Je hebt de welbekende Instamama’s met het Pinterest-Scandinavisch interieur, de obligate gouden verjaardagsballonnen en met hippe tuinbroekkindjes gekleed in aardetinten (oker is trending!). Maar hier en daar zijn er Instamama’s die afwijken, met een eigen bijzonder verhaal en aparte stijl. Mariko voedt haar dochtertje Ayu bijvoorbeeld vegan op. Een keuze die deze Instamama erg logisch vond en daarmee haar volgers eindeloos lijkt te inspireren.
‘Mijn Instagram heeft eigenlijk altijd al rond vegan voeding gedraaid, als mama is er nu een nieuw topic bij gekomen: mijn dochtertje Ayu. Sinds vijftien maanden ben ik dus een vegan Instagrammama. Zo’n vijf jaar geleden ben ik veganist geworden, ervoor was ik al zo’n tien jaar vegetariër. Ik speelde al langer met het idee om vegan te worden, maar het bleef bij goede voornemens en halfslachtige pogingen. Ik vermoed dat de zin om vegan te worden nog groter is geworden met de opkomst van vegan blogsters en Instagramaccounts. De veganisten die ik in mijn schooltijd kende, waren vaak ietwat aparte types met wie ik me niet meteen kon vereenzelvigen (lacht). Onbekend maakt dan echt wel onbemind. Maar toen begon ik die inspirerende plaatjes te ontdekken van hippe blogsters die aan de andere kant van de wereld de lekkerste vegan gerechten maken.
Op een dag is de klik er gekomen: vanaf nu eet ik vegan. Gelukkig was mijn man meteen mee, dat maakte de stap stukken makkelijker. In België volgde ik de blogs en Instagramaccounts van Kim-Julie op de voet, vooral haar Insta-account Brusselsvegan is heel bekend. Enkele jaren geleden hebben we eens afgesproken, met nog twee andere vegan meisjes die ik via Instagram had leren kennen. Vegan en insta-accounts waren in België nog niet zo talrijk, waardoor je elkaar snel had gespot. Een van hen is uitgegroeid tot een echte vriendin: Marieke van @chezmariette, die zich heeft gespecialiseerd in vegan gebak. We horen elkaar buiten Insta ook heel vaak via WhatsApp.’
Geen enkel tekort
‘Als vegan had ik heel wat accounts om te volgen, als vegan mama was het toch even zoeken. De eerste maanden vond ik heel veel inspiratie bij de blog van Ellen Fisher, een vegan mama die met haar gezin naar Hawaï is verhuisd. Op YouTube post ze filmpjes waarop ze haar kinderen vegan gerechtjes voorschotelt. Picture perfect, maar heel inspirerend. Ondertussen ben ik helemaal thuis in het vegan mama zijn. Maar ik merk dat heel wat mensen het een vreemd gegeven blijven vinden. Je wil niet weten hoe vaak ik al de vraag heb gekregen: Maar wat eet Ayu dan eigenlijk? Daarom heb ik Ayu zelfs een eigen Instagramaccount gegeven, zo kunnen volgers met hun eigen ogen zien wat een vegan peutertje eet. De vraag of ik Ayu vegan zou opvoeden of niet, heb ik me zelfs nooit gesteld. Ik vond het zo evident, tenslotte was ik zelf al jaren vegan toen ik zwanger werd. Tijdens de zwangerschap heb ik me wel van nabij laten opvolgen door een vroedvrouwenpraktijk en door de gynaecoloog, maar elke keer bevestigden ze dat ik supergezond was en geen enkel tekort had.’
Sommige mensen lijken nog altijd te denken dat wij overleven op een blad sla en een wortel.
Buurtsuper en bioboerderij
‘De eerste maanden van haar jonge leventje kreeg Ayu gewoon borstvoeding, vanaf zes maanden begon ze hapje per hapje van onze vegan maaltijd mee te eten. Dit idee van je baby’tje zo jong stukken vast voedsel aan te bieden is ook wel bekend als de Rapley-methode. Ik pas ze toe, maar dan zonder vlees, vis en zuivel. In de plaats krijgt Ayu heel veel fruit en groenten, peulvruchten, tofoe, bonen, brood, hennepzaadjes en daarnaast nog altijd borstvoeding. Maar je hoeft je nu niet allerlei exotische gerechten voor te stellen, ik ga ook evengoed naar de buurtsupermarkt om de basisboodschappen te doen. Mijn groenten haal ik bij de bioboerderij. Er bestaan nog heel wat vooroordelen over veganisten. De reactie die ik het vaakst te horen krijg is Voor een veganist zie je er wel erg gezond uit. Sommige mensen lijken nog steeds te denken dat wij overleven op een blad sla en een wortel. Terwijl ik net heel gevarieerd en rijkelijk eet. En veel ook, ik eet bijna de hele dag door (lacht).’
Mijn dromen zijn vegan
‘Op zich is veganisme niet moeilijk om zelf toe te passen, maar als je eenmaal buiten de deur stapt, zijn de mogelijkheden in restaurants en koffiebars vaak beperkt tot nihil. Om van een crèche nog te zwijgen. Ik zou kunnen melk afkolven en alle maaltijdjes voor Ayu meegeven, maar dan doe ik het liever zelf. Met mijn diploma van opvoedster mag ik immers onthaalouder zijn. Sinds kort combineer ik de zorg voor Ayu op weekdagen dus met de zorg voor mijn onthaalkindjes. Uiteraard hebben zij zelf de keuze in wat zij eten. Willen de ouders graag dat hun kindje vlees of vis eet, dan mogen ze dat in een potje meegeven. Maar tot nog toe eten alle kindjes gewoon mee wat ik klaarmaak, en dat is elke dag supergevarieerd en rijk aan vitaminen. Mijn dromen hebben eigenlijk allemaal wel iets met vegan te maken. Ik geef nu al workshops aan mensen die graag vegan willen leren koken, en dat wil ik verder uitbreiden. Binnenkort doe ik voor de eerste keer de vegan catering voor een huwelijksfeest. Als ik maar mijn passie voor vegan koken kan delen. Via Instagram maar ook daarbuiten.’
Volg Mariko op Instagram: @marikovandamme
Lees ook:
