De vriend van Yentl was op missie in het buitenland toen ze plots moest bevallen.
BABYB(R)ABBELS – Yentl (26): ‘Jordy volgde de bevalling live via WhatsApp’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Yentl (26) en Jordy (26) mochten midden augustus zoontje Tíaz verwelkomen. Op dat moment was Jordy als beroepsmilitair nog op missie in het buitenland.
‘Eind vorige zomer besloten we om aan kindjes te beginnen’, vertelt Yentl. ‘Jordy werkt als beroepsmilitair en zou eind augustus alweer voor een bepaalde tijd naar het buitenland vertrekken. Ik stopte met de pil in de hoop dat mijn lichaam zich weer een beetje hersteld had tegen december. Op 2 januari zou ik ongesteld moeten worden, maar mijn menstruatie bleef uit. Pas elf dagen later durfde ik een test te doen. Positief! In augustus zou Jordy opnieuw op missie vertrekken. De missie van zijn dromen, dus we beslisten toe te zeggen en alles af te wachten.’
Mijn menstruatie bleef uit. Pas elf dagen later durfde ik een test te doen. Positief!
‘Mijn zwangerschap was zalig. Ik genoot van elk moment! Aan de oma’s en opa’s in spe vertelden we tijdens een bezoek aan onze ruwbouw dat we een kindje verwachtten. Op de muur schreven we ‘In september slaapt onze baby hier’. Mijn vriendinnen maakte ik wijs dat ik meedeed aan Tournée Minérale, om eind februari te melden dat die tot september zou duren. En toen ging België in lockdown. Ik was zwanger en niemand die mijn bolle buikje kon bewonderen.’
Geen feestje missen
‘Eind juli nam ik afscheid van Jordy. Hij moest twee weken voor zijn vertrek in quarantaine, maar zou gelukkig een week voor de bevalling weer naar huis mogen komen. Vol spanning telden we af naar september, maar enkele dagen na zijn vertrek belde Jordy me al huilend op. Hij zou niet naar huis mogen komen in september. Het was blijven of de missie afbreken. We namen de moeilijkste beslissing ooit en Jordy ging op missie. We hielden enkel contact via WhatsApp.’
‘Toen ik 36 weken zwanger was, organiseerden mijn vriendinnen een leuke (coronaproof) babyshower. We speelden spelletjes, ik kreeg cadeautjes en we aten lekkere taart. Via WhatsApp belde ik met alle vriendinnen. Die avond, rond elf uur, brak mijn water. Tíaz wilde duidelijk geen enkel feestje meer missen.‘
Bevalling via WhatsApp
‘Aangezien Jordy nog op missie was, nam ik mijn mama mee. Het was een pittige, emotionele bevalling. Na uren vechten tegen de pijn besloot ik door te gaan zonder epidurale verdoving. Ik had een 100 % natuurlijke bevalling en daar ben ik erg trots op. Jordy volgde de uiteindelijke geboorte live via WhatsApp. Heel bijzonder, maar zo was hij toch een beetje bij ons. Het moment dat ze Tíaz op mij legden, vergeet ik nooit meer. Maar ook daar nam het gemis af en toe de bovenhand.’
Ik had een 100 % natuurlijke bevalling en daar ben ik erg trots op.
‘Er mocht tijdens de kraamperiode in het ziekenhuis niemand anders dan mijn mama op bezoek komen. Ik merkte dat dit geen straf was. Ik kreeg alle tijd die mijn kind en ik nodig hadden om aan elkaar te wennen. De borstvoeding kwam heel goed op gang en ik genoot in alle rust van mijn zoontje. We belden dagelijks naar zijn papa zodat hij ook van alles op de hoogte bleef.’
‘Na drie dagen kreeg ik (k)raambezoek van enkele vrienden en familie. Beneden op de parking hadden ze zich verzameld (op veilige afstand van elkaar) met ballonnen en cadeautjes die mijn mama dan mee naar boven bracht. Bij thuiskomst zijn enkel familie en mijn beste vrienden op bezoek gekomen. Jammer, maar door het beperkte bezoek hebben we nu wel al een mooi ritme.‘
Samen ontdekken
‘Het is zalig om zoveel tijd door te brengen met mijn zoontje. Mama zijn betekent voor mij meer dan foto’s delen en de show stelen met je kindje. Ik maakte een Instagrampagina waar iedereen ons verhaal kan volgen. Ik vind het fijn om ervaringen en kennis te kunnen delen en bespreken met andere mama’s (in spe). Ik deel vooral foto’s, maar vraag ook vaak advies.’
‘Ik had nooit kunnen denken dat het mama zijn me ooit zo liefdevol zou overvallen. Ik vind het zalig om me elke dag meer en meer verbonden te voelen met mijn baby. Het minst leuke vind ik de momenten waarop ik niet weet wat er aan de hand is. Om de zoveel weken maakt hij wel een sprongetje waardoor hij nieuwe prikkels opdoet en reageert op nieuwe dingen. Dan is het als mama zijnde opnieuw een zoektocht. Is hij eens hangerig of huilt hij een beetje meer, dan vind ik het lastig om dit te gaan onderzoeken. Er bestaan wel boeken, maar ik probeer me hier niet te veel aan vast te houden. Ik vind het wel leuk om te weten wat er zich in de ontwikkeling afspeelt. Al wacht ik het ook graag af en ontdek ik graag samen met hem allemaal nieuwe dingen.‘
Ik had nooit kunnen denken dat het mama zijn me ooit zo liefdevol zou overvallen.
‘Ik vind het nu moeilijk te zeggen of ik al dan niet een tweede kind wil. Ga ik twee kinderen even graag kunnen zien? Ik zou het hele proces wel graag nog eens meemaken. Maar dat zal pas gebeuren als wij er helemaal klaar voor zijn. Eerst genieten van dit kleine wondertje!’
‘Pas na 15 weken zwangerschap maakten we bekend dat we een kindje verwachtten. We wilden graag wachten op de dag dat Jordy en ik vier jaar samen waren. Het was een bericht op sociale media dat enorm goed onthaald werd. We kregen enorm veel felicitaties en gelukwensen.’
‘Een foto zegt meer dan duizend woorden. Jordy was enorm blij dat we een jongen kregen. Wegens de toenmalige lockdown konden we dit moment niet live met vrienden en familie vieren. We maakten wel een Facebookpagina aan waarop we mensen uitnodigden om te kunnen volgen.’
‘Deze foto werd genomen toen ik 28 weken zwanger was. Ik ging met het nichtje van Jordy naar Nederland om daar mijn zwangerschap mooi vast te leggen. Ik voelde me zo goed tijdens deze fotoshoot. Geen enkel moment twijfelde ik aan mezelf. Er is niets mooier dan een zwangere vrouw.’
‘Op Jordy zijn verjaardag vroegen we onze beide broers als peters van ons zoontje. We maakten een doosje met daarin de vraag of ze peter wilden zijn. Aan het doosje werd een miniflesje gin-tonic toegevoegd.’
‘Deze foto maakte ik de dag dat Jordy me liet weten dat hij niet naar huis zou komen. We zijn enorm fier op hem.’
‘Dit is de eerste foto genomen na de bevalling. Ik was moe, maar zeker voldaan. Toen al liep mijn hart over van liefde voor dit ventje.’
‘Deze foto deelde ik op onze sociale media met het tekstje: “Groot geluk kan heel klein zijn”.’
‘Deze foto is genomen ongeveer een kwartier na de geboorte van Tíaz. We belden met papa tot ongeveer een uurtje na de geboorte.’
‘Deze foto nam ik op 1 november. Dit is tot nu mijn lievelingsfoto!’
Foto’s: Kelly Vergauwen en eigen foto’s.
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Lees ook:
- Elise (25): ‘Ik had totaal geen feeling met baby’s en was bang dat ik dat fameuze moederinstinct niet had’
- Evelyne (30): ‘Het was stil in mijn buik. Mijn zoontje leefde niet meer.’
- Sofie (36): ‘Af en toe stel ik mezelf de vraag of we er goed aan hebben gedaan om Mil in deze wereld te brengen’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
