Julie is een creatieve levensgenieter die haar enthousiasme kwijt kan in sociale media, muziek en geschiedenis. Met een zwak voor Italiaanse dorpjes, het heuvellandschap en het trage leven besloot ze in 2023 met haar man Jef te verhuizen naar Umbrië.
Een oud kasteeldorp op een heuvel, een laptop op het balkon en de geur van olijfbomen in de lucht: het klinkt als een droom, maar voor Julie De Dycker (29) is het een doodgewone maandag. Een aantal jaren geleden besliste ze te verhuizen naar het buitenland. Sinds maart 2023 woont ze samen met haar man Jef in Campello Alto in Umbrië, het groene hart van Italië. Ze werkt er als freelance socialmediamanager, contentcreator en copywriter. ‘Dat klinkt als een hele boterham, maar al die domeinen vloeien mooi in elkaar over. Als het maar creatief is. Met mijn laptop, drone, gsm en een sterke internetverbinding kan ik werken vanop de mooiste plekken’, vertelt ze trots.
Overprikkeld
‘Het idee om te verhuizen naar het buitenland na de coronaperiode. We zaten weer volop in de hectische ratrace, en het leek alsof er ondanks die bizarre tijd niets veranderd was. Na maanden thuis te hebben gezeten, viel het me pas echt op hoe weinig rust of tijd ik mezelf gunde – of beter gezegd: kón gunnen. Ik stond op een kantelpunt: ik wilde sowieso van werk veranderen. Als zelfstandig logopediste was ik bijna 24/7 bezig. Tijdens schoolvakanties nam ik “verplicht” vrij, omdat ik anders zou crashen. In die vrije weken ging ik vaak reizen met vriendinnen of mijn man. Niet om vakantie te nemen, maar om letterlijk te ontsnappen.
@juliededycker 📍Van Antwerpen naar Umbrië. Met z’n tweetjes. Zonder plan B. In 2023 verhuisden Jef en ik naar Italië, op zoek naar een trager leven. Geen groot huis. Geen kinderen. Geen vaste job. Wel heuvels, cappuccino’s en heel veel “is dit wel verstandig?” Maar weet je? We deden het toch. En elke dag bouwen we verder aan ons droomleven in het hart van Italië. Klinkt dit een beetje als jouw droom? Dan zit je hier goed. Want ik neem je mee in het échte verhaal van emigreren naar Italië: de mooie momenten, de twijfels, de bureaucratie en de pure vrijheid. 👇 Wat houdt jou op dit moment nog tegen om te verhuizen? #verhuizennaaritalië #umbriaitaly #expatinitaly #digitalnomadlife #leveninitalië ♬ origineel geluid – Julie | life in Italy
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Na maanden thuis te hebben gezeten, viel het me pas echt op hoe weinig rust of tijd ik mezelf gunde – of beter gezegd: kón gunnen.
Ter plekke voelde ik rust en kon ik weer ademhalen. Toen ik merkte dat mijn man in dezelfde gedachtegang zat, legde ik de vraag op tafel: “Waarom verhuizen we niet naar het buitenland, als we ons daar toch zoveel beter voelen?” Waarop hij antwoordde: “Is goed, maar dan wel naar Italië.” En zo geschiedde.’
Complete vrijheid
‘We hebben een jaar lang intens gezocht naar werk en een woonplek in Italië’, geeft ze toe. ‘Tijdens die zoektocht stuitten we op een vacature van een koppel dat op zoek was naar Nederlandstalige uitbaters voor hun grote accommodatie van tien kamers. We reageerden meteen, en enkele maanden later verhuisden we. Na twee jaar uitbaten beslisten we om een andere richting uit te gaan omdat we al het werk van de accommodatie met ons tweeën deden en dat te zwaar was.
Nu werken we allebei als zelfstandige: ik als socialmediamanager voor Belgische bedrijven, en mijn man organiseert sportieve gravelfietsvakanties in de regio (Giro Gravel), een uniek concept. We verhuisden naar ons eigen appartement en ervaren sindsdien het gevoel van ultieme vrijheid. We kunnen volledig zelf bepalen hoe we leven en werken. Die vrijheid is voor mij echt goud waard. Zolang ik mijn deadlines haal, bepaal ik mijn eigen ritme. Mijn dag start meestal met een caffè doppio op het balkon, met uitzicht op de vallei van Umbrië. Daarna werk ik op mijn laptop. Soms doe ik dat thuis, soms in een lokaal barretje of zelfs onderweg, met mijn hotspot aan tijdens een dagtripje.’
Middeleeuws kasteel
Vandaag woont het koppel in een prachtig appartementje boven op een heuvel in een voormalig middeleeuws kasteel. ‘Ons dorp, Campello Alto, telt maar een tiental inwoners. Het hele dorp ligt op 514 meter hoogte; op een heuveltop omringd door olijfbomen en dennen, met een panoramisch en fenomenaal uitzicht op de vallei van Spoleto. Mentaal voel ik me hier in Italië veel rustiger. Dat verschil merk ik telkens opnieuw wanneer we even terug in België zijn.
Mentaal voel ik me in Italië veel rustiger. Dat verschil merk ik telkens opnieuw wanneer we even terug in België zijn.
Bij ons is het sociaal contrast ook vrij extreem. In België proberen we in korte tijd zoveel mogelijk vrienden en familie te zien. Dat is altijd een race tegen de klok, en tegelijk blijft het moeilijk om iedereen tevreden te stellen. Na verloop van tijd hebben we moeten aanvaarden dat je niet alles kan. En je kan ook niet voor iedereen goed doen. Dat blijft een uitdaging voor mij. Hier in Italië ligt onze focus nu vooral op werk. We zijn volop bezig met het uitbouwen van onze eigen projecten, en dat vraagt veel tijd en energie. Elk begin is moeilijk, dat zal elke zelfstandige wel kunnen beamen. Voor nu is een stabiel inkomen de grootste prioriteit, waar ter wereld je ook woont. Rust vind je pas echt als er ook financiële ruimte is.’
Financiële plaatje
Want ja, het kost ook wat om zo’n stap te zetten. ‘De verplichte ziekteverzekering was duurder dan verwacht en wordt het eerste jaar berekend op je laatste Belgische inkomen. Wij betaalden samen ongeveer € 2600. Daarna is het wel gratis. Daarnaast moet je als nieuwkomer goed kunnen aantonen dat je financieel zelfstandig bent. We moesten € 11.000 op een Italiaanse rekening storten, puur om te bewijzen dat we een jaar zouden kunnen overleven zonder inkomen. Je hebt meteen toegang tot dat geld, maar je moet het wel in één keer kunnen storten.’
@juliededycker Welkom in ons dorpje in Umbrië! 🇮🇹 Sinds een half jaar wonen Jef en ik in Campello Alto, een klein middeleeuws kasteeldorpje tussen Spoleto en Trevi. We leven hier met een paar andere buren binnen de oude kasteelmuren, omringd door olijfbomen, stilte en... veel geschiedenis. Er is geen bakker, beenhouwer of bar. Maar wel een kerk met muurschilderingen uit de 15e eeuw. En, je raadt het nooit, een wellnes! Het is anders dan wat we gewoon waren in België. Maar het voelt zo goed: eenvoudig, simpel en vooral echt. Wist je dat dit dorpje aan de Sint-Franciscusroute ligt? Dat is een lange wandelweg van Toscane tot Rome, langs plekken waar Franciscus van Assisi echt heeft gewoond. Wandelaars komen hier voor de rust en de prachtige vergezichten. 📽️ In deze video geef ik je een digitale rondleiding. Wandel je mee? Nu ben ik benieuwd, zou jij in zo’n dorpje kunnen wonen? #campelloalto #umbriëitalië #woneninitalië #verhuizennaaritalië #viafrancesco ♬ Cherry – Jordan Susanto
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Gelukkig vallen de vaste kosten verder wel mee. ‘We betalen € 500 per maand voor ons appartement. We wonen op de eerste verdieping en hebben twee slaapkamers en een balkon. Toen we het huurcontract tekenden, moesten we de makelaarskosten zelf betalen. Die kwamen neer op één maand huur. Dat vonden we toch wat vreemd, want in België is dat vaak ten laste van de verhuurder.
We doen één keer per week boodschappen, puur uit efficiëntie, want we vinden winkelen echt niet leuk. Het is ook even rijden. We betalen gemiddeld € 100 voor een volle kar met veel groenten en fruit. Benzine kost hier ongeveer evenveel als in België. De autoverzekering komt neer op zo’n € 600 per jaar. Voor wifi betalen we € 20 per maand. Een gsm-abonnement kost ons € 10. Elektriciteit bedraagt gemiddeld € 34 per maand, en onze brandverzekering kost € 300 per jaar.’
Verhuizen naar het buitenland
Julie en Jef hadden wel wat geld opzijgezet om hun droom na te jagen. ‘Het exacte bedrag weet ik eerlijk gezegd niet meer, maar het waren zeker enkele tienduizenden euro’s. Vanaf het moment dat we wisten dat we naar Italië zouden verhuizen, zijn we zo zuinig mogelijk gaan leven. We zijn ook allebei zo lang en zo hard mogelijk blijven doorwerken tot vlak voor de verhuis. We wisten dat we enkele maanden moesten overbruggen: we verhuisden in maart 2023, maar de accommodatie zou pas in mei opengaan. Bovendien waren we goed geïnformeerd over de kosten die bij zo’n verhuis komen kijken, van administratieve verplichtingen tot de praktische kant van verhuizen tussen twee landen. Die buffer gaf ons in het begin veel rust, zeker omdat we niet wisten hoe snel we opnieuw inkomen zouden genereren.’
Valkuilen
Het leven in Italië is niet altijd even romantisch. ‘Als je denkt dat België het land van de regeltjes is, ben je duidelijk nog niet in contact gekomen met de Italiaanse bureaucratie. Hier moet je echt durven te volharden. Na één telefoontje is er zelden iets geregeld. Je moet er echt achteraan zitten. Wat het extra moeilijk maakt, is dat elke regio haar eigen regels en wetgeving hanteert. Het systeem is weinig gedigitaliseerd, dus schrik niet als er af en toe iets wordt kwijtgespeeld op de gemeente of bij andere instanties. Geduld hebben is hier dus goud waard. En als je denkt dat alles eindelijk in orde is, duikt er vaak toch weer iets nieuws op. Maar elk probleem krijgt uiteindelijk wel een oplossing.’
Plannen
‘Ons avontuur is tot nu toe gelopen zoals het moest lopen. Dat het uitbaten van een grote accommodatie uiteindelijk niet onze droomjob bleek te zijn, konden we op voorhand niet weten. Maar het was een ongelooflijk rijke ervaring. We hebben er enorm veel uit geleerd, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak. Ik denk dat je een verhuis naar het buitenland nooit tot in de puntjes kan uitstippelen. Je kan plannen, voorbereiden, onderzoeken… Maar uiteindelijk loopt het toch altijd een beetje anders dan je verwacht. En dat is oké. Daar leer je net het meest van.’
@juliededycker Eerste apéroke op ons balkon in Umbrië ☀️ Kleine gelukjes, groot zomergevoel! 🥰 #balkonleven #zomerinzicht #umbria ♬ original sound – Chris Watson
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ultieme geluk
Julie en Jef zijn vastberaden: dit is hun leven nu. ‘Het mooiste moment tot nu toe? Onze trouwdag in Assisi, waar we de eerste twee jaar woonden. Toen we het gemeentehuis uit stapten, kregen we spontaan applaus van het plein. De foto van dat moment koester ik met heel mijn hart, want dat is ons leven nu: spontaan, oprecht gelukkig en “in het moment”. We staan daar samen als koppel in een nieuw land. Die foto markeert het einde van onze eerste twee jaren in Italië en tegelijk het begin van een nieuwe mindset: wij twee die doen wat we graag doen en voluit gaan voor ons ultieme geluk.’
Je kan het avontuur van Julie en Jef volgen op Instagram en TikTok .
Lees ook:
