Gaandeweg in de relatie ben jij je zelfrespect en zelfvertrouwen verloren omdat je vriend je meer en meer begon te vernederen. Wellicht heb je lang gehoopt dat zijn gewelddadige gedrag maar tijdelijk zou zijn, of sus je jezelf met het idee dat hij ook nog een goede, lieve of charmante kant heeft (gehad). Het heeft echter geen zin jezelf met deze praatjes aan het lijntje te houden. Van een harmonieus gezinsleven of een warme relatie is hier helemaal geen sprake meer. Je vriend respecteert je niet, is meestal niet beschikbaar voor jou en de kinderen, drinkt en gebruikt geweld. Niemand verdient het om verbaal vernederd of fysiek aangepakt te worden ! Deze situatie maakt jou en de kinderen kapot. Vraag je af wat jou aan deze man bindt : angst voor het geweld, schrik om weg te gaan en alleen te zijn, blijven zoeken naar erkenning, steeds proberen bewijzen dat je niet zo slecht bent als hij wel beweert terwijl hij dat toch nooit zal toegeven ? Stel grenzen aan het gedrag van je vriend : geef aan wat je wel en niet meer tolereert en maak duidelijk wat de gevolgen zijn. Zoek steun bij vrienden, familie of een hulpverlener, niet enkel emotioneel maar ook praktisch. Informeer je goed voor het geval je zou willen weggaan, zodat je weet wat je rechten en je plichten zijn. Laat fysiek geweld vaststellen bij je arts of doe desnoods aangifte bij de politie. Bij Tele-Onthaal vind je steeds een luisterend oor en krijg je praktische informatie. Ook kan je met de kinderen via het lokale Centrum voor Algemeen Welzijnswerk terecht in het vluchthuis. Respecteer jezelf en kom op voor het geluk van je kinderen. Blauwe plekken genezen wel, maar littekens op je ziel veel moeilijker. Je hebt maar één leven : neem het in handen en laat het niet door een ander vernielen! (www.caw.be, Tele-Onthaal gratis nr 106).
7 December 2009
Bijgewerkt: 20 September 2021
2 min leestijd
Ik ben zes jaar samen met mijn vriend. Geleidelijk is zijn ware aard naar boven gekomen. Hij blijft geen enkel weekend thuis en is dan altijd dronken. Hij maakt ruzie om het minste geringste. Vaak gaat hij alleen op stap en komt dan de hele nacht niet thuis. En hij gebruikt fysiek en mentaal geweld. Je zou het hem niet aanzeggen want hij is een charmeur, daardoor ben ik ook in zijn val gelopen. De mentale aanvallen vind ik het ergst: ik ben een slechte huisvrouw, mijn kinderen zijn lui en slecht opgevoed, ik ben een hoer voor mijn collega’s. Mijn vriendinnen zeggen dat ik van hem weg moet gaan. Maar ik kan het niet. Zodra ik beslis dat het gedaan is, voel ik me slecht en ga ik achter hem aan en verneder ik me voor hem. Ik ben niet zo, ik heb een sterk karakter en bijt van me af, waarom lukt dat niet met hem? Ik haat mezelf om deze zwakte. Wanneer hij dronken is, kan ik geen uiting geven aan mijn woede want dan gaan zijn woorden over in fysiek geweld. Soms maakt hij me dan van binnen zó kwaad dat ik een mes in zijn lijf zou willen steken! Hoe moet dit toch verder?