Dat kleine meisje maakte intussen plaats voor een strong, independent woman. Toch zijn er nog genoeg momenten waarop we ons opnieuw een – soms ietwat- irritante tiener/puber voelen.
Kinderlijke humor.
Als iemand het woord ‘piemel’ laat vallen, heb je onmiddellijk de slappe lach, net zoals tijdens de biologielessen over seksuele opvoeding. Ook bij kaka- en pipihumor gier je het nog steeds uit van plezier. Het hoeven immers niet altijd grappen te zijn waarbij je eerst een halfuur moet nadenken voor je de clue snapt.
Irritante puistjes.
Niet enkel mentaal, ook fysiek lijkt het soms alsof we terug naar onze tienerjaren gekatapulteerd worden. Jeugdpuistjes komen immers – in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden – níét alleen voor op je veertiende. Helaas duiken ze ook in onze twintiger- en dertigerjaren op, en natuurlijk nét wanneer we naar een feestje gaan.
Zorgen om je reputatie.
Je bent oud en wijs genoeg om te weten dat je je niks hoeft aan te trekken van wat anderen van je denken en dat je gewoon lekker jezelf moet zijn. Toch doe je steeds je best om zo veel mogelijk likes te krijgen op Instagram, en ook in real life wil je dat iedereen je leuk vindt.
Uitstelgedrag.
Je weet dat je in de problemen komt als je bepaalde zaken niet onmiddellijk uitvoert. Toch ben je een krak in alles tot op het laatste moment laten liggen, waardoor je als een stresskip door het huis loopt om alles tijdig gedaan te krijgen.
Verslaafd aan je smartphone.
Je gsm lijkt wel aan je hand gelijmd. Je zit constant op je scherm te kijken: op het werk, tijdens het eten, op het toilet en wanneer je naar tv kijkt. Overal waar jij gaat, gaat ook je smartphone mee.
Driftbui.
Als je je zin niet krijgt, kan je kwaad worden. Heel erg kwaad. En je hebt er geen enkel probleem mee om dat duidelijk te laten merken. Het gebeurt om de meest onbenullige redenen. De ontbrekende champignons op je pizza, de trein die wéér te laat is of dat ene plukje haar dat steeds blijft rechtstaan, daar maak jij plots Wereldoorlog 3 van. Drama queen, much?
Rommel.
Je zou eigenlijk heel dringend je huis moeten kuisen en al je rommel aan de kant moeten leggen, maar je hebt gewoon veel meer zin om in de zetel te kruipen met een snack en lekker niks te doen. Welke verantwoordelijkheden?
Hekel aan bellen.
Wanneer je vroeger naar de dokter of tandarts moest bellen, schoof je dat vervelende karweitje altijd af op je ouders. Tien jaar later heb je nog steeds een grondige hekel aan telefoneren en weiger je angstvallig je gsm op te nemen bij het zien van een onbekend nummer op het display. Wat is er mis met een mailtje of een sms?
Mama to the rescue!
Waar heb ik die sweater gelegd? Hoe moet ik in godsnaam bechamelsaus maken? Onze mama blijft onze grote redder in nood. Geen enkele hachelijke situatie waar zij geen gouden oplossing voor heeft. Gelukkig is ze maar een belletje verwijderd, of een sms, want je telefoneert niet graag uiteraard.
Blozende wangetjes.
Als een collega ons een complimentje geeft of als onze crush ons binnen de drie minuten een lief berichtje terugstuurt, worden we zo rood als een tomaat.
Snoep > groenten.
We weten ondertussen wel dat bloemkool gezonder is dan een hamburger van een of andere fastfoodketen, dat we beter een glas water bestellen dan een tweede (rum) cola en dat we ‘s avonds voor de televisie eigenlijk een stuk fruit zouden moeten eten in plaats van die zak chips of die reep chocolade. Maar... al die rommel is zó lekker. Punt.
Lees ook:
