KIJKTIP: 8 hi-la-rische comedyspecials op Netflix die je móét hebben gezien

‘Elder Millennial’ van Iliza Shlesinger (2018)

Synopsis in één zin: de toen 35-jarige Shlesinger noemt zichzelf ‘een oude millennial’ en onthult in deze special alles wat ze in haar twintigerjaren heeft geleerd over seks, daten en relaties.

Beste mop: elke keer ze haar accent uit The Valley bovenhaalt om meisjes uit Los Angeles na te bootsen.

Ook de moeite: voorlopers ‘Freezing Hot’ (2015) en ‘Confirmed Kills’ (2016) en haar meest recente comedyspecial voor Netflix, Unveiled (2019), waarin ze als kersverse echtgenote haar ongezouten mening geeft over weddingplanning, wittebroodsweken en vrijgezellenfeestjes.

‘Baby Cobra’ van Ali Wong (2016)

Synopsis in één zin: de Amerikaanse comedienne met Chinese en Vietnamese roots neemt geen blad voor de mond wat haar huwelijksleven, vruchtbaarheidsproblemen en carrière betreft.

Beste mop: de passage waarin ze uitlegt – en uitbeeldt – hoe ze zwanger werd van haar eerste kindje.

Ook de moeite: sequel ‘Hard Knock Wife’ (2018), waarin Wong in geuren en kleuren over het moederschap vertelt, en Don Wong (2022) waarin ze haar wildste fantasieën, de uitdagingen van monogamie en haar gedachten over alleenstaanden deelt.

‘The Leather Special’ van Amy Schumer (2017)

Synopsis in één zin: just Amy Schumer doing what she does best: praten over seks, daten en hoe absurd het eigenlijk is om beroemd te zijn.

Beste mop: 85 % van deze show bestaat uit seksmoppen, en die zullen je een voor een doen giechelen als een 14-jarig schoolmeisje.

Ook de moeite: ‘Growing’ (2019), een eerlijke en rauwe special waarin de comedienne en actrice vertelt over haar nieuwe huwelijk, persoonlijke groei, het maken van een baby en het slechte advies van haar moeder.

‘Ms. Pat: Y’all Wanna Hear Something Crazy?’ van Patricia Williams (2022)

Synopsis in één zin: in ‘Ms. Pat: Y’all Wanna Hear Something Crazy?’ grapt Patricia Williams over het opvoeden van kinderen, dierenliefde en onfortuinlijke beautytrends terwijl ze eerlijk en met humor over haar pijnlijk verleden praat.

Beste mop: om te illustreren hoe arm ze ooit was, onthult Williams met enige zelfspot dat ze als kind ooit eens het tv-scherm aflikte met haar tong toen er een reclamespotje voor fastfood te zien was.

‘The Honeymoon Stand Up Special’ van Natasha Leggero and Moshe Kasher (2018)

Synopsis in één zin: Leggero en Kasher zijn pas getrouwd en verwachten hun eerste kindje: voer genoeg voor een stand-upspecial, dus.

Beste mop: wanneer Leggero vertelt hoe ze zich voor Kasher bekeerde tot het jodendom.

‘I’m Gonna Die Alone (And I Feel Fine)’ van Jen Kirkman (2015)

Synopsis in één zin: Kirkman is een crack in het luchtig brengen van zware onderwerpen zoals relaties, scheiden en het leven als single.

Beste mop: de passage waarin ze vertelt over haar (mislukte) poging tot mediteren.

Ook de moeite: het rauwe ‘Just Keep Livin’?’ (2017), waarin ze het heeft over menstruatie, seksuele opvoeding, abortus en seksueel overschrijdend gedrag.

‘The Twist...? She’s Gorgeous’ van Catherine Cohen (2022)

Synopsis in één zin: Cohen combineert haar twee grote liefdes stand-up en zang in haar eerste Netflix-special waarin ze het heeft over de zoektocht naar liefde, de absurditeit van marathons en het levend begraven van mensen. Jawel.

Beste mop: het nummer ‘Take My Money’, waarin ze aan de hand van humor, feiten en geweldige punchlines merken en hun absurde maattabellen voor vrouwen en meisjes aan de kaak stelt.

‘Glitter Room’ van Katherine Ryan (2019)

Synopsis in één zin: Ryan deelt scherpe observaties over pestkoppen op school, het concept van de revenge body en de opvoeding van een heel chic kind.

Beste mop: de passage waarin ze de draak steekt met hoe single moeders door onze maatschappij worden gepercipieerd versus single vaders.

Ook de moeite: voorloper ‘In Trouble’ (2017), waarin ze terugblikt op bijzondere relaties, het oersaaie leven in haar woonplaats en die keer dat ze een heel land provoceerde.