Ellen (32) had 4 jaar een relatie met Karel, een narcist

‘Ik heb hem in onze tijd samen verschillende keren aangespoord om naar een psycholoog of een dokter te gaan. Hij zei dat hij daar het geld niet voor had. “We hebben niet allemaal een mama zoals jij, die altijd klaarstaat om te helpen”, zei hij dan. Eén keer is Karel naar mijn huisdokter gegaan, met een infectie. Ik had kort daarna contact met die dokter, die mij al van kleins af kent. Hij zei dat hij zich zorgen maakte. Hij beschreef mijn lief als een meestermanipulator. Toen ik Karel daar vragen over stelde, zei hij dat die dokter gewoon “in mijn broek wilde zitten” en hij hem daarom in een slecht daglicht stelde.’

Hij huilde en snikte dat ik de vrouw van zijn leven was en dat hij besloten had zich te laten opnemen, “omdat er toch wel iets aan de hand was”.

‘Eén keer belde hij me in tranen op. Hij had me net weer een aantal weken ijskoud genegeerd, maar toen had hij online gezien dat ik een weekje op reis was gegaan. Hij belde me op de dag dat ik geland was. Hij huilde en snikte dat ik de vrouw van zijn leven was en dat hij besloten had zich te laten opnemen, “omdat er toch wel iets aan de hand was”. Weer ging ik door de knieën, maar hij heeft dat natuurlijk nooit effectief gedaan. Ironisch genoeg eindigde de relatie met ikzelf die bij een therapeut zat om uit te zoeken hoe ik het zo ver had laten komen.’

Koud vanbinnen

‘Eigenlijk mocht ik niet verbaasd zijn. Hij had over zichzelf gezegd dat hij “koud” was vanbinnen. Nu weet ik dat je niet tegelijk van een narcist kan houden en van jezelf. Hij houdt namelijk ook niet van jou of zichzelf. Toen dacht ik echter – met mijn romantische ziel – dat ik hem wel zou kunnen genezen. We zagen elkaar voor het eerst op een festival en onze blikken bleven aan elkaar hangen. Hij kwam naar me toe en we hebben úren zitten praten. Hij heeft me toen helemaal ingepalmd. Hij was eigenlijk totaal mijn type niet. Ik, een echt meisje dat houdt van make-up en mooie nageltjes, hij een straatboefje. Niet echt knap, maar met charisma. En hij kon praten… Je zou je eigen moeder aan hem verkocht hebben.’

Door mijn vader gestuurd

‘Ik vergeet nooit dat hij me zei dat dat een gave was van hem: aanvoelen waar iemands pijn lag. Zonder dat ik het wist, had ik hem die eerste dag natuurlijk al veel munitie gegeven. Ik heb mijn vader op jonge leeftijd verloren en als enig kind zocht ik bescherming. Iemand om naar op te kijken. Hij wilde die leegte opvullen. Ik kan niet meer tellen hoe vaak hij heeft gezegd dat hij geloofde dat hij “door mijn vader gestuurd was”. Ze deelden ook een enorme liefde voor muziek, een deel van mij wilde dat zien als een teken dat het waar was. Toen ik een keer terloops zei dat mijn vader vaak een tandenstoker in zijn mond had, kopieerde hij dat gedrag.’

Volgens Karel was zijn moeder een hoer die hem mishandeld had en voor zijn vader was hij niet belangrijk genoeg.

‘Maar hij speelde ook in op mijn rechtvaardigheidsgevoel. Hij overstelpte me met dramatische verhalen over zijn kindertijd. Dat zijn ouders waren uiteengegaan in een vechtscheiding die wel tien jaar geduurd had en dat hij het grote slachtoffer was. Zijn moeder was een hoer die hem mishandeld had en voor zijn vader was hij niet belangrijk genoeg. Zijn moeder had een nieuw gezin gesticht, waar hij buiten viel. Zijn halfzusjes hadden nooit iets te kort gehad, terwijl hij altijd alles alleen moest doen. En ik, ik had bewondering voor hoe hij het helemaal alleen had gered.’

Altijd geviseerd

‘In het begin van onze relatie werd hij gestalkt door zijn ex. Zij was diegene die hem voor het eerst xtc had aangeboden, zij had hem bedrogen, zij zorgde alleen maar voor problemen. Wat er allemaal waar van was, weet ik niet, maar het feit dat ze hem bleef bellen, obsessief, doet me vermoeden dat hij ook haar zomaar had achtergelaten. Jaren later deed hij met mij hetzelfde. Ook op zijn jobs werd hij altijd geviseerd. Hij kreeg de schuld van dingen die hij niet gedaan had, ze wilden hem wegpesten. Hij was dan ook vaak werkloos, maar ik had het goed, dus waarom zou ik niet zorgen voor hem? Ik kan niet meer tellen hoeveel ik voor hem betaald heb: rijlessen, een opleiding in avondschool, benzine, optredentjes. Hij kon er toch niet aan doen dat hij niks had?’

Deurwaarders

‘Ik kan honderden verhalen vertellen. Hoe hij een keer bij een ruzie zijn eigen arm opensneed met een mes. Hij schreeuwde dat ik hem maar moest achterlaten, zoals iedereen altijd had gedaan. Of hoe hij me in mijn gezicht spuugde als we ruzie hadden. Of hoe hij plots “de grote opoffering” wilde doen om bij mij te komen wonen, meer dan 100 kilometer van zijn thuis. Of zo verpakte hij het toch.’

‘Hij zette zijn domicilie bij mij en trok hier in. Tot hier ineens twee deurwaarders stonden. Hij had schulden, achterstallige rekeningen. Ze hebben mijn hele inboedel opgeschreven. Zes pagina’s waarop alles, van mijn zetels tot mijn pc, genoteerd stond. Toen heeft mijn moeder ingegrepen en hem uit huis laten zetten. Ik was toen boos op haar, maar nu begrijp ik het. Het is mijn redding geweest, want het betekende uiteindelijk het einde van onze relatie.’

Tattoo van eerste ontmoeting

‘Geloof me, ik heb mijn hoofd al gebroken over waarom ik dit heb laten gebeuren. Na de dood van mijn vader vluchtte ik weg in boeken en films, een fantasiewereld. En hij was mijn liefde zoals in de films. Romeo en Juliet, Bonnie en Clyde. We waren het allemaal. We liepen dansend en lachend op straat, hij gooide me in de lucht omdat we zo gelukkig waren. Hij was speciaal, een beetje gevaarlijk, en ik vond dat wel spannend. Hij schreef me liefdesbrieven van tien pagina’s lang. Hij liet de datum van onze eerste ontmoeting op zijn borst tatoeëren. Maar wat een prijs heb ik betaald. Ik heb het maar net overleefd, want ik voelde me niks meer waard. Ik was gebroken.’

We zijn eerst lange tijd vrienden geweest voor het een relatie werd. Zo was ik nog nooit een relatie begonnen.

‘Ik heb nu een nieuwe vriend, maar ik laat hem niet volledig binnen. Ik kan het niet. Dat is jammer voor hem, want hij voelt dat natuurlijk. Maar ik durf niet. We zijn eerst lange tijd vrienden geweest voor het een relatie werd. Zo was ik nog nooit een relatie begonnen. Ons leven samen kabbelt rustig voort, maar ik zou het niet anders willen. Na al die pieken en dalen kan ik niks anders meer aan.’

Tekst: Kaatje De Coninck