Pleegouders zijn bijzondere ouders. Elke dag staan ze klaar om kwetsbare kinderen op te vangen en dat met de grootste liefde. Het is een uitspraak die Mercy alleen maar kan bevestigen, want ook zij heeft een bijzondere band met haar pleegmama Nele.
‘Ze hebben hier altijd veel nadruk gelegd op contact houden met de biologische ouders. We noemen hen ook allemaal Patje en Nele, niet papa en mama. Je hebt maar één mama, zegt Nele altijd. Eén keer per maand spreek ik af met mijn mama. In het begin keek ik daar enorm naar uit. Ik zette haar op een voetstuk: ze was lief en mooi, en ik kreeg altijd cadeautjes. Waarom kon ik niet gewoon bij haar gaan wonen? Maar hoe meer ik haar zag, hoe meer ik doorkreeg dat ze haar leven helemaal niet op orde had en hoe dankbaarder ik werd voor het leven dat ik hier had.’
Mag wel, mag niet
‘Ik zit al sinds mijn zesde in pleegzorg, en dit is mijn derde pleeggezin. Soms duurt het eventjes voor er een goede match is. Ook hier waren er regels waaraan ik me moest houden. Een gsm en sociale media gebruiken mocht pas vanaf mijn plechtige communie. Samen aan tafel zitten en eten is belangrijk, net als goede manieren en je bord leegeten. Ik merk dat ik veel van die zaken heb overgenomen. Bij mijn oppaskindjes hamer ik bijvoorbeeld op dezelfde dingen. Later zal ik dat bij mijn kinderen ook doen. Patje en Nele hebben me geleerd hoe het eraan toegaat in een echt gezin.’
Toch volgehouden
‘Ik zit in mijn eerste jaar hoger onderwijs en studeer voor lerares secundair onderwijs geschiedenis-Nederlands. Ik zou daarna ook nog mijn diploma kleuter- of lager onderwijs willen behalen. Iets in de media doen lijkt me ook leuk. In het middelbaar heb ik Latijn gestudeerd, en ondanks het feit dat ik heel wat keren heb willen stoppen, heb ik het volgehouden dankzij Nele. Ik mocht en mag veel leuke dingen doen zolang mijn punten maar goed blijven. Nele heeft altijd benadrukt hoe belangrijk het is om een goed diploma te hebben en zelf aan mijn toekomst te werken.’
Belgisch paspoort
‘Mijn mama was hier illegaal. Ze was gevlucht uit Oekraïne omdat ze zwanger was van mij en wist dat mensen met een kleurtje daar als minderwaardig werden gezien. Ook ik had dus geen paspoort. We proberen nu al drie jaar mijn verblijfsstatus en Belgische nationaliteit geregeld te krijgen en hebben daarvoor al verschillende bezoekjes gebracht aan de Oekraïense ambassade. Vorige week stond de politie hier om onderzoek te doen. Ze vroegen hoe goed mijn Nederlands was, terwijl ik in het Oostendse dialect ben opgevoed. Binnenkort komt het normaal gezien in orde, en dat zal voor mij een last van de schouders zijn. Ik ben lang bang geweest dat ze me terug zouden sturen naar een land dat ik niet ken en waarvan ik de taal niet spreek.’
Speciale 5
‘Het is hier altijd prettig druk. Nele heeft ook lang kindjes opgevangen voor kortere periodes, bijvoorbeeld als ze thuis even weg moesten of tijdens vakanties. Soms waren hier wel 8 tot 10 kindjes. Ik heb ook nog goed contact met de oudere (pleeg)zussen die nu alleen wonen. Voor de grote feesten komen we allemaal samen. Wat soms lastig is, is afscheid nemen, zeker als een baby’tje hier een hele tijd is geweest. Nele en Patje hebben beslist om niemand meer op te nemen. Wij zijn de special five, de laatste vijf pleegkinderen (lacht). De jongste kinderen zijn nog maar zes, dus die blijven hier nog wel even. Ik denk er nog niet aan om alleen te gaan wonen. Natuurlijk is het leuker als je gewoon bij je ouders kan blijven of meteen je plek vindt, maar ik ben blij met hoe mijn leven gelopen is.’
Pleegmama aan het woord
Nele: ‘Mijn mama is heel vroeg gestorven, dus ik verbleef een tijdje in pleegzorg. Ik wist hoe het werkte en wilde ook graag zelf iets betekenen voor kinderen. Ik ben ziek geweest toen ik jonger was en kon daardoor geen kinderen krijgen. Dat is niet makkelijk geweest, maar ik voel me wel de mama van alle honderd de kindjes die hier geweest zijn. Natuurlijk is de band met sommige kleintjes sterker. Mercy was al wat ouder toen ze bij ons terechtkwam, maar ze heeft zich hier snel aangepast en we hebben een heel sterke band gekregen. Ze is ook enorm slim, wil graag vooruit in haar leven en werkt hard. We zijn erg trots op haar.’
Lees ook:
