Een kinderwens of het gebrek eraan hoeft niet altijd roet in het eten te strooien.
‘Temptation Island’-koppel Lize en Ken zijn uit elkaar: ‘Zij wil over een paar jaar al beginnen aan kinderen’
Lize werd twee jaar geleden verliefd op verleider Ken tijdens ‘Temptation Island’. Het koppel zet nu een punt achter hun relatie.
Lize en Ken leerden elkaar twee jaar geleden kennen tijdens ‘Tempation Island’. Toen viel er duidelijk nog wat te beleven in het programma. Lize ging de ultieme relatietest aan samen met haar toenmalige vriend Jefferson. Maar het duurde niet lang voor ze zwichtte voor de charmes van de knappe Ken en zijn gitaar.
Ken was niet de typische verleider die met één doel aan het programma meedeed: relaties stukmaken. De zachte Tarzan viel ook als een blok voor de knappe Brusselse. Ze verlieten het eiland als een verliefd stelletje, en ook eenmaal terug in België en Nederland was de liefde groot. Tot nu. Ken en Lize maakten bekend dat ze uit elkaar zijn.
‘We willen gewoon een ander leven’
Er waren al sinds begin dit jaar wat strubbelingen tussen de tortelduifjes. Helaas slaagden de twee er niet in om hun problemen op te lossen, en besloten ze er een punt achter te zetten. ‘Het is kut’, vertelt Ken in het Nederlandse programma ‘Temptation Talk’. ‘We willen dit allebei niet. Er is eigenlijk niets mis en ook niets misgegaan.’
Toch trekken ze na twee jaar de stekker uit hun romance. ‘Lize wilde samenwonen, maar ik ben daar nog niet klaar voor’, aldus Ken. ‘En als ik zie dat ze over een paar jaar al aan kinderen zou willen beginnen, dan klap ik helemaal dicht.’ Lize benadrukt dat haar onbeantwoorde kinderwens niet de enige reden is. ‘We willen gewoon een ander leven’, besluit ze.
Lucie zag haarzelf nooit als mama
Een kinderwens of het gebrek eraan hoeft niet altijd per se een struikelblok te zijn in een relatie. Dat bewezen Lucie en haar vriend. Zij wil geen kinderen, en staat de volle honderd procent achter haar keuze. ‘Ik kan me mijn leven perfect voorstellen zonder kinderen, en dat is altijd zo geweest. Als tiener werkte ik als kinderanimatrice. Als studente vond ik het een droomjob, maar ik was altijd blij dat ik weer naar huis kon gaan. Ik voelde heel goed aan dat ik niet gemaakt was om zelf kinderen te krijgen. Ik heb mezelf nooit als mama gezien.‘
Een kind krijgen, is voortdurend met stress leven. Wat een verantwoordelijkheid
‘Ik heb nooit gedacht: als ik een kind zou hebben, zou ik het zus of zo noemen. Ik zou zeker ook bang zijn het niet aan te kunnen, om die pubercrisis mee te moeten maken… Je mag nog zo hard je leven aan iemand wijden, de best mogelijke opvoeding geven, een paar jaar later moet je toch vaak gemene opmerkingen slikken.’
Tandemgeluk
‘Mijn vriend en ik zijn al vele jaren samen. En ik kom niets tekort, we zijn heel gelukkig. Andere koppels denken misschien aan kinderen om als koppel aan een nieuwe fase te beginnen, maar wij hebben daar geen nood aan. Routine is ons onbekend, we houden nog evenveel van elkaar. Dat is alles wat ik nodig heb. We hebben het zo goed met ons tweetjes dat ik bang ben dat een derde persoon ons evenwicht zou verstoren.’
‘Bovendien evolueert de wereld op alle gebieden in negatieve zin. Kijk maar naar de tewerkstelling bij jongeren, de opwarming van de aarde, terreur… Wat voor toekomst kan je een kind nog geven? In wat voor een wereld komt dat kind terecht? Ik zie het niet zitten om een kind op school te gaan afzetten met angst in het hart… Want ja, een kind krijgen, dat is voortdurend met stress leven, wég met de rust. Wat een verantwoordelijkheid!’
Oorspronkelijk had mijn vriend een echte vaderwens. Hij heeft die nu opgeborgen.
‘Je denkt alleen nog aan je kind, dat wordt het allerbelangrijkste. Zelfs belangrijker dan jijzelf. Dat wil ik niet. Ik ga graag op reis, verwen mezelf op restaurant, ga uit met vrienden… Ik vind mijn leven geweldig zoals het is. En als er later niemand is om voor mij te zorgen? Ik heb daar al aan gedacht, maar ik heb mijn zussen, mijn metekind, mijn neefje… Eigenlijk ben je nooit alleen, ook niet zonder kinderen.’
‘Mijn vriend heeft mijn keuze aanvaard en zijn vaderwens opgeborgen’
‘Oorspronkelijk had mijn vriend een echte vaderwens. Maar sinds het begin van onze relatie ben ik heel duidelijk geweest. En ik ben nooit van mening veranderd. Hij heeft mijn keuze aanvaard en heeft zijn vaderwens opgeborgen. Hij zegt dat het belangrijkste in zijn leven is dat hij de persoon heeft gevonden bij wie hij zich goed voelt. Hij vindt het dus geen goed idee om mij te verlaten om een kind te kunnen krijgen. En ik, ik heb geen zin om mezelf te forceren. Moest ik dat doen, dan zou ik hem dat vroeg of laat toch verwijten. Andere projecten hebben we genoeg: trouwen, grote reizen maken… Zo zie ik het: met z’n tweetjes genieten van het leven en de liefde.‘
‘Voor vroegere generaties was het de norm om te trouwen, een huis te kopen en kinderen te krijgen. Maar ik leer meer en meer mensen van mijn leeftijd kennen die mijn ideeën delen, of die me begrijpen. Een vriendin van mij is moeder van twee, en ze heeft me zelfs gelijk gegeven! En ja, kinderen bieden ook geen garantie op geluk, in tegenstelling tot wat ze ons allemaal willen doen geloven. Er komt ook veel gedonder bij kijken! Ik breng veel tijd door met mijn metekindje, daar geniet ik erg van, maar ik heb niet de nadelen van het moederschap.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
