Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Tim De Backer

‘We kwamen van een woning voorzien van alle comfort, en nu hebben we niet eens een toilet.’

Kimberly (23) kocht een huis dat onbewoonbaar werd verklaard: ‘We hebben het bijna helemaal gesloopt’

Kimberly (23) zit midden in een verbouwing. In afwachting van haar droomhuis woont ze in een caravan, en dat gaat gepaard met ups, downs en héél veel stof.

‘Een te renoveren of instapklare hoeve op de boerenbuiten, bij voorkeur op een mooie lap grond. Ja, mijn vriend Geoffry en ik wisten wat we wilden toen we op huizenjacht gingen. Op dat ogenblik woonden we al twee jaar onder hetzelfde dak in een nieuwbouwwoning, maar de tijd was rijp om zelf in een eigendom te investeren. Zo gezegd, zo gedaan: in januari 2016 kochten we een woning die onbewoonbaar was verklaard met veel tuin rondom.

Die tuin was de grote troef, het huis daarentegen was een regelrechte puinhoop: vochtproblemen, geen elektriciteit en ook geen wateraansluiting. Je moet bijna gek zijn om je centen in zoiets te investeren, maar toch had het huis veel potentieel. Het schreeuwde alleen om een grondige opknapbeurt. Geoffry zag die wel zitten. Het was de ideale uitdaging om de doe-het-zelver in hem naar boven te laten komen, en ook ik liet me verleiden, al was het met een bang hartje (lacht).’

Eerst de caravan, dan het huis

‘Vol goeie moed begonnen we in het voorjaar van 2016 aan ons verbouwavontuur. Sindsdien wonen we samen met Eliot – onze favoriete viervoeter – op onze bouwwerf in een stacaravan met een oppervlakte van 30 vierkante meter. Een idee dat ik overnam van mijn nicht, die een wooncontainer kocht om haar verbouwingen te overbruggen. Een stacaravan leek ons nog praktischer, en via een tweedehandswebsite botsten we op een exemplaar uit de jaren 80.

De vorige eigenaars hadden zopas een verbouwing van vijf jaar achter de rug. Al die jaren was de caravan hun thuis geweest, maar zodra hun huis was afgewerkt, wilden ze er zo snel mogelijk van af (lacht). Het leek voorbestemd en de ideale oplossing, want blijven huren als je een woning hebt gekocht, was voor ons geen optie. We hebben eerst de caravan verbouwd, dan pas zijn we aan het huis begonnen. Zo kreeg hij een likje verf, werd de elektriciteit vervangen en kwam er laminaat. Ideaal om al eens te oefenen voor het échte werk!’

Veel werk aan de winkel

‘Hoewel we geen ervaring hebben met verbouwen, proberen we zo veel mogelijk zelf te doen. Voorlopig schakelden we alleen voor het dak een stielman in. Enerzijds is het een budgettaire keuze, anderzijds willen we eigenhandig onze stempel drukken op de woning. Geoffry bekijkt regelmatig renovatiefilmpjes op YouTube, en aan de hand van die video’s gaat hij zelf aan de slag. We stripten eerst de binnenkant van het huis, en al snel botsten we op minder aangename verrassingen, zoals wankele muren.

Het was niet de bedoeling, maar uiteindelijk hebben we onze woning bijna volledig gesloopt. Enkel een zijmuur blijft overeind. Die fase nam een klein jaar in beslag. Sindsdien zijn we met de opbouw bezig. Geoffry metselt voor de eerste keer in zijn leven, samen met zijn 71-jarige pépé. Op dit ogenblik zijn we halverwege de ruwbouw, dus er is veel werk aan de winkel: elektriciteit, sanitair, ventilatie, zonnepanelen, noem maar op. Bijna alles wat je kan bedenken, moet nog gebeuren. We hebben bewust geen deadline, want die zou te veel druk op onze schouders leggen, en dat is nooit gezond.’

Ik ben een huismus: ik kook, poets en was graag, en dat zijn dingen die ik al een tijdje niet in normale omstandigheden kan.

Bidden tot de weergoden

‘Het leven op een bouwwerf gaat gepaard met ups-and-downs. Het is niet altijd een pretje om dag in, dag uit zo te wonen, en dat al bijna twee jaar. Momenteel breng ik mijn tweede winter door in de caravan. Dit is een lastige periode, want de dagen zijn kort en bovendien heb ik een hekel aan koude temperaturen.

Als het buiten vriest, vriest het ook in onze caravan. Bevroren water en ijspegels aan het plafond zijn geen uitzonderingen. Maar ook de zomermaanden zijn geen lachertje, want zodra de zon schijnt, stijgt de temperatuur meteen, soms wel tot boven 40°C.’

Engelengeduld

‘Ik mag eigenlijk niet te klagen, want uiteindelijk hebben we het best oké, al is onze huidige stek beperkt in ruimte. We kijken constant uit op onze werf en dus ook op al het werk dat nog moet gebeuren, maar dankzij onze caravan kunnen we na de werkdag het verbouwhoofdstuk wél even afsluiten. Als we letterlijk en figuurlijk in het stof zouden bijten, zou ik gek worden. Ik vloek soms omdat we aan dit project begonnen zijn. We kwamen van een woning voorzien van alle comfort, en nu hebben we niet eens een toilet, op een Dixi in onze voortuin na. Douchen doen we op het werk of bij onze ouders.

Ik mis vooral het huiselijke. Ik ben immers een huismus: ik kook, poets en was graag, en dat zijn dingen die ik al een tijdje niet in normale omstandigheden kan. Ik vind het ook lastig dat ik niet altijd kan helpen op de werf. Zo lijkt het soms alsof het werk niet vooruitgaat, terwijl ik weet dat Geoffry zijn best doet om de klus te klaren. Verbouwen vraagt nu eenmaal engelengeduld, zeker als je het zelf doet en het project groter werd dan je dacht, maar het eindresultaat zal de moeite zijn. Daar doen we het dan ook voor!’


Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '