De agrarische sector blijft niet gespaard van vooroordelen, maar één ding is zeker: je hebt gezond verstand nodig om in deze stiel te overleven. Elien (27) is een boerin met een hoger diploma en pakt haar boerderij aan als een echte onderneming.
Elien (27) is gek van koeien, heeft een bachelor agro- en biotechnologie en nam vorig jaar het melkveebedrijf van haar ouders over.
‘In het middelbaar was ik goed in wetenschappen. Ik had er aanleg voor en waagde me tijdens het eerste jaar van mijn hogere studies aan de opleiding chemie, maar na een jaar schakelde ik over naar agro- en biotechnologie, met afstudeerrichting landbouw. Het is een beslissing die ik me niet beklaag, want al van klein af aan ben ik gefascineerd door het boerenleven. Mijn ouders hebben een melkveebedrijf in Knesselare. Ze zijn de vijfde generatie die op deze grond boert. Ik werd op de boerderij grootgebracht en vond het als kind al heerlijk om tussen de koeien te vertoeven. Het zijn erg intelligente beesten, waar je veel liefde van krijgt. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat mijn jongere broer de fakkel zou overnemen, maar hij wilde zelf iets uit de grond stampen en heeft nu zijn eigen landbouwbedrijf.’
Ik vond het als kind al heerlijk om tussen de koeien te vertoeven.
‘Omdat ik het werk van mijn ouders wilde verderzetten, nam ik twee jaar geleden het bedrijf met 120 koeien over. Mijn ouders zijn nog actief binnen de boerderij en helpen waar en wanneer het kan, maar ik heb de touwtjes grotendeels in handen. Geen enkele dag is hetzelfde, maar ik ben vooral verantwoordelijk voor de vruchtbaarheid van onze koeien: van het afkalven tot opnieuw drachtig maken. Ik geef de juiste vaccinaties tijdens de dracht en volg onze koeien en kalfjes nauwgezet op. In 2017 investeerden we in een melkrobot. Het is een systeem waarmee we automatisch kunnen melken en die de gezondheidskenmerken van onze koeien opvolgt. Een grote luxe, maar eentje die wel noodzakelijk is, want als een koe niet goed in haar vel zit of pijn heeft, zie je dat onmiddellijk aan de hoeveelheid melk die ze produceert. Jaarlijks leveren onze 120 koeien ruim een miljoen liter melk.’
Genetische vooruitgang
‘Ik ben ook fanatiek bezig met de fokkerij: zo kijk ik welke stieren bij welke koeien passen, zodat de volgende generatie er genetisch op vooruitgaat. Ik wil grote en zware koeien, die veel melk kunnen produceren. Maar ik heb ook graag dat ze een mooie uier hebben, zodat ik eens met hen naar een prijskamp kan gaan. Daar wordt vooral gekeken naar het beenwerk, de vorm van de uier, de rug en andere uiterlijke kenmerken, maar er wordt ook rekening gehouden met de productie, vet en eiwitgehalte van de melk. Ik fok vooral met Amerikaanse en Canadese stieren. Stel dat een koe een laag melkeiwitgehalte heeft, gebruik ik best een stier met een hoog eiwitgehalte, zodat het gehalte bij de volgende generatie compenseert.’
Gezond boerenverstand
‘Mensen denken vaak onterecht dat je aan een koe niet veel werk hebt. Ze denken dat onze job zich beperkt tot voederen en de koeien melken, maar het is veel uitgebreider dan dat. Er komt een hele papierwinkel bij kijken en je moet je gezond boerenverstand gebruiken, want de boerderij is een onderneming. Ook ons doel is om winst te maken, al zijn de prijzen niet wat het moet zijn. In de winkel betaal je soms twee euro voor een liter melk, wij krijgen op dit ogenblik slechts 35 eurocent. Van dat bedrag werden onze kosten nog niet afgetrokken. Het knaagt dat we de melkprijs niet zelf kunnen bepalen, want de boer of boerin is wel diegene die het harde werk verricht. Maar er valt jammer genoeg weinig aan te doen. Voorlopig mogen we niet klagen, want twee jaar geleden was de melkprijs nog lager. Stel je eens voor dat je hele dagen werkt en nog geld uit eigen zak moet opleggen om de rekeningen te kunnen betalen.’
Melkautomaat
‘Het boerenleven is niet altijd gemakkelijk, maar ik haal veel voldoening uit mijn job. Met Lotje, een van de koeien, heb ik een speciale band. Tijdens het derde jaar van mijn opleiding liep ik stage op een boerderij in West-Canada. Van die boerderij nam ik een aantal bevruchte embryo’s mee naar huis, die we bij onze eigen koeien hebben ingeplant. Lotje is een van de kalfjes die daaruit werden geboren. Als ze me ziet in de stal of op de weide, komt ze meteen naar me toe (lacht).’
Als het aan mij ligt, hebben we over enkele maanden een melkautomaat op ons erf.
‘Het is in onze sector belangrijk om te innoveren, maar al die investeringen en nieuwe snufjes kosten handenvol geld. Ik zou een van de bestaande stallen willen vernieuwen, maar dat zal niet voor morgen zijn. Het is niet mijn doel om meer koeien te hebben. Ik heb liever minder koeien waar ik het maximale uit kan halen dan een overaanbod dat niet de beste zorgen krijgt. In de toekomst wil ik gewone burgers op onze boerderij ontvangen, zodat ze zien hoe wij werken en we rechtstreeks onze melk kunnen verkopen. Als het aan mij ligt, hebben we over enkele maanden een melkautomaat op ons erf en ontvangen we de eerste mensen volgend jaar op wereldmelkdag. Dat is zowel voor de consument als voor ons een win-winsituatie.’
Lees ook:
