Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Ik ging nadenken over wat ik wilde doen met mijn leven. Toen nodigde mijn mama me uit om met haar mee te gaan op haar patiëntenronde als thuisverpleegkundige.'

Sara (26) ruilde haar golfcarrière in voor een job als verpleegkundige

Wie heeft het gevoel niet eens: de drang naar een heel andere job? Maar wat als dat verlangen blijft duren? Hoe maak je succesvol de switch mét gebruik van je ervaring en zónder van de loonladder te duiken? Sara (26) ruilde haar job als golflerares in voor eentje als verpleegkundige.


‘Toen ik acht was, ging ik een dagje gratis golfen in de golfclub bij ons om de hoek. Mijn oom had de trapleuning in de club geïnstalleerd en daarom mocht ik er eens gaan proeven. Ik vond het leuk, wilde nog eens proberen en vrijwel meteen bleek dat ik talent had. In het middelbaar kreeg ik een topsportstatuut en combineerde ik school met elke dag trainen en regelmatig deelnemen aan tornooien. Op mijn achttiende moest ik kiezen: wat zou ik met mijn golfambities aanvangen?’

‘Even ben ik naar Amerika geweest om daar aan de universiteit te gaan studeren en tegelijk aan mijn golfcarrière te timmeren, maar ik voelde me er niet thuis en had geen klik met mijn coach daar. Ik kwam terug naar België en vroeg aan mijn coach wat de opties hier waren: ofwel kon ik in het professionele circuit stappen, voor sponsoring gaan en geld proberen te verdienen door tornooien te winnen. Ofwel kon ik zelf coach worden. Geld verdienen door deel te nemen aan wedstrijden durfde ik niet aan. Wat als ik telkens zou verliezen, dan had ik geen loon? Ik ben iemand die toch wat meer stabiliteit verlangt. Dus begon ik als assistent bij mijn coach en volgde een opleiding tot trainer bij de Belgische Golfbond.’

Hollen of stilstaan


‘In het begin dacht ik dat ik de job van mijn leven gevonden had. Zelf had ik altijd heel veel ontzag gehad voor mijn coach, dus ik vond het fijn om die coach te kunnen zijn voor andere golfers. Ik was zelfstandige, kon mijn uren zelf kiezen en verdiende niet onaardig. Na een tijdje werd ik Nationale Kids-coach, dat combineerde ik met lesgeven aan volwassenen.’

‘Maar er begon iets te wringen. In de lente- en zomermaanden moest ik vaak zeven op zeven werken. Sloeg heel Vlaanderen aan het barbecueën, dan moest ik gegarandeerd les gaan geven. De wintermaanden waren dan weer rustig. Wie wil golfen wanneer het buiten vriest? De uitdaging verdween ook langzaam maar zeker uit mijn job. Uiteindelijk gaat het steeds om dezelfde bewegingen aanleren, steeds gelijkaardige fouten corrigeren.’

Voor buitenstaanders kan het een vreemde keuze lijken, maar het blij met mensen bezig zijn en hen helpen.


‘Ik ben gestopt om eens goed na te denken over wat ik nu wilde doen met mijn leven. Door mijn mama heb ik dat nieuwe doel snel gevonden. Ze nodigde me uit om met haar mee te gaan op haar patiëntenronde als thuisverpleegkundige. Ik wist meteen dat dit was wat ik wilde worden: die warme ontvangst door de patiënten, het gevoel dat je echt iets kan betekenen voor de mensen.’

Met dank aan mijn sociale skills


‘Maar hoe zou ik in godsnaam die droom kunnen waarmaken? Drie of vier jaar geen geld verdienen was geen optie. Ik heb geen kinderen, maar wel een man en een huis. Daarom ben ik bij de VDAB te rade gegaan. Omdat verpleegkundige een knelpuntberoep is, steunen zij mensen die de sprong willen wagen. Eerst heb ik een selectieprocedure doorworsteld, vervolgens kon ik in februari 2016 aan mijn driejarige opleiding beginnen.’

‘Mijn lesgeld wordt door VDAB betaald en ik krijg een uitkering die drie jaar lang niet kan zakken. Ik moet dus altijd voor mijn examens slagen, maar ik ben zo’n strever dat dit tot nog toe zonder problemen verlopen is (lacht). Ook de stages zijn al supergoed meegevallen. Voor buitenstaanders kan het een vreemde keuze lijken, van golfcoach naar verpleegkundige, maar het blijft met mensen bezig zijn en hen helpen. Die sociale skills trainde ik in mijn vorige job al en komen nu heel goed van pas. Al is de hulp die ik zal verlenen in mijn nieuwe job net iets meer van levensbelang dan die als golftrainer (lacht).’

Financieel is er niet zo’n verschil. In de zomer verdiende ik goed als zelfstandige golfcoach, maar dat moest de rustige winter compenseren. Als verpleegkundige zal ik kunnen rekenen op een maandelijks vast bedrag, en eigenlijk hou ik erg van dat idee van financiële stabiliteit.’

 

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '