Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
druk
© Anna Dziubinksa via Unsplash

Auteur Anouck Meier legt in haar boek ‘Op een dag ben je dood’ uit waarom niet élke seconde van je dag nuttig besteed hoeft te worden.

Anouck Meier (37): ‘We ervaren met z’n allen een permanent gevoel van tijdsgebrek’

Catherine Kosters

Druk, druk, druk? Liever niet! In ‘Op een dag ben je dood’ doorprikt Anouck Meier de mythe van de hustlecultuur en helpt ze je transformeren van tijdslijder tot tijdsleider: iemand die baas is over eigen tijd, zónder te pleasen.

‘Mijn nachten zijn onderbroken, mijn dagen eivol (misschien kan ik nog iets gedaan krijgen tussen drie en vier uur ’s nachts?). Ik heb het áltijd druk en tegelijk voel ik me nooit voldaan. Ik krijg “nooit niks” gedaan. De to-do’s op mijn lijstje lijken zich als vanzelf te vermenigvuldigen. De voldoening, laat staan het plezier, zijn ver te zoeken. Ik ben fysiek op en mentaal ver heen. In mijn hoofd staan minstens twintig tabbladen open, en nee, ik heb geen idee waar de muziek vandaan komt.’

Op een dag ben je dood

Klinkt herkenbaar? Schrijver en host van de podcast ‘Rebel Rants’ Anouck Meier neemt ons en wellicht jou ook de woorden uit de mond. In haar boek ‘Op een dag ben je dood’ doorprikt ze de mythe van de productiviteitsindustrie. Het idee dat een #drukdrukdruk leven beter is en dat je alles – carrière, gezin, sociaal leven – kan hebben als je maar hard genoeg knalt. Leugens!

Het verhogen van productiviteit en efficiëntie waarnaar we met z’n allen streven, is immers een vicieuze cirkel. ‘Toen we met z’n allen voldoende welvaart creëerden om aan onze behoeften te voldoen, gingen we alleen maar nieuwe behoeften bijmaken en nieuwe lifestyles verzinnen. Waardoor we weer meer moesten werken om die te kunnen bekostigen...

Hogere standaarden

Zo zijn we collectief blijven hustlen om onze twee wagens te bekostigen, de vliegvakantie in de zomer, de skireis, dat citytripje naar Londen, het abonnementsgeld voor de fitness, de avondjes uit met vriendinnen, de etentjes, het concert van Taylor Swift’, schrijft Meier. Het is met andere woorden nooit genoeg. Auteur Oliver Burkeman noemt dit de productivity trap: hoe efficiënter je werkt, des te meer tijd komt er vrij om… nog meer te werken.

Gevolg: je ervaart een permanent gevoel van tijdsgebrek. Onze maatschappij en de welig tierende zelfhulpindustrie leggen de schuld daarvoor graag bij het individu. Je moet gewoon wat meer werken, wat vroeger opstaan, wat harder grinden, wat minder op je telefoon kijken! Dat terwijl tijdsdruk volgens Meier grotendeels externe oorzaken kent, zoals de hustlecultuur, het patriarchaat en de aandachtseconomie. ¿Qué?

De hustlecultuur:

De gedachte dat je 24/7 hard moet werken om succesvol te zijn. Werkt vooral goed voor mannen die thuis een partner hebben zitten om het huishouden te ­runnen en Kardashians die een leger personeel in dienst hebben, maar anderen wel doodleuk opdragen: ‘Get your f*cking ass up and work.’

Het patriarchaat:

Een maatschappelijk systeem waarin mannen meer macht hebben dan vrouwen. Bekend van onder meer de serie The Handmaid’s Tale en, euh… onze huidige wereldorde. Mogelijke bijwerkingen: de loonkloof en motherhood penalty aka de prijs die werkende vrouwen betalen (minder promoties, hogere verwachtingen...) als ze moeder worden.

De aandachtseconomie:

Een economisch bestel waarin aandacht het hoogste goed is en merken vechten om eyeballs. ‘We zijn datadoelwitten geworden, en alles wat de algoritmes ons serveren, is daar strategisch geplaatst om onze aandacht te vangen.’ Tijd is geld, maar aandacht ook en de zoveelste reclameboodschap verpakt als meme verdient die eigenlijk niet.

Samen vormen de hustlecultuur, het patriarchaat en de aandachtseconomie volgens Meier ‘een toxische productiviteitscocktail waarin we met z’n allen marineren’. Deze en andere systemen zorgen er immers voor dat we meelopen in een ratrace waarvan de eindmeet nooit in zicht komt. Je denkt misschien dat een Insta Story met opengeklapte laptop in een koffiebar beter staat dan eentje met een bak chips in de zetel, maar een #drukdrukdruk leven is echter niet beter. Het is hoogstens een snelweg richting burn-out.

Hoe kan je nu de juiste afrit vinden? Door in opstand te komen. ‘Word een Time Rebel’, zegt Meier: een rebel die bewuste keuzes maakt, grenzen stelt en weet dat niet élke seconde nuttig besteed hoeft te worden. Want, zo schrijft de auteur: ‘Op een dag ben je dood en het laatste wat je wil, is op je sterfbed spijt hebben van al het plezier dat je niet gehad hebt. En nee, ik heb het niet over een kwartiertje door Instagram scrollen terwijl je in de potten van het avondeten staat te roeren. Of die vijf minuten dat je alleen bent met je ­gedachten terwijl je in de auto wacht om je kroost af te halen van de muziekschool.’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '