'Ik zat supergoed in mijn vel en voelde me heel zelfzeker.'
Rani (24): ‘Ik kwam 30 kg aan, maar ik was nooit eerder zo fier op mijn lichaam’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Rani (24) vond het heerlijk om zwanger te zijn en voelde zich enorm zelfzeker. Diego (29) en zij zijn de trotse ouders van Liviana.
‘Ik vond zwanger zijn geweldig’, vertelt Rani. ‘Ik kwam dertig kilogram aan, maar ik was nooit eerder zo fier op mijn lichaam als toen! Ik zat supergoed in mijn vel en voelde me heel zelfzeker. Ik had verder geen last van misselijkheid of andere kwaaltjes, waardoor ik ben blijven doorwerken tot de avond voor ik ben bevallen.’
Echo
‘Ik wilde mijn zwangerschap op een superoriginele manier bekendmaken aan mijn familie en vrienden, maar daar stak corona helaas een stokje voor’, aldus Rani. ‘We nodigden daarom enkel mijn ouders en zus uit op mijn verjaardag, ik was toen drie maanden zwanger, en zetten drie dozen op tafel. In twee daarvan zat er taart, en in de derde een echo van ons kindje. Ze waren dolenthousiast, een reactie die ik nooit meer zal vergeten.’
Ik was blij dat ik na drie dagen naar huis mocht, want ik vond het enorm slechte bedden. Ik had een hele zwangerschap geen last gehad van mijn rug, maar wel toen ik op die matras moest slapen.
‘De meter is mijn zus en de peter is de beste vriend van Diego’, aldus Rani. ‘We waren het er snel over eens dat we hen zouden vragen. We kunnen altijd op hen rekenen en we weten dat zij alles zouden doen voor ons kindje. Het klinkt misschien ouderwets, maar we hopen als er ooit iets met ons zou gebeuren dat zij de zorg voor ons kleintje op zich zouden nemen.’
Slechte bedden
‘Net als de zwangerschap verliep de bevalling ook supervlot’, gaat Rani verder. ‘Je hoort en leest er vaak horrorverhalen over, waardoor ik wel met de nodige zenuwen het verloskwartier inging. Dat bleek helemaal voor niks nodig, want ons dochtertje kwam zonder problemen én in een mum van tijd ter wereld. Het gevoel om haar voor de allereerste keer vast te houden, is het mooiste gevoel dat er bestaat. Het besef dat wíj dat prachtige wezentje met ons tweetjes maakten, ongelooflijk!’
‘Het was liefde op het eerste gezicht, want ze is zo mooi’, zegt Rani. ‘Ik droomde er altijd al van om een dochtertje te hebben, en ik ben superblij dat dit nu werkelijkheid werd. Ik was stiekem ook heel blij dat ze mijn haarkleur heeft (lacht). Die eerste dagen in het ziekenhuis verliepen heel rustig omdat we door de coronacrisis niet veel bezoek mochten ontvangen. Toch was ik blij dat ik na drie dagen naar huis mocht, want ik vond het enorm slechte bedden (lacht). Ik had een hele zwangerschap geen last gehad van mijn rug, maar wel toen ik op die matras moest slapen.’
Grote sprongen
‘We kozen voor de naam Liviana omdat we een unieke naam wilden die je niet om de haverklap hoort’, zegt Rani. ‘Ik ben misschien “nog maar” 24 jaar, maar ik vind dat ik het keigoed doe als mama. Ik ontdekte ook een soort oerkracht in me die ervoor zorgt dat ik Liviana ten allen tijde kan beschermen. Wie haar ooit één haar zou krenken, komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.’
Ik ontdekte ook een soort oerkracht in me die ervoor zorgt dat ik Liviana ten allen tijde kan beschermen. Wie haar ooit één haar zou krenken, komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.
‘Ik werk als onthaalouder bij me thuis, waardoor ik Liviana elke dag bij mij heb samen met nog zeven andere kindjes’, gaat Rani verder. ‘Ik vind het heerlijk dat ik op die manier geen enkel moment hoef te missen van haar eerste maanden en jaren. Het gaat namelijk zo snel! De tijd vliegt, en dat merk je nog beter als je zo’n kleine spruit in huis hebt. De sprongen die ze maakt op amper een week tijd zijn enorm.’
Mama én partner
‘Een kindje slorpt heel wat tijd én energie op, maar ik vind het toch belangrijk om mijn partner niet uit het oog te verliezen’, zegt Rani. ‘Daarom trekken we bewust tijd uit voor elkaar zodat we nog voldoende momenten hebben dat we met ons tweetjes kunnen genieten.’
‘Mama zijn is het allermooiste wat er bestaat’, besluit Rani. ‘Ik heb zelf een enorm goede band met mijn zus, dus ik zou ook heel graag een broertje of zusje willen voor Liviana. Ik merk ook dat ze heel graag met andere kindjes speelt, ze is heel sociaal. Ik kijk er dus enorm naar uit om nog eens mama te worden.’
‘Op het einde van mijn zwangerschap plande ik een shoot, want ik wilde graag een herinnering hebben aan mijn zwangere buik.’
De allereerste foto van ons dochtertje. Zij maakte van mij een mama en ik ben zo trots op haar.
We kozen een simpel, maar mooi design voor het geboortekaartje.
‘Mijn zus Jana en tevens de meter van mijn dochter, de twee belangrijkste personen in mijn leven. Jana en ik schelen zeven jaar en ik vind het zo leuk dat zij op Liviana kan babysitten.
‘De doop van onze dochter was op een prachtige zomerdag waarna we een heerlijk feest hadden in onze tuin met onze familie en vrienden.’
‘Op deze foto staat ons vijfgeslacht. Dat wil zeggen mijn dochter en ik, mijn mama, mijn oma en mijn overgrootmoeder. Wat ben ik blij dat ze dit nog allemaal mogen meemaken.’
‘Liviana werd in april al 1 jaar. Wat gaat de tijd toch snel, nooit eerder stond ik daar zo bij stil. Haar zien opgroeien, is zo bijzonder en ik geniet van elke moment.’
‘Mijn grote liefde met ons kindje. We leerden elkaar een week voor de coronacrisis kennen en zijn sindsdien onafscheidelijk. Het mooiste bewijs van onze liefde is Liviana.’
‘Wat een engeltje! Ze is mijn grootste schat.’
‘Mijn stiefzoontje Noah en onze dochter zijn gek op elkaar. Ze samen zien spelen en lachen, tovert een glimlach op ons gezicht.’
Fotografen: Angel Wilms Photography en Adriaan.
Nog meer mama’s over het moederschap:
- Naomi (35): ‘Ik was bang om een band te scheppen met mijn baby, omdat ik hem misschien wéér zou moeten afgeven. Het was een soort zelfbescherming.’
- Laura (30): ‘Lowie kwam eerst ter wereld, maar hij was al gestorven in mijn buik. Enkele momenten later werd Ferre geboren en hij leefde nog een twintigtal minuutjes.’
- Tamara (27): ‘De eerste maanden wilde onze baby niet slapen. Dat zorgde ervoor dat onze roze wolk toch ook wat andere kleurtjes kende.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
