'Het zijn allemaal schaapjes: ze volgen elkaar.'
Deze BV’s mogen hun koffers al terug pakken in ‘De Verraders’
En toen waren ze nog met zestien! Gisterenavond zagen we hoe de drie verraders een eerste bondgenoot vermoordden en hoe de bondgenoten op hun beurt een eerste potentiële verrader verbanden. Helaas zaten die laatsten er volledig naast.
Terwijl alles er nog heel amicaal aan toeging de allereerste aflevering van ‘De Verraders’, ging het er keihard aan toe in de tweede aflevering. De vrolijke bende zat ‘s ochtends aan het ontbijt en zagen met hun eigen ogen dat Inge Onsea niet kwam opdagen. Zij was het eerste slachtoffer van de verraders – Jamie-Lee Six, Walter Damen en Loïc Van Impe -.
Manipuleren
Voor de ontwerpster was het natuurlijk heel zuur om als allereerste het spel te moeten verlaten. ‘Zut’, vloekte ze toen ze Staf zag verschijnen aan haar deur met de beruchte envelop. ‘Ik denk dat dit een heel duidelijk voorbeeld is van dat je je nooit op je gemak mag voelen. En dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Misschien waren de verraders bang omdat ik toch wat mensen mee kreeg. Ik had het gevoel dat ik op de eerste dag al een beetje kon manipuleren. Misschien hebben ze dat gevoeld en is het opgevallen.’
Tactische zet
De bondgenoten konden wraak nemen door op hun beurt aan de ronde tafel een verrader te verbannen, maar ze zaten volledig op het verkeerd spoor en stuurden helaas iemand van hun eigen kamp naar huis. Hierdoor haalden de verraders hun eerste slag thuis.
Wendy Van Wanten was onterecht de hoofdverdachte van de meesten, al had ze dat ook wel een beetje aan zichzelf te danken door zich de eerste dag al heel verdacht te gedragen. Verrader Walter Damen speelde heel tactisch in op het wantrouwen dat de rest had voor haar, met succes! ‘Ik wou absoluut niets zeggen’, aldus Walter. ‘Maar als iemand mij uitdaagt, kan ik niet anders dan een klein bazookaatje boven te halen, op Wendy te richten en te hopen dat het werkt.‘
Schaapjes
Wendy moest dus onverbiddelijk het kasteel verlaten. ‘Ik ben al heel mijn leven een heel eerlijk meisje, dus ik ben een bondgenoot’, waren Wendy’s laatste woorden. ‘Het zijn allemaal schaapjes: ze volgen elkaar. De ene begint iets te zeggen en de andere volgt om zijn hachje te redden. Ik ga jullie allemaal nooit meer vertrouwen (lacht).’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
