Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

'Toen ik zag dat ze me ontvriend had op Facebook, was ik met stomheid geslagen. Ik wist totaal niet wat me overkwam.'

Sylvia (45) leende haar beste vriendin € 3000 en verloor zo een vriendschap van meer dan 10 jaar



‘Als je een vriend wil kwijtspelen, leen hem dan geld’, luidt een Russisch spreekwoord. En daar schuilt helaas veel waarheid in. Dat geld en vriendschap een dodelijke combinatie kunnen zijn, moest lezeres Sylvia (45) zelf ondervinden.


‘Ruim vijftien jaar geleden gingen mijn ex-partner en ik op zoek naar een nieuwe woonst, en al snel viel ons oog op een leuk huis in een fijne buurt. We namen meteen contact op met het makelaarskantoor dat het huis te koop aanbood. En daar kwamen we in contact met een toffe vrouw, die ons na het sluiten van de verkoopovereenkomst vertelde dat zij ook in die straat woonde. We werden buren en legden bij onze eerste ontmoeting meteen de basis van wat later een dierbare vriendschap zou worden.’



‘Zodra we verhuisd waren, zochten we opnieuw contact met elkaar en al snel deden we leuke dingen samen. Wanneer zij door een relatiecrisis ging of problemen had, stortte ze haar hart bij mij uit. En ik kon op mijn beurt bij haar terecht toen enkele jaren later ook mijn relatie op de klippen liep. Ruim tien jaar lang deelden we lief en leed met elkaar en probeerden we elkaar in alle omstandigheden te helpen waar dat nodig was.’

Toen ze me op een dag een mail stuurde en me vroeg of ik haar drieduizend euro wilde lenen, omdat ze dringend een openstaande schuld moest aflossen, waarschuwde mijn nieuwe partner – die nu mijn echtgenoot is – me meteen. Was dat wel verstandig? Maar in plaats van zijn goedbedoelde advies aan te nemen reageerde ik alleen maar verontwaardigd. Ze was al tien jaar mijn beste vriendin, natuurlijk zou ik haar het geld lenen! Zonder ook maar een moment te twijfelen, schreef ik haar het bedrag van drieduizend euro over en sprak met haar af dat ze me dit, zoals beloofd, zes maanden later zou terugbetalen. Want dan zou ze geld krijgen van een verzekering en dat zou ze me meteen doorstorten.’

Als een zus voor mij


‘Ik woonde ondertussen aan de andere kant van het land, maar we hielden nog altijd nauw contact. We spraken elkaar bijna dagelijks en bleven ook geregeld bij elkaar slapen. Ik vertrouwde haar blindelings en zou haar zelfs de sleutel van mijn huis gegeven hebben, mocht ze daar naar gevraagd hebben. Zij was als een zus voor mij. We waren dus ook bevriend op Facebook. Maar toen ik kort na de overschrijving van mijn geld plots het ene na het andere bericht zag verschijnen met pocherige foto’s van dure sushischotels, saunabezoekjes en zelfs weekendjes weg, begon ik mezelf toch vragen te stellen.’

Via via kreeg ik plots trouwfoto’s van haar te zien. Zo vernam ik dat ze met een welgestelde man in het huwelijksbootje was gestapt


‘Ik kon het ook niet laten me af te vragen van wiens geld ze dit allemaal betaalde. Dus besloot ik toch even te polsen naar wat meer uitleg over die schulden. Ik wilde weten wat er precies gebeurd was, en hoe ze in die problemen verzeild was geraakt waar ze schijnbaar in verstrikt zat. Maar het enige wat ik toen te horen kreeg, was dat ze onverstandig geshopt had, ze niet wist bij wie ze juist in de schulden zat, wie haar bewindvoerder was en hoe ze die kon bereiken. Een heel vage uitleg die me helaas heel duidelijk maakte dat ze uit haar nek kletste.’

Ontvriend op Facebook


‘Hoe ik ook probeerde haar te laten voelen dat ik haar alleen maar wilde helpen, ongeacht wat ze had uitgespookt, ze werd alleen maar vager in haar antwoorden. En toen zag ik de dag erna dat ze me ontvriend had op Facebook. Ik was met stomheid geslagen en wist totaal niet wat me overkwam. Meteen begon ik ook te twijfelen aan mezelf. Lag het misschien aan mij? Moest ik, in naam van onze vriendschap, haar de schuld – zonder naar meer uitleg te willen vissen – misschien gewoon kwijtschelden? Ik at er immers geen boterham minder om.’

Mijn lief en een andere goede vriendin, met wie ik de situatie besproken had, waren direct heel duidelijk: het lag niet aan mij. Dat stelde me wel gerust. Maar eerlijkheid en vertrouwen zijn voor mij toch nog altijd de basisprincipes voor een vriendschap, dus besloot ik het hoofdstuk met haar af te sluiten. Hoe erg het mij ook kwetste om na tien jaar een vriendschap kapot te zien gaan door een lening, ik wilde verder met mijn leven en er niet meer over nadenken. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan toen ik, via via, plots trouwfoto’s van haar te zien kreeg en ik vernam dat ze met een welgestelde man in het huwelijksbootje was gestapt.’

Vriendschap bleek een illusie


‘We waren ondertussen al ruim twee jaar verder en toch besloot ik haar te mailen. Om haar te feliciteren met haar huwelijk en haar te zeggen dat ik oprecht blij was voor haar dat ze haar leven weer op de rit had. Én of ze me nu dan de lening zou willen terugbetalen. Opnieuw kreeg ik het ene na het andere excuus op de mouw gespeld. Dus speelde ik het hard en stuurde haar een schuldbekentenis met afbetalingsplan die ze me per se die dag ondertekend moest terugmailen.’

‘Opnieuw kwam ze met smoezen en dat was de druppel. Ik zei dat ik de schuldbekentenis dan wel naar het werk van haar haar kersverse echtgenoot zou sturen, ze wilde me immers haar adres niet geven. ‘Wat ben jij harteloos’, zei ze. Maar ze ging uiteindelijk wel akkoord. Sindsdien betaalt ze maandelijks vijftig euro, en dat moet ze nog drie jaar lang, dan is haar schuld afbetaald. Daarna trek ik voorgoed een streep onder de illusie van wat ik ooit als een dierbare vriendschap heb beschouwd. Want wat er ook nog gebeurt, of wat ze me ooit ook nog zou willen zeggen, tussen ons komt het nooit meer goed. Daarvoor heeft ze mijn vertrouwen te erg beschaamd.’

 

Meer straffe verhalen:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '