Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

Eline Powell - die eigenlijk Pauwels heet - was ook al te zien in 'Game of Thrones'. We ontmoetten de Vlaamse die het momenteel maakt in Hollywood voor een gesprek.

Vlaamse Eline Powell speelt hoofdrol in ‘Siren’: ‘Maar ik sluit Belgische series zeker niet uit’

Een actrice met roots in het Mechelse en een ontluikende carrière in Hollywood, haar naam moet je wel bekend in de oren klinken. Niet dus. Eline Powell (28) wordt in haar Vlaanderen naar eigen zeggen nooit herkend, maar zat wel in de populairste serie ter wereld en heeft de hoofdrol in een heel goed ontvangen Freeform-reeks beet. We spraken de sympathieke dame – op haar verjaardag nog wel –  over de rol van haar nog jonge leven, haar transformatie tot zeemeermin en de weg naar succes.


 

Twee afleveringen als Bianca in ‘Game of Thrones’, een rolletje in een film van Guy Ritchie en nu de hoofdrol van Ryn in ‘Siren’, de nieuwste en goed bekeken serie van Freeform: dat klinkt als iemand die gelanceerd is in het grote Hollywood. En toch doet de naam Eline Powell bij de gemiddelde Vlaming geen belletje rinkelen, terwijl iedereen weet wie Matthias Schoenaerts is en hoe de ‘Rundskop’-acteur, die tegenwoordig naast Jennifer Lawrence staat, eruitziet. Eline, die officieel de typisch Vlaamse naam Pauwels draagt, heeft dan ook een iets ander parcours afgelegd dan de Antwerpenaar.

‘Op het internet staat soms te lezen dat ik geboren ben in Groot-Brittanië in 1989, maar dat is dus fout’, lacht de actrice. ‘Ik ben in 1990 in Leuven geboren en heb dan tot mijn 14 jaar in het Mechelse gewoond. Daarna even in Zwitserland, om vervolgens definitief naar Engeland te verhuizen. Daar ben ik aan mijn studie aan de Royal Academy of Dramatic Art in Londen begonnen. Ik woon nu nog steeds in Groot-Brittanië, maar ik kom zo veel mogelijk naar België om mijn mama en mijn broer te zien’, aldus de actrice.

Eline is en voelt zich Vlaamse, maar heeft nog nooit in een Belgische productie gespeeld. Daarnaast doorspekt ze het Nederlands gesproken interview met Engelse woorden waarvan ze de Vlaamse vertaling niet onmiddellijk vindt en onjuiste vertalingen uit het Engels, waarvoor ze zich veelvuldig verontschuldigt. ‘Als ik een weekje langer in België zou blijven om interviews te doen, dan zou het sowieso beter gaan’, vertrouwt ze ons toe.

Was het een bewuste keuze om je als actrice in de Engelstalige markt te zetten, in plaats van in de Vlaamse?

Eline: ‘Goh, een keuze (twijfelt)... Het was nogal moeilijk om binnen te raken in het RADA, mijn school in Londen. Daar heb ik dan zo hard gewerkt aan mijn Engels, ook om mijn accent beter te krijgen. Eens ik afgestudeerd was, had ik zó veel energie gestoken in die wereld, dat ik er gewoon voor wilde gaan. Het is bovendien een kwestie van vraag en aanbod: in de Engelstalige markt zijn er veel meer opportuniteiten, veel meer rollen. En dan is er nog de locatie. Ik was in Engeland toen ik besloot voor een acteercarrière te gaan. Je leert dan mensen en agents kennen, bouwt een wereldje rond je op. Ik zou in België gewoon niet weten waar te beginnen of wie te contacteren. Maar ik sluit acteren in België zeker niet uit, hoor.’

Dus mocht je morgen een rol aangboden worden in een Vlaamse serie met internationale klasse, dan zou je er wel over nadenken?

Eline: ‘Ja, tuurlijk. Tuurlijk. Het gaat mij altijd om de rol. Dus als het een toffe rol is, ben ik daar zeker voor te vinden. Ik hou heel erg van de oudere, Vlaamse series die ik keek toen ik hier nog woonde: ‘F.C. De Kampioenen’, ‘Aspe’, ‘Thuis’ en ‘Familie’. O, en ‘Sara’. En ‘Het Peulengaleis’! De series van vandaag ken ik helaas niet echt.’

Je hebt net je allergrootste rol tot nu toe beet, die van Ryn in ‘Siren’. Je personage is een zeemeermin, maar zij is allesbehalve een lieflijke Ariël. Is ‘Siren’ het soort serie dat je nachtmerries bezorgt?

Eline: ‘Dat hangt af van hoe kalm je bent, natuurlijk (lacht). Het heeft wel een thrillergevoel, er zit zeker spanning in. Maar je zal zien dat de zeemeerminnen, hoewel ze gevaarlijk zijn en zeker in staat zijn tot gewelddadige dingen, zich veel meer verschuilen. Het zijn niet zomaar moordmachines. Ze hebben emoties. Het is gewoon een andere mensensoort, ze zijn anders dan ons, maar er zit een hele wereld achter. Er is natuurlijk een zeker tensie…ik bedoel ‘tension’ in het Engels, sorry… maar er is veel meer dan dat. Ik zou dus niet denken dat je niet zal kunnen slapen van angst, maar meer dat je er verder over zal blijven nadenken. Het is eerder dat soort thriller.’

© Freeform

 

Je hebt veel onderwaterscènes waarin je een staart en vinnen hebt. Hoe gaat dat bij de opnames? 

Eline: ‘Wel, voor de pilot was er een heel pak met protheses gemaakt, met een superzware staart en alles erop en eraan. Dat was echt heel cool. Maar ze hadden toen wel drie man nodig om mij in het water te rollen. Dat was heel elegant (lacht). Het duurde ook zes à zeven uur om mij helemaal klaar te krijgen. Het zag er dus mooi uit, maar door de tijd en het gewicht hebben ze het vergemakkelijkt. De afleveringen zijn opgenomen met een monovin (een vin waar je met beide voeten in zit, red.) en een huidkleurig duikerspak aan, waarop ze dan CGI hebben toegepast. Zo konden we ook makkelijker zwemmen en bewegen.’

Hoe heb je je voorbereid op de rol van zeemeermin? 

Eline: ‘Voor het zwemmen kregen we ademhalingstraining. Zo kon ik liggend op het water, dus niet in actie, 3 minuten 12 seconden mijn adem inhouden. Daar was ik wel trots op, want het was een lang proces om daar te geraken. We moesten ook ons duikbrevet halen, leren bewegen in het water en ons omdraaien met zo’n vin, onze haren juist laten bewegen in het water (lacht). Ik vond dat allemaal keileuk. Ik heb me altijd heel comfortabel gevoeld in het water, dus voor mij was dit een fijne uitdaging, geen enge. Al moet ik toegeven dat ik met mijn duikbrevet maar tot 18 meter diep mag gaan, dus het zwarte gat van de oceaan heb ik nog niet meegemaakt. Dat geeft me toch een kleine rilling (lacht). Voor de rol zelf heb ik wat gespeeld met wat ik in natuurdocumentaires zag van verschillende dieren. En ik heb veel naar Björk geluisterd. Haar muziek brengt me echt in een heel andere wereld.’

De start van ‘Siren’ op Freeform was de sterkste voor een dramaserie op de zender sinds 2016. We kunnen dus zeggen dat de serie heel goed bekeken wordt. Zou je dit je big break durven te noemen? 

Eline: ‘Het voelt zeker groots aan. Omdat het de grootste rol is die ik tot nu toe heb mogen doen, en ook de rol waarvan ik het meest heb genoten. Fingers crossed dat het een succes blijft. We hebben alleszins een heel goede ontvangst gehad op de première en ik krijg alleen maar positieve reacties, lijkt het. Al is natuurlijk niets zeker in dit wereldje. Maar dit voelt voor mij groots aan. Zeker als Belgische. Wat er ook gebeurt hierna, ik zal altijd trots zijn dat ik dit bereikt heb.’

 

Wat er ook gebeurt hierna, ik zal altijd trots zijn dat ik dit bereikt heb.


‘Ik hoop echt dat er nog seizoenen van ‘Siren’ zullen komen. Een personage als Ryn komt niet vaak voorbij, iets waar je zo creatief mee kan zijn. Normaal is er al een idee van wat het moet zijn en werk je daarrond. Maar bij dit personage creëer ik zelf. Ik zou dus heel graag voor een tweede seizoen gaan, maar mensen moeten het natuurlijk tof vinden.’

Zie je jezelf vooral in donkere series zoals ‘Siren’ of mag het ook iets lichters, misschien iets komisch, zijn?

Eline: ‘Ik zou heel graag iets komisch en lichters doen, want ik hou van variatie. Ik sta er dus zeker voor open. Maar als kijker ga ik meer naar het donkere toe. Ik kijk graag naar ‘Stranger Things’ en andere sciencefiction- en fantasyseries.’

© Freeform

Je hebt met ‘Game of Thrones’ een enorm publiek bereikt en speelt nu een hoofdrol. Wat is het volgende doel?

Eline: ‘Ik zou nog heel graag een film doen. Televisie of cinema, dat maakt niet uit. Liefst iets met zo veel mogelijk actie, ofwel net iets heel poëtisch en mooi. Ik denk dat er nog een hele wereld openligt voor mij, dus ik hoop dat ik er nog van mag proeven.’

Word je al herkend op straat?

Eline: ‘Eén keer (lacht). Vorige week werd ik aangesproken toen ik aan het ontbijten was, een hele familie vroeg om een foto. Ik vond dat wel leuk, al vind ik het ook helemaal oké om niet herkend te worden. Maar als mensen je herkennen, betekent het dat ze naar je werk kijken, dus dat is wel mooi. Maar hier in België ben ik nog niet herkend.’

Daar zal ‘Siren’ dan wel verandering in brengen. Bedankt voor het gesprek!

 

Je kan het eerste seizoen van ‘Siren’ met Eline Powell nu bekijken op Telenet Play More.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '