Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

‘Volgende maand wordt onze zoon twee jaar. Sinds zijn geboorte hebben we drie keer seks gehad.’

De vriend van Roxanne (29) wilde na haar bevalling niet meer vrijen

Laura Vansweevelt
Laura Vansweevelt Web- en reportagejournalist

Twee jaar geleden werden Roxanne (29) en Matthias (32) voor het eerst ouders en leken ze gelukkiger dan ooit. Roxanne donderde echter al snel van haar roze wolk toen bleek dat Matthias na de geboorte van zoon Finn elke vorm van seks weigerde.


‘Het heeft even geduurd voor ik zwanger werd van onze zoon. Op den duur was ik helemaal gestresseerd en kon ik aan niets anders meer denken. Bovendien wilde ik Matthias niet onder druk zetten. De maand nadat we hadden beslist om een pauze in te lassen, was ik in verwachting. Alsof het zo moest zijn. Tijdens de zwangerschap waren we verliefder dan ooit. Ondanks mijn hormonale stemmingswisselingen deed Matthias alles voor mij. Als ik om 1 uur ’s nachts om Ben & Jerry’s vroeg, stond hij vijf minuten later in de nachtwinkel. Hij miste ook geen enkele afspraak bij de gynaecoloog. Niets was hem te veel. Het was de zaligste periode in onze relatie.’

De hele dag afkolven


‘Seks tijdens de zwangerschap was in het begin even een issue. Matthias was als de dood om de baby te beschadigen, zoals hij het noemde. Door de hormonen had ik constant goesting, waardoor we vaker dan ooit seks hadden. Zodra mijn buik dikker werd, gaf Matthias aan dat hij standjes verkoos waarbij hij niet op mijn buik moest kijken. Hij zei dat hij dan de hele tijd aan de baby moest denken, en dat vond hij niet erg sexy. We vrijden tot de laatste week van mijn zwangerschap. En toen moest ik bevallen…’

Daar zat ik dan, met m’n blote borsten aan het afkolfapparaat en met een huilende baby naast me.


‘Ik beviel op de natuurlijke manier en Matthias week geen seconde van mijn zijde. Net voor ons zoontje ter wereld kwam, mocht hij aan z’n hoofdje voelen. Later vertelde hij me dat dat beeld hem eeuwig zal bijblijven. “Het staat op je netvlies gebrand. Je kan het nooit meer ontzien”, zei hij. De eerste dagen na de geboorte waren Matthias en ik helemaal betoverd door onze zoon, die we Finn doopten. Hoewel de borstvoeding niet meteen een succes was, zaten we met z’n drietjes op een roze wolk. Omdat de borst geven zo moeilijk en vooral pijnlijk verliep, bleek afkolven de enige oplossing. Een baby eet in het begin 6 à 7 keer per dag, dus bracht ik mijn tijd van ’s ochtends tot ’s avonds al afkolvend in de zetel door. Daar zat ik dan, met m’n blote borsten aan het afkolfapparaat en met een huilende baby naast me. Niet meteen een sexy beeld voor een partner, al stond ik daar op dat moment totaal niet bij stil.’

Verschuivende deadline


‘Zes weken na de bevalling kregen we groen licht om te vrijen, maar daar vond Matthias het toen nog veel te vroeg voor. Laten we er 12 weken van maken, zei hij. En zo schoof zijn deadline telkens weer op. Volgende maand wordt onze zoon twee jaar, en sinds zijn geboorte hebben we drie keer seks gehad. Ik wist natuurlijk ook wel dat seks na de bevalling anders zou aanvoelen dan ervoor, maar is dat dan een reden om gewoon niet meer te vrijen? Nee, toch?’

Natuurlijk voelt alles niet meer aan zoals voorheen. Mijn lijf is nu eenmaal veranderd. Hoe kan het ook anders?


‘We vrijden voor het eerst weer toen Finn vijf maanden oud was. Mijn vagina werd bij de bevalling niet geknipt, maar is wel gescheurd. Hoewel ik achteraf werd genaaid, vond ik het toch belangrijk om een kinesist op te zoeken die me bekkenbodemspieroefeningen kon aanleren. En ja, natuurlijk voelt alles niet meer aan zoals voorheen. Mijn lijf is nu eenmaal veranderd. Hoe kan het ook anders? Die eerste vrijpartij was bijzonder ongemakkelijk. Allebei voelden we dat het anders was, en ondanks mijn 12 sessies bij de kinesist voelde het daarbeneden minder nauw en ook minder gevoelig. Matthias moest duidelijk wennen aan mijn nieuwe lijf. Hij beaamde dat het anders aanvoelde, maar kon er naar eigen zeggen niet de vinger op leggen wat er dan zo anders was. Hij vond ook dat mijn borsten klein waren, wat logisch was, aangezien ze negen maanden lang gigantisch waren geweest. Ondanks alles kreeg hij vrij snel een erectie, maar na tien minuten was de vrijpartij alweer voorbij. Nee, memorabel kon je het niet noemen.’

Seks op het toilet


‘Enkele weken later gingen we voor het eerst sinds de komst van Finn met z’n tweetjes uit. Op restaurant bestelden we een fles wijn, en het duurde niet lang voordat ik tipsy was, aangezien ik al meer dan een jaar geen druppel alcohol had aangeraakt. Op het verjaardagsfeestje van een vriend van Matthias waar we achteraf belandden, kreeg ik zin in seks. Ik lokte Matthias met een smoes naar het toilet, maar nog voor ik het eerste knoopje van m’n bloes kon losmaken, stoof hij alweer de deur uit. “Ben je nu helemaal gek geworden? Wie weet komt er iemand binnen!” Nooit had ik kunnen denken dat dat voorval me zo zou kwetsen. Vroeger zou hij er geen graten in hebben gezien om te vrijen op het toilet, maar op dat moment besefte ik dat hij me alleen nog zag als moeder en dat hij het niet vond kunnen om zoiets onbezonnens te doen nu we een kind hadden.’

Hoewel ik vaak een nee kreeg, bleef ik proberen. Maar telkens was er een excuus.


‘Kort erna heb ik hem op een avond gezegd dat het voor mij zo echt niet verder kon. Het ging me niet puur om de seks, het kwetste me ook dat Matthias zich schijnbaar niet meer tot me aangetrokken voelde. Toen ik vertelde dat ik niet gelukkig was met ons seksleven, deed hij alsof z’n neus bloedde. “Zeg, je hoeft helemaal niet zo dramatisch te doen. Wij hebben toch wél seks?” Toen ik hem vlakaf vroeg of hij me nog aantrekkelijk vond, zei hij van wel. Maar toen ik er dieper op inging, bleek dan toch dat hij me niet meer zag zoals voorheen. Matthias had na de geboorte van Finn een totaal ander beeld van mij. Hij sloot ons gesprek af met een droge “Je lichaam is gewoon veranderd”, en dat was dat. Hoewel ik vaak een nee kreeg, bleef ik proberen. Maar telkens was er een excuus. Dan zei hij: “Nu niet, ik ben tv aan het kijken” of “Straks, wanneer de film gedaan is”. Soms maakte hij me met opzet boos, zodat ik er zelf van zou afzien. Dan zei hij dingen als: “Je wil altijd vroeg gaan slapen en nu is het al na elven en wil je plots vrijen?”. Of als hij dan eerst z’n serie wilde uitkijken en ik zei: “Maar tegen dan slaap ik al”, was zijn antwoord steevast: “Tja, aan wie ligt het dan?”.’

Therapie? Hij niet!


‘Een maand na de eerste keer hadden we opnieuw seks en heb ik geprobeerd de frequentie op te krikken, maar dat bleek onmogelijk. Ik was altijd degene die het initiatief moest nemen, waardoor ik ongelofelijk onzeker werd. Uiteindelijk begon ik naar mezelf te kijken. Letterlijk, in de spiegel. Tijdens mijn zwangerschapsverlof zag ik er uiteraard niet uit. Ontploft haar, geen make-up, lekkende borsten... Fraai was anders. Maar toen Finn drie maanden was en ik weer ging werken, maakte ik er een zaak van om steeds verzorgd de deur uit te gaan. Nagellak, hakken, een frisse coupe, you name it. Maar het haalde niets uit. Matthias zag me niet meer staan.’

Omdat hij maar bleef herhalen dat het daarbeneden zo anders voelde, leek een schaamlipcorrectie me de enige oplossing.


‘Ik was sowieso van plan om na het krijgen van onze kinderen mijn borsten te laten liften en vergroten. Matthias wist dat en was er helemaal oké mee. Omdat hij maar bleef herhalen dat het daarbeneden zo anders voelde, heb ik op een bepaald moment bij de gynaecoloog geïnformeerd naar een mogelijke schaamlipcorrectie. Mijn dokter drukte me echter op het hart dat er niets mis was met mijn vagina en een correctie heus niet nodig was. Uiteindelijk is het nooit zover gekomen. Ondanks talloze gesprekken had ik niet het gevoel dat ik gehoord werd. We voelden allebei dat er iets serieus scheef zat, maar raakten er maar niet uit. Ontelbare keren heb ik voorgesteld om naar een psycholoog te gaan, zowel een relatietherapeut als een seksuoloog. Maar als ik die woorden nog maar uitsprak, begon Matthias al te steigeren. Er was geen denken aan. Uiteindelijk ben ik in m’n eentje naar een psycholoog gestapt. Dat hij dat er nooit voor over heeft gehad om ons gezin te redden, kan er bij mij nog altijd niet in.’

Ring als oplossing?


‘Vorige zomer is de bom uiteindelijk gebarsten. We leefden en praatten volledig langs elkaar heen en ik was doodongelukkig. “Als jij niet wil praten, moeten we ermee stoppen, want ik ga eraan kapot”, zei ik. Plots panikeerde hij. Hij beweerde zelfs dat hij van plan was me ten huwelijk te vragen. Alsof een ring alles zou oplossen. “Ik zie jou wél graag. Jij hebt ons allang opgegeven”, was zijn reactie. En dat was ook zo. Ik kon gewoon niet meer. Omdat we intussen verhuisd waren en nog geen jaar in ons huis woonden, moeten we nog zeker twee jaar wachten voordat we het kunnen verkopen, zodat we geen boete zouden krijgen. Aangezien Finn dit huis als z’n thuis ziet, inclusief grote tuin met kippen en een schommel, hebben we voor een beurtrol gekozen. Ik ben weer bij m’n ouders ingetrokken, waar ook mijn jongere zus nog woont, en Matthias huurt een kamer bij een vriend. Om de beurt verblijven we twee dagen in ons huis, waar Finn voltijds woont. Het lijkt misschien een omslachtige regeling, maar voorlopig werkt het zo voor ons.’

Matthias verlaten, was de juiste keuze. Voor mij én voor Finn.


‘Binnenkort viert Finn z’n tweede verjaardag. We hebben een tuinfeest gepland waarop onze familie en vrienden zijn uitgenodigd. Matthias zal er ook zijn. Wordt het awkward? Ongetwijfeld, maar ik wil Finn nu eenmaal een onvergetelijk verjaardagsfeest bezorgen, omringd door alle mensen die hem graag zien. Hij mag niet de dupe zijn van de stukgelopen relatie van zijn ouders. Intussen ga ik al een jaar naar een psycholoog. Hij heeft me doen inzien dat Matthias verlaten de juiste keuze was. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor Finn. Mijn zelfvertrouwen heeft een serieuze deuk gekregen, maar ik weet zeker dat ik op m’n pootjes terechtkom. Een nieuwe relatie is geen prioriteit, maar ik hoop ooit iemand tegen te komen. Of Finn er een broertje of zusje bij krijgt, zullen we dan wel zien. Nu wil ik van mijn zoon genieten, met hem op reis gaan en leuke dingen doen. Ik mag dan wel een klein kindje hebben, voor het eerst sinds lang voel ik me vrij, en dat maakt me zo gelukkig.’

De expert aan het woord: ‘Geef elkaar een massage of neem samen een bad in plaats van te vrijen’


Seksuoloog Wim Slabbinck: ‘Een bevalling is een prachtige gebeurtenis voor een koppel, maar het verandert je bestaande rol. Plots ben je niet alleen partners, maar ook ouders. Door die nieuwe rol ga je elkaar als partners, maar ook als minnaars anders zien. In dit geval was de bevalling voor de man duidelijk een traumatische ervaring. Daardoor is hij zijn vriendin alleen nog gaan zien als moeder in plaats van als de vrouw naar wie hij kan verlangen. Vóór de baby er was, was er wel een seksueel verlangen tussen het koppel. Dat wil ook zeggen dat dat verlangen na de geboorte opnieuw kan ontstaan, al is het soms een zoektocht. Uiteraard is het belangrijk om even te wachten met seks na de bevalling, maar dat betekent niet dat alle vormen van intimiteit en seksualiteit hoeven weg te vallen. Hou het echter realistisch en haalbaar. Elkaar een deugddoende massage geven of samen een bad nemen is veel zinvoller dan van bil te gaan en de frequentie van de vrijpartijen zo snel mogelijk weer op te krikken.’

Vóór de baby was er wél een seksueel verlangen tussen het koppel. Dat wil zeggen dat dat verlangen na de geboorte opnieuw kan ontstaan.


‘Als je als man moeite hebt met je vrouw te zien zoals voorheen, kan het helpen om je fantasie te gebruiken. Denk terug aan de fijne seksuele momenten met je partner die voor de geboorte plaatsvonden. Zo doorbreek je de gewoonte om je partner te zien als iemand naar wie je niet meer seksueel kan verlangen. Wat ook kan helpen, is om op je partner te gaan letten in de huiselijke setting: wanneer ze een douche neemt, wanneer ze in bed stapt... Vraag je af wat je prikkelend vindt aan de situatie en doorbreek zo de negatieve gedachte dat je vrouw niet aantrekkelijk is door te focussen op wat er op dat moment wél is. Omdat het druk kan zetten op de situatie, hoeft je partner niet op de hoogte te zijn van de trucjes die je toepast. Ook het belang van romantische uitjes zonder baby valt niet te onderschatten. Bij de geboorte van een kind verschuift de partnerrelatie naar de achtergrond. Daarom is het belangrijk dat je er als mama en papa over waakt dat je ook de rol van partner blijft opnemen door date nights in te lassen en de baby een avond of weekendje bij de grootouders te laten.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '