Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Ik vond onlangs zijn dagboek terug en daarin stond een zinnetje "Ik vind je DOLFIJN, Papa". Hij zei dit regelmatig tegen me, dus liet ik het vereeuwigen op mijn arm.'

Femke (24): ‘Mijn papa pleegde zelfmoord toen ik 11 jaar was. Uit mijn tattoos haal ik kracht en steun.’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist


We zijn bij Flair gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In TAT Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). De papa van Femke (24) pleegde zelfmoord toen ze 11 jaar oud was. Om hem altijd voor een stukje met haar mee te dragen, liet ze enkele tattoos zetten die verwijzen naar haar grote held.



‘Mijn papa pleegde op 3 februari 2007 zelfmoord’, vertelt Femke. ‘Hij had een heel moeilijke jeugd en hij worstelde al lange tijd met zichzelf. Hij wilde iedereen gelukkig maken, terwijl hij dat zelf niet was. Als jong meisje was ik daar totaal niet van op de hoogte en merkte ik daar niks van. Voor mij was hij de grappige, zotte en lieve papa. We hadden een heel hechte band. Hij leerde me gitaar en piano spelen en we zongen vaak samen. We namen zelfs ooit een carnavalsliedje op, wat ik nu vaak herbeluister. Maar blijkbaar had hij eigenlijk al een hele tijd suïcidale gedachten en probeerde hij al een paar keer een einde te maken aan zijn leven. De laatste keer slaagde hij daar helaas in...’

Rouwproces


‘Ik sliep bij mijn meter thuis’, gaat Femke verder. ”s Morgensvroeg werd ik plots wakker van gehuil beneden. Ik ging stiekem kijken wat er aan de hand was en zag dat mijn mama, meter en tante beneden in de zetel zaten met tranen in de ogen. Ik besefte natuurlijk niet wat er aan de hand was. Mijn mama pakte mijn hand vast en vertelde dat mijn papa er niet meer was. Pas nu ik volwassen ben, snap ik hoe moeilijk dit toen voor haar moet geweest zijn. Mijn hele wereld stortte in en ik begreep er niks van. Sinds die dag is mijn leven helemaal veranderd‘, zegt Femke. ‘Ik moest nog zoveel vertellen aan hem en ik wou dat hij met zijn eigen ogen kon zien hoe ik mijn rijbewijs haalde, hoe ik afstudeerde en nog veel meer. Ik ben tot op de dag van vandaag nog steeds bezig met het rouwproces. Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt, maar bij mij gaat het toch heel traag. Ik mis hem zo ontzettend hard! Gelukkig krijg ik veel steun van mijn mama en twee broers. Onze band is nog sterker geworden.’

Verlatingsangst


‘Wat mij hielp bij het verwerken van zijn zelfmoord is het laten zetten van een aantal tattoos’, aldus Femke. ‘Deze verschrikkelijke gebeurtenis heeft me gemaakt tot de vrouw die ik nu ben. Het is zeker niet altijd gemakkelijk geweest en dat is het nog altijd niet, maar ik ben er sterker uitgekomen. Uit de tattoos haal ik kracht en steun, ze zijn een dagelijkse herinnering dat ik uiteindelijk altijd wel op mijn “pootjes” terechtkom. Ik liet op mijn zeventiende als eerste tatoeage een vogeltje zetten met een i ernaast, de eerste letter van de naam van mijn papa Ivan. Het vogeltje symboliseert dat hij nu zo vrij als een vogel is. Hij is vrij van alle problemen in zijn hoofd en van zijn suïcidale gedachten. Mijn mama en broers vonden het heel mooi dat ik dit liet zetten en ze begrepen ook onmiddellijk waarom ik voor een vogeltje koos. Een tweede die rechtstreeks naar papa verwijst, is een zinnetje in zijn handschrift. Ik vond onlangs zijn dagboek terug en daarin stond een zinnetje “Ik vind je DOLFIJN, Papa”. Hij zei dit vroeger regelmatig tegen me, dus liet ik het vereeuwigen op mijn arm.’

‘De andere tattoos verwijzen ook naar de tragische gebeurtenis en hoe ik daar probeer mee om te gaan’, vertelt Femke. ‘Zo heb ik op de voorkant van mijn enkels “have faith” staan. Na de zelfmoord van mijn papa was ik bang dat iedereen me zou verlaten, net als hem. Ik heb extreme verlatingsangst daardoor, maar dat zinnetje moet me eraan doen herinneren dat alles in orde komt! Onder mijn borsten staat de afbeelding van de Egyptische godin Isis. Deze koos ik omdat zij zo een machtige vrouw is en ik wil me daaraan spiegelen. Ik wil ook sterk zijn en blijven ondanks die grote tegenslag in mijn leven. Het golfje achter mijn oor staat daar ook voor: de ups & downs in mijn leven. Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, maar je moet onthouden dat er na regen altijd weer zonneschijn komt!’

Het handschrift van haar papa

Het vogeltje met de letter i

Have faith

De Griekse godin

Het golfje

Femke samen met haar papa



Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be

Nog meer mooie TAT Talks:


Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '