'Zelfs als ik diep probeer in te ademen, lijkt er geen vleugje zuurstof naar binnen te komen.'
4 vrouwen over hun paniekaanvallen: ‘Ik wilde geen voet meer in zo’n vliegende doodskist zetten’
Je adem stokt, de wereld rond je begint te draaien en je hebt het gevoel dat je geen kant meer uit kan. Met andere woorden: je hebt een paniekaanval. Ook deze lezeressen maakten het al eens mee.
Lien (29) kreeg een zware paniekaanval na de pijnlijke breuk met haar lief
‘Na de breuk met mijn lief ging het echt niet goed met mij. Na acht jaar liet hij me zitten voor een collega van hem, amper een jaar nadat we samen een huis kochten. Dat leidde niet alleen tot groot verdriet, maar ook tot veel financiële stress. Ik besloot hem uit te kopen, maar daarmee zette ik mezelf behoorlijk vast. Ik was sowieso al een beetje overwerkt in die periode, en de extra zorgen waren de druppel die de emmer deed overlopen. Tijdens het kerstfeest bij mijn familie werd alles me te veel. Ik zag al die gelukkige koppeltjes, dure cadeaus en luxueuze hapjes en drankjes. Daardoor begon ik te beseffen dat mijn comfortabele leventje verleden tijd was. Ik kreeg zo veel schrik voor de toekomst dat ik echt begon te panikeren. Ik kreeg het benauwd, begon te hyperventileren, werd licht in mijn hoofd en dacht dat ik ging flauwvallen. Ik was ervan overtuigd dat de stress me vanbinnen aan het opvreten was. Gelukkig zijn er in mijn familie meerdere dokters, en die schoten me meteen te hulp en stelden me gerust. Toch heb ik de rest van de avond in bed doorgebracht. Ik was zo van de kaart door die ervaring dat ik niet langer kon feesten. De dag erna heeft een van de dokters in mijn familie me grondig onderzocht en me daarna doorverwezen naar een psycholoog. Het heeft ongeveer een jaar geduurd voor ik mijn relatiebreuk echt verwerkt had, maar zo’n paniekaanval heb ik gelukkig nooit meer gehad.’
Romana’s (27) vliegangst wekte extreme paniekaanvallen bij haar op
‘Jarenlang kampte ik met extreme vliegangst. Ik viel flauw in de cabine, in de luchthaven, in de trein onderweg naar Zaventem... Geen medicatie kon me helpen. De laatste jaren ging ik zelfs niet meer op vakantie, omdat ik echt geen voet meer in zo’n vliegende doodskist wilde zetten. Toen ik mijn huidige vriend – en de liefde van mijn leven – leerde kennen, werd dat een probleem. Zijn grootste interesse in het leven was immers reizen. Omdat hij zo heerlijk kon vertellen over zijn reiservaringen, kreeg ik zin om die avonturen met hem te delen. Daarom besloot ik om in therapie te gaan. In het begin sprak ik alleen over de angst en hoe ik daarmee om kon gaan, maar later stelde mijn therapeut exposure therapy voor. Dat is intensieve therapie waarbij je je echt blootstelt aan je angst. Via Brussels Airlines volgde ik een cursus om mijn vliegangst te overwinnen. Dat is een cursus die je stapsgewijs over je angst heen helpt. Ik deed het met succes, want sinds twee jaar vlieg ik samen met mijn lief de wereld rond.’
Loes (30) krijgt regelmatig paniekaanvallen in restaurants
‘Al sinds mijn tienerjaren heb ik periodes waarin restaurantbezoekjes paniekaanvallen opwekken. Het begint meestal met een stresserende periode. In tegenstelling tot emo-eters krijg ik geen hap door mijn keel als ik me niet goed voel. Sleept die moeilijke periode te lang aan, dan evolueren die eetproblemen tot paniekaanvallen op restaurant. Hoewel ik normaal gezien supergraag eet en uit eten ga, overvalt me dan de angst dat ik niet zal kunnen eten, misselijk zal worden of te lang in de buurt van eten zal moeten zijn. Net daardoor word ik misselijk of krijg ik het gevoel dat ik ga flauwvallen. Af en toe gebeurt het ook op andere drukke plaatsen, zoals bij een concert of in een winkel, maar ook dan wordt het bijna altijd getriggerd door zaken die gerelateerd zijn aan eten, zoals een gesprek over voeding of de angst om flauw te vallen omdat ik de laatste dagen te weinig heb gegeten.’
Marcia (34) durft nooit de lift te nemen
‘Hoe hoog een gebouw ook mag zijn, nooit neem ik de lift. Zodra ik daarin stap, krijg ik het namelijk doodsbenauwd en heb ik het gevoel dat ik geen lucht meer krijg. Zelfs als ik diep probeer in te ademen, lijkt er geen vleugje zuurstof naar binnen te komen. Op dat moment krijg ik verschrikkelijk veel schrik dat de lift niet op tijd zal openen en ik zal stikken. Daardoor krijg ik het natuurlijk nog benauwder, waardoor het een selffulfilling prophecy wordt.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
