Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Alles veranderde. Ook mijn woordenschat en het vermogen om nog drie perfecte volzinnen na elkaar te vormen.'

COLUMN: ‘Ik veranderde nadat ik moeder werd. Dat merkte ik aan mijn vriendschappen’



Columniste Nele werd vorig jaar moeder. Hier vertelt ze alles wat je wil weten over dat moederschap: lichaamssappige verhalen van onvoorwaardelijke liefde, van snot tot natte prot.


Over vriendschap


Voor ik een baby op deze aardkloot gedropt had, had het woord ‘berg’ maar één betekenis: die van een berg, namelijk. Het leven was gemakkelijk toen een berg nog gewoon een berg mocht zijn, in plaats van een verzameling korsten op het hoofd van je baby. En toen een kloof nog niets te maken had met pakweg een anus.



Nadat ik een baby op deze aardkloot gedropt had, was dat toch weer wat anders. Alles kreeg plots een andere betekenis. Niet het minst het leven en ikzelf. Ik veranderde, dat kan ook niet anders. Dat merkte ik aan mijn woordenschat en het onvermogen om nog drie perfecte volzinnen na elkaar te vormen, maar ook aan mijn vriendschappen.

Plots hadden mensen zonder baby’s niet meer zoveel met mij, omdat ik alleen nog maar ratelde over die baby. En ik had ook niet meer zoveel met mensen zonder baby’s, omdat zij durfden te zeggen dat ze moe waren hoewel ze tien uur ononderbroken geslapen hadden, soms zelfs met iemand die aan hun tepel zoog met een ander doel dan er melk uit krijgen. Zij hoefden niet met achttien tassen te zeulen als ze een uitje wilden maken. Zij konden uitgebreid brunchen en waren niet genoodzaakt de weekendkrant te lezen op een weekdag. Zij hadden een leven, kortom, dat erg verschilde van het mijne. En de dingen die ons vroeger bij elkaar hielden, leken onze band nu net te breken. Probeer maar eens een avondje door te zakken als je om acht uur ’s avonds liever in bed kruipt met de pyjama die je al de hele dag aanhebt, dan je op te maken voor dat avondje. Nee.

In dat eerste jaar had ik meer aan andere moeders met een baby. Hen kon ik zeggen dat het mooi maar zwaar was, zonder te horen dat ik er zelf voor had gekozen.


Dan die andere moeders met een baby. Daar had ik in dat eerste jaar meer aan. Hen kon ik ’s nachts tijdens het voeden een sms’je sturen met de vraag of baby’s na borstvoeding ook moeten boeren of niet. En zij stuurden dan meteen een antwoord terug dat geen dronken ingesproken bericht was waarin geroepen werd dat er tien pintjes voor me koud stonden. Ook al drink ik geen bier. Hen kon ik zeggen dat het mooi maar zwaar was, zonder te horen dat ik er zelf voor had gekozen. Hen kon ik vragen of hun hechtingen al genezen waren en of glijmiddel al dan niet echt een aanrader is, in plaats van te doen alsof ik het gemiddelde van 2,543 keer seks per week haalde.

Al merkte ik ook wel dat niet iedere moeder hetzelfde is. Sommige hadden kwaliteiten die mij minder aanspraken, sommige hadden kwaliteiten die mij meer aanspraken. Te laat komen op afspraken, bijvoorbeeld. En je truitje binnenstebuiten dragen. Of zelf ook al eens een potje babyvoeding eten, omdat er niets anders in huis is. Moeders met een baby die ’s nachts vaker wakker was dan die van mij vond ik ook tof. En die meer berg had dan mijn baby. Het blijkt allemaal een goede grond voor nieuwe vriendschappen, en de tijd zal uitwijzen of die van tijdelijke aard zijn of niet. Maar voor nu kan ik iedere nieuwe moeder een andere nieuwe moeder aanraden.

Moet je daarom als moeder mensen zonder baby’s uit je leven weren? Integendeel. Het zijn zij die je uiteindelijk weer met open armen opwachten aan de grote poort van het echte leven zodra je zelf uit de moeilijke eerste kinderjaren komt gekropen. Samen kunnen jullie die kloof weer dichten en samen beklimmen jullie de berg die tegen dan ook weer gewoon een berg is. Om daarna opnieuw te genieten van het uitzicht. Samen.

Meer columns van Nele: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '