Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

An-Sofie (31) greep elke kans om wat bruiner te worden, zonder bescherming. Tot ze op haar 25ste te horen kreeg dat ze een melanoom had.

An-Sofie kreeg huidkanker: ‘Vroeger beschouwde ik de zon als een vriend, nu is het mijn grootste vijand’

Voor een bruin kleurtje hebben we véél over, van onder de zonnebank gaan tot zelfs zonnebrand. Ook An-Sofie (30) zat vaak onbeschermd in de zon. Tot ze te horen kreeg dat ze huidkanker had.


‘Voor ik huidkanker kreeg, was ik iemand die graag en veel in de zon zat. Ik hield van een mooi kleurtje en greep zo goed als elke kans om wat bruiner te worden. Af en toe ging ik onder de zonnebank en op zonnige dagen lag ik soms langer dan een uur in de zon. Ik stond niet stil bij het feit dat de zon gevaarlijk is en smeerde me dan ook niet vaak in, met alle gevolgen van dien: op mijn 25ste kreeg ik te horen dat ik een melanoom – de agressiefste vorm van huidkanker – had.’

‘Voor de diagnose werkte ik al enkele jaren als fotograaf. Ik verbleef regelmatig op plekken waar de zon feller schijnt dan in België, maar zelfs toen nam ik niet de nodige beschermingsmaatregelen. Ik maakte me geen zorgen, tot ik een parelachtig bolletje op mijn schouder ontdekte tijdens een rondreis in Amerika.’

Slecht nieuws


‘Het was een huidkleurig wratachtig vlekje dat hard jeukte. Op het eerste gezicht zag het er vrij onschuldig uit, maar als ik het aanraakte, begon het te bloeden. Ik had nog nooit zoiets op mijn lichaam gezien, maar dacht niet aan huidkanker, laat staan aan een melanoom. Ik ging ervan uit dat het een wrat was en stapte een apotheek binnen voor een zalfje, waar ik het advies kreeg om dat bolletje zo snel mogelijk te laten onderzoeken. Toen ik weer thuis was, ging ik naar de dokter. Nadat hij het plekje bekeken had, maakte hij zich niet meteen zorgen, maar voor de zekerheid deed hij toch een biopsie.’

De woorden die de dokter aan de telefoon zei, vergeet ik nooit: Je hebt een melanoom, en die moet er zo snel mogelijk uit.


‘Een week later, toen ik alweer in het buitenland zat, zag ik dat ik twee gemiste oproepen had. Mijn hart begon al wat sneller te slaan, want mijn dokter zou alleen bellen als het slecht nieuws was. Toen ik hem aan de lijn kreeg, zei hij dat ik naar zijn praktijk moest komen. Maar dat was onmogelijk, want ik zat nog vijf dagen in Roemenië. Ik had geen zin om al die tijd op het verdict te wachten. Ik wilde weten wat er me boven het hoofd hing. De woorden die volgden, vergeet ik nooit: Je hebt een melanoom, en die moet er zo snel mogelijk uit, zei hij.’

Spijt van onbeschermd zonnen


‘Ik wist toen nog niet of er uitzaaiingen waren, maar na die mededeling stond mijn wereld even op z’n kop. Wat nu?! Ik kon niet meer aan mijn opdracht werken. Ik kon zelfs niet meer nadenken. Ik werd plots geconfronteerd met het feit dat het leven niet voor eeuwig is terwijl ik nog nooit eerder over de dood had nagedacht. Ik had meteen spijt van al die keren dat ik onbeschermd in de zon zat en verbrand was. Zo’n diagnose niet verwacht, zeker niet op mijn 25ste. Het was cruciaal dat er snel werd ingegrepen, daarom keerde ik vroeger terug zodat het melanoom onder plaatselijk verdoving verwijderd kon worden. Maar daarmee was de kous niet af, want niet veel later kreeg ik te horen dat de kanker was uitgezaaid naar mijn lymfeklieren.’

Leven als een non


‘Ik moest onder het mes om te voorkomen dat de kanker verder zou verspreiden. De lymfeklieren in mijn rechterarm werden verwijderd en daarna volgde er een scan van mijn hele lichaam. Gelukkig vond men geen andere kwaadaardige cellen, maar het was geen leuke periode. Ik voelde me machteloos. Ik wilde zelf iets doen zodat ik dit niet nog eens zou meemaken. Ik gooide het roer volledig om en begon een beetje zoals een non te leven. Ik at gezonder en ruilde alcohol in voor groentesapjes en groene thee. Ik verbande suiker uit mijn leven, want ik had gelezen dat het kankercellen voedt. Ik heb die levensstijl uiteraard niet volgehouden. Ik weet niet of het geholpen heeft, maar het is bij dat ene melanoom gebleven. Mochten ze er nu eentje vinden, ben ik er snel bij, want elke zes maanden ga ik op controle.’

Grootste vijand


‘Vroeger beschouwde ik de zon als een vriend, nu is het mijn grootste vijand. Ik ben blij als het mooi weer is, maar ik blijf liever in de schaduw. Ik heb altijd zonnecrème op zak en smeer dagelijks mijn gezicht in met een dagcrème met beschermingsfactor 30.’

Zelfs na wat ik heb meegemaakt, heb ik nog steeds vrienden die niet smeren en hun gezondheid op het spel zetten.


‘Ik neem geen risico’s meer, al vind ik het jammer dat mijn omgeving dat nog wel doet. Ik wil niemand de les spellen, maar zelfs na wat ik heb meegemaakt, zijn er nog steeds mensen die niet smeren en hun gezondheid op het spel zetten. Het is erg om te zeggen, maar ik denk dat ze pas op hun hoede zullen zijn als ze zelf zo’n diagnose krijgen. Geef mij maar een wit en gezond velletje. Ik laat me geen tweede keer vangen.’

Meer straffe verhalen: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '