‘Hoe graag je ook mama bent, je bent niet alléén maar mama. Je bent ook nog steeds jíj. En dat is helemaal oké.’
OPINIE: ‘Wie zegt dat lipstick en kraamverband niet samengaan?’
Redactrice Laura beviel afgelopen zomer van haar eerste kindje. Nu ze weer aan het werk is, deelt ze graag haar ervaringen en tips omtrent het moederschap. Zoals haar 8 favoriete quick wins die haar door de eerste weken als kersverse mama loodsten. Dat iedereen het ouderschap anders ervaart, werd nog maar eens duidelijk nadat het eerste artikel dat ze schreef na haar zwangerschapsrust op enkele misnoegde reacties kon rekenen.
‘Wow Flair, hier slaan jullie de bal toch wel echt mis’, ‘Schets alsjeblieft een realistisch beeld van het moederschap anno 2022’ en ‘Er goed uitzien voor de buitenwereld is echt geen prioriteit als je net een kind op de wereld hebt gezet’, zijn maar enkele reacties van misnoegde mama’s op Facebook naar aanleiding van het artikel ‘8 quick wins om die eerste weken als kersverse mama te overleven’ dat ik gisteren schreef.
Uitgerekend vandaag vier ik mijn zesde verjaardag als journalist, en ik kan eerlijk zeggen: nooit in die afgelopen zes jaar kreeg ik zoveel negatieve reacties op een stuk. Maar ook: nooit voelde ik me zo verkeerd begrepen.
Om het grootste misverstand alvast uit de wereld te helpen: uiteráárd zijn borstcompressen en kraamverband wanneer je net een kind ter wereld hebt gebracht honderd keer essentiëler dan lipstick en een zonnebril. Dat lijkt me nogal wiedes. Maar wie heeft er ooit gezegd dat kraamverband en lipstick niet kunnen samengaan?
Net zoals iedere kersverse moeder liep ook ik die eerste weken met ontploft haar en lekkende melktieten rond. Dat hoort er nu eenmaal bij. Mijn man en ik hebben er vijf jaar over gedaan om zwanger te worden, dus we genoten dubbel zo intens van de kraamperiode. Maar hoe je het ook draait of keert: een kind op de wereld zetten – en vervolgens in leven houden – is ongelofelijk heftig. Zowel fysiek als mentaal.
Niet alleen mama, ook nog steeds Laura
Hoewel er in onze maatschappij steeds meer aandacht is voor mentale gezondheid en zelfzorg, lijken die begrippen tijdens de postpartumperiode naar de achtergrond te verschuiven. Laten we wel wezen: met een baby in huis is tijd voor zelfzorg vaak ver zoek. Maar áls een nieuwe mama dan eens een kwartiertje voor zichzelf heeft na een hele dag en nacht ploeteren, wassen en plassen, moet ze die tijd vooral invullen zoals ze dat zélf wil.
Áls een kersverse mama dan eens een kwartiertje voor zichzelf heeft, moet ze die tijd vooral invullen zoals ze dat zelf wil. Op de yogamat, in de zetel of – zoals ik – voor de spiegel.
Op de yogamat, al scrollend op haar telefoon in de zetel of al duttend in bed. Ik maakte van de dutjes van mijn zoon gebruik om de boel even de boel te laten en me op te sluiten in de badkamer om me op te maken voor het volgende kraambezoek. Ik besef maar al te goed dat dat in vele ogen zeer oppervlakkig lijkt. Maar in de badkamer ben ik even niet ‘mama’, maar Laura. En dat is ook het opzet van het artikel dat gisteren online kwam: hoe graag je ook mama bent, je bent niet alléén maar mama. Je bent ook nog steeds jíj. En het is helemaal oké om daar voor uit te komen.
Heb je helemaal niets met make-up of mode? Ook goed. You do you. Maar momshame een nieuwe mama niet omdat ze graag even, al is het maar een kwartiertje, aan het moederschap ontsnapt door een T-shirt zonder melkvlekken aan te trekken en wat lipstick op te doen. Want als ik er fysiek goed uitzie, dan voel ik me mentaal ook beter. En a happy mom is a happy baby, toch?
Hoe graag je ook mama bent, je bent niet alléén maar mama. Je bent ook nog steeds jíj. En dat is helemaal oké.
Naast de reacties op Facebook ontving ik een mail van een lezeres die mijn artikel ‘achterhaald’ noemde. ‘Leven jullie in de jaren 50?’, klonk het. Wel, ik denk dat mijn stuk net heel anno 2022 is. Het moderne moederschap draait namelijk niet alleen maar om het mama-zijn en alles wat daarbij hoort, maar om hoe jij als persoon navigeert in dat moederschap.
Ik schrijf deze woorden aan de keukentafel, in een joggingbroek en zonder make-up. Straks haal ik mijn zoon op van de crèche en zal ik een blazer over diezelfde joggingbroek aantrekken en voor ik mijn mondmasker aantrek, nog snel mijn lippen stiften. Niet ‘voor de buitenwereld’, zoals iemand op Facebook zei, voor mijn man of voor de lieve dames in de crèche. Maar lekker voor mezelf.
Lees ook:
- Eva’s edito: ‘We gaan je dit jaar opnieuw een flinke portie self-love schenken’
- ‘Mensen die snel blozen of zweten krijgen wel vaker, onterecht, de stempel “niet sportief” opgedrukt’
- REVIEW: ‘Tussen de bubbels, squats en parkeerclichés ontwaren we in “Taboe” ook rake observaties over genderongelijkheid anno 2022’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
