Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

Een ontroerend verhaal, de crème-de-le-crème van de Vlaamse acteurs en een fantastisch decor.

REVIEW: ‘De spektakelmusical ““40-45”” lijkt met zijn rijdende tribunes op een soort Plopsaland voor volwassenen’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

De spektakelmusical ’40-45′ van Studio 100 vertelt het verhaal van twee broers die te midden van de Tweede Wereldoorlog lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Spektakel mag je hier letterlijk nemen, want acht rijdende tribunes brengen je als toeschouwer dichter dan ooit bij onder andere een brandend vliegtuig, een rijdende trein en spannende vuurgevechten.


De verwachtingen voor ’40-45′ waren na het succes van ’14-18′ torenhoog en we moeten eerlijk toegeven dat Studio 100 zichzelf werkelijk overtrof. Het is een wervelende show waar je als bezoeker letterlijk wordt ingezogen, want acht verschillende podia rijden gedurende de hele voorstelling van voor naar achteren en van links naar rechts. Van boven naar onder, dat net niet. Je bevindt je wel precies in een soort Plopsaland voor volwassenen. Hierdoor sta je dichter bij de personages en heb je het gevoel alsof je zelf een klein beetje deel uitmaakt van het verhaal. Wie gemakkelijk zee- of wagenziek is, hoeft zich geen zorgen te maken: je wordt er absoluut niet misselijk van.

Elke toeschouwer krijgt een hoofdtelefoon om de voorstelling te volgen. Zo zitten de hoofdrolspelers precies net naast je en komen de emotionele teksten nog harder binnen. We zijn wel fan van dit concept. Zo vermijd je dat mensen onderling beginnen te praten en raak je niet zo snel afgeleid als de persoon naast je irritante geluidjes maakt.

Rijdende trein en brandend vliegtuig


De musical neemt letterlijk een vliegende start, want de eerste minuten zoeft er meteen een vliegtuig tussen de podia door de zaal heen. Een spectaculaire binnenkomer, maar dat verwachten we natuurlijk bij een spektakelmusical. De special effects stopten hier niet. Tijdens de twee uur durende show krijg je nog een rijdende trein, verschillende auto’s, een brandend vliegtuig en verschillende vuurgevechten te zien. De verschillende mobiele decors wisselen sneller dan je met je ogen kan knipperen en zorgen voor een heel dynamische voorstelling.

We waren in het begin misschien een beetje sceptisch over de zangkunsten van Jonas Van Geel en Jelle Cleymans. We kennen de twee mannen dan ook eerder van hun jolige scènes in ‘Tegen De Sterren Op’ of uit de Ketnetreeks ‘Spring’. Toch wisten ze ons te verbazen. Ze slaagden er zonder enige moeite in om de hoogste noten te halen en dat na eerst een hele sprint te trekken door de immens grote zaal. Dat meerdere keren per dag doen, want er zijn soms verschillende voorstellingen na elkaar, is topsport. Respect!

Brandend actueel


We mogen natuurlijk ook de belangrijke historische waarde niet vergeten van de musical. Tal van Vlaamse families werden zo’n kleine tachtig jaar geleden écht geconfronteerd met dergelijke hartverscheurende dilemma’s. De problematiek van toen is vandaag helaas nog steeds heel actueel.

Het verhaal lijkt in het begin misschien een tikkeltje cliché, maar zonder te veel te verklappen, kunnen we wel meegeven dat er heel wat onverwachte wendingen in zitten. Die zorgen ervoor dat je op het einde lichtjes overdonderd de zaal uitstapt. We kunnen besluiten dat, zelfs als je niet zo’n fan bent van het musicalgenre, ’40-45′ toch een aanrader is omdat het een totaalervaring is. Je hebt een ontroerend verhaal, de crème-de-la-crème van de Vlaamse acteurs én een fantastisch decor.

Als we toch één minpuntje moeten geven: ons bevallige achterste en rug deden behoorlijk pijn na twee uur aan één stuk op een ongemakkelijk plastic stoeltje te zitten. Wij zitten in de fleur van ons leven en ons gestel kan nog een serieus stootje verdragen, maar we denken niet dat ons bomma of mensen met een slechte rug dit een hele voorstelling uithouden.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '