Anna (30) kwam zes jaar geleden te weten dat haar toenmalige vriend al een gezin had

‘Ik heb echt nooit nog maar een moment gedacht dat er iets mis was, heb nooit ook maar enig vermoeden gehad. Toen ik mijn ex leerde kennen, werd ik meteen hopeloos verliefd. Hij was tien jaar ouder en dus veel volwassener dan mijn leeftijdsgenoten. Charmant, respectvol, lief. Ik wist al vrij snel dat ik met hem mijn leven wilde delen. We hadden een mooie relatie en deden alles wat normale koppels ook deden. Vaak gingen we samen weg en hij bleef regelmatig bij mij slapen. Hij had mijn ouders wel ontmoet, maar zei dat zijn ouders het niet zouden aanvaarden dat hij met mij samen was, ook omdat ik al een kind had. Ik geloofde dat toen en vertrouwde erop dat het ooit wel zou goedkomen. Maar na acht maanden raakte ik heel onverwacht zwanger, ook al slikte ik altijd correct de pil. Dat was een grote schok voor mij, want we hadden al besproken dat we geen kinderen wilden. Zelf had ik al een kind, met wie hij goed kon opschieten, en hij wilde geen eigen kinderen.’

Ik was echt gelukkig. Maar toen ik acht maanden zwanger was, veranderde alles.

‘Toen ik hem vertelde dat ik zwanger was, trok hij lijkbleek weg. Hij was compleet in shock en zei meteen dat hij het kind niet wilde en dat ik het moest laten weghalen. Ik schrok zo erg, want voor mij is abortus absoluut onbespreekbaar. Ik zei dat ik mijn kindje nooit zou vermoorden. Na dat gesprek heb ik hem vijf maanden lang niet meer gesproken. Dat was een vreselijke tijd, ik miste hem zo erg. Tot hij op een dag een berichtje stuurde waarin hij zei dat hij spijt had van wat hij had gezegd. Toen we elkaar weer zagen, was hij heel lief. Hij had zelfs een cadeautje bij zich voor de baby. Ik zag hem doodgraag en was zo blij dat ik hem terug had. Hij was de man van mijn leven, de man met wie ik wilde trouwen en ons kindje wilde grootbrengen. Daarom geloofde ik dat hij echt spijt had en dat hij alleen geschrokken was. Daarna ging het weer heel goed tussen ons. We gingen samen naar de gynaecoloog en kochten babyspullen. Ik was echt gelukkig. Maar toen ik acht maanden zwanger was, veranderde alles.’

Anoniem telefoontje

‘Op een dag stonden mijn ouders plots voor de deur om te zeggen dat ik een belangrijk telefoontje zou krijgen van iemand. Een vrouw belde me inderdaad op, anoniem, en zei dat mijn vriend niet de persoon was die ik dacht dat hij was. Ze wilde niet zeggen wie ze was en dus ging ik ervan uit dat het een jaloerse ex was die wilde stoken. Maar ze wist te veel over ons en kon zelfs details vertellen die maar weinig mensen kennen. En toen zei ze dat mijn vriend getrouwd was en drie kinderen had. Mijn wereld stortte in elkaar. Ik kon het bijna niet geloven en begon te huilen. Meteen belde ik hem op om te zeggen dat hij moest komen. Hij zag aan mijn gezicht dat er iets mis was en bekende alles. Dat hij al een vrouw en drie zonen had, dat ze geen goede relatie meer hadden en dat hij daarom afleiding zocht, en dat hij niet had gedacht dat het zo serieus zou worden. Je kan je niet voorstellen hoe pijnlijk dat moment was. Ik was zo boos en verdrietig en teleurgesteld. Ik wilde hem nooit meer zien en zei dat hij ook niet bij de bevalling mocht zijn. Daarna hebben we twee jaar geen contact meer gehad. Hij vroeg zelfs niet naar z’n zoontje.’

Na een tijdje begonnen we te spreken over onze toekomst en vroeg hij of ik zijn zonen ook wilde aanvaarden in ons gezin.

‘Elke dag deed ons kind me aan hem denken, omdat hij zo op hem leek. Elke dag miste ik hem en vroeg ik me af hoe dit me was kunnen overkomen. Ik bleef hem al die tijd graag zien en na twee jaar stuurde ik hem dan toch een mail om te vragen of we konden praten. Hij belde me meteen op en zei dat hij intussen gescheiden was en me wilde zien. Toen hij bij me thuis kwam, was hij zo blij dat hij mij en ons zoontje eindelijk kon zien. We hebben die dag alles uitgepraat en besloten om elkaar meer te zien. Zo gingen we samen naar de speeltuin of op uitstap. Na een tijdje begonnen we te spreken over onze toekomst en vroeg hij of ik zijn zonen ook wilde aanvaarden in ons gezin. Dat lukte uiteindelijk ook, en bijna een jaar lang waren we opnieuw een koppel. Ja, we waren gelukkig, maar het zat toch diep, heel diep. We maakten steeds vaker ruzie over de opvoeding van ons zoontje of over andere dingen, en elke keer gooide ik verwijten naar zijn hoofd over wat hij me had aangedaan. Ik kon het maar niet vergeten. Uiteindelijk besloten we om uit elkaar te gaan. De ruzies werden gewoon te erg.’

Eindelijk weer lachen

‘Ook al was het mijn beslissing, toch was ik er kapot van. Ik viel in een zwart gat, was helemaal gebroken. Ik kon amper voor m’n kinderen zorgen en kon ook niet gaan werken. Ik zakte helemaal weg in een depressie. Waarom had hij me dit aangedaan? Hoe kon hij zo liegen en bedriegen? Het deed me zoveel pijn, vooral omdat ik daarna nooit meer iets van hem heb gehoord. We zijn nu vier jaar verder en hij heeft ook nooit gevraagd of hij ons zoontje nog mocht zien. Een half jaar nadat hij vertrokken was, vroeg mijn huidige man of ik iets wilde gaan drinken. We kenden elkaar al tien jaar, want we hadden samen op school gezeten en woonden in elkaars buurt. Ik had er weinig zin in, want eigenlijk wilde ik geen relatie meer, ik had het gevoel dat ik niemand meer kon vertrouwen en nooit nog verliefd kon worden. Gelukkig had mijn man veel geduld en begreep hij dat ik het rustig aan wilde doen. Door hem kwam ik er stilaan bovenop. Ik kon weer lachen en mezelf zijn. Het was niet gemakkelijk, omdat ik mijn man moest leren vertrouwen, en dat lukte niet altijd.’

Ik ben niet meer dat jonge meisje waar hij macht over had.

‘Ook nu nog heb ik heel af en toe donkere gedachten, maar die wuif ik meteen weg. Ik ben gelukkiger dan ooit en heb het verleden losgelaten. Ooit zal ik mijn zoontje vertellen wie zijn papa was, en dan zal ik hem zelf laten kiezen of hij contact wil met hem. Ik wil hem zeker niet weghouden van zijn vader. Als ik mijn ex nog eens tegenkom, weet ik niet wat ik zal doen, maar ik ben er niet bang voor. Ik ben nu veel sterker en ben niet meer dat jong meisje waar hij macht over had. Ergens zal ik hem altijd graag blijven zien, dat wel, maar mijn leven nu is duizend keer beter.’

 

Lees ook:

• 3 vrouwen over de haat-liefdeverhouding in hun leven: ‘Onmiddellijk flapte ik het eruit: Ik haat je’
• 3 vrouwen over de nieuwe liefde van hun ex: ‘Toen besefte ik pas écht dat het gedaan was’
• Inge (33) en Mo (34) vochten 10 jaar lang om samen te kunnen zijn