen er dus aan geloven. Wat later nam ik mijn man mee op sleeptouw.’
‘We waren nog maar drie maanden samen toen we voor het eerst gingen kamperen in Roemenië. Van een relatietest gesproken! Hoewel hij toen nog nooit gekampeerd had, had hij de smaak gelukkig meteen te pakken. Sindsdien bezochten we samen ook Tsjechië, Frankrijk, Slovenië en zelfs een deel van Canada met de tent. Ik ben er dan ook van overtuigd dat je veel leukere en tout court meer herinneringen overhoudt aan slapen op de camping dan aan logeren in een huis of op hotel, en daar zijn onze reizen het beste bewijs van.’
‘Zo stond onze camping in Canada op een gegeven moment in rep en roer omdat er een beer aan de ingang zat en viel er in Tsjechië bijna een boom op onze tent. Maar mijn allermooiste herinnering aan kamperen tot nu toe is er eentje van onze rondreis door Ierland, want toen vroeg mijn man me ten huwelijk! Om maar te zeggen: geen enkele reis overtreft een roadtrip met de auto en tent.’
Lekker buiten
‘Vooral het buitenleven op de camping spreekt me enorm aan. Je weet bijna nooit op voorhand waar je terecht zal komen en belandt vaak in een minidorpje: er is een winkeltje, sanitair, een zwembad, je kan er nieuwe mensen leren kennen… Meestal reserveer ik geen kampeerplaats op voorhand, zodat we ons kunnen laten verrassen door wat er op ons pad komt. Maar nu we met z’n vieren reizen, wordt dat allemaal net iets vermoeiender. Zo zou ik een reisje naar Polen met een veel te krappe tweepersoonsmobilhome en een dochter van één jaar niet aan iedereen aanraden, al was ook dat een fijn en vooral onvergetelijk avontuur.’
‘Vorig jaar kreeg ze haar vuurdoop in onze nieuwe familietent, wat ook best vermoeiend was. En vinden we het net iets te veel gedoe met de kinderen, dan blijven we op de camping, maar huren we er een caravan. Nu ik ouder word, vind ik dat extra beetje comfort af en toe wel fijn, en al zeker als je een driejarige dochter en een zoontje van twee maanden oud als reisgezelschap hebt. Maar hoewel een kampeerreis afmattend is, veel voorbereiding vraagt en ik in een tent slecht slaap, zal ik nooit ofte nimmer zwichten voor een comfortabele hotelkamer.’
‘Het valt voor mij met geen woorden uit te leggen welk gevoel het teweegbrengt om ’s ochtends uit een veel te muf tentje te stappen, het gras te ruiken, de bergen te zien en de frisse buitenlucht te voelen. Ik ben mijn ouders dan ook eeuwig dankbaar dat ze me van het kampeerleven lieten proeven en hoop dat mijn kinderen daar over een aantal jaar net zo over denken.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
