Elines (25) ouders hebben met haar gebroken omdat ze lesbisch is

'Mijn hele jeugd lang heb ik homohaat over me heen gekregen. Mijn ouders – en dan vooral mijn vader – konden het niet laten er hun afgrijzen over uit te spreken. Ironisch genoeg had mijn vader het altijd over homomannen. Blijkbaar had hij niet stilgestaan bij het feit dat homoseksualiteit ook bij meisjes voorkomt. Mijn broer kreeg het minstens één keer per week te horen: "Als je er ooit aan dénkt een flikker te worden, dan stap je hier voor altijd buiten."'

Op mijn zestiende kuste ik met een vrouw. Ik heb er écht tegen gevochten. Ik heb me ertegen verzet, met alles wat ik in me had.

'Toen ik veertien was, werd ik voor het eerst verliefd. Op een meisje. Ik verborg het voor iedereen, zelfs voor mezelf. Ik was graag in haar buurt, maar hield mezelf voor dat het gewoon vriendschap was. Op mijn zestiende kuste ik met een vrouw. Ik heb er écht tegen gevochten. Ik heb me ertegen verzet, met alles wat ik in me had. Ik heb mezelf zelfs verminkt en heb aan zelfmoord gedacht, allemaal omdat ik lesbisch ben.'

Ik wist dat het huis te klein zou zijn, maar ergens hoopte ik nog dat mijn vader zich erover zou kunnen zetten.

'Het heeft nog tot mijn 23ste geduurd voor ik de confrontatie durfde aan te gaan. Intussen had ik al twee jaar een vaste vriendin; ik hield oprecht van haar en wilde een toekomst voor ons samen. Ik wilde me niet meer verstoppen en moest het thuis vertellen. Ik wist dat het huis te klein zou zijn, maar ergens hoopte ik nog dat mijn vader zich erover zou kunnen zetten. Ik was zijn dochter, hij hield van me. Dat was toch het belangrijkste?'

Ik heb het mijn beide ouders samen verteld. Mijn moeder begon te huilen, mijn vader ging roepen. "Je bent mijn dochter niet meer!" brulde hij.

'Maar mijn vader heeft woord gehouden. Ik heb het mijn beide ouders samen verteld. Mijn moeder begon te huilen, mijn vader ging roepen. "Je bent mijn dochter niet meer!" brulde hij. Ik heb niet de kans gekregen het uit te praten of hen zelfs maar te vertellen dat het niet mijn eigen keuze was om verliefd te worden op vrouwen. Ik moest meteen vertrekken. Mijn vader heeft wat van mijn kleren in een tas gesmeten, heeft me bij mijn arm gepakt en me op straat gezet, letterlijk. Gelukkig kon ik bij mijn vriendin terecht, maar sinds die dag heb ik geen contact meer met mijn ouders. Via mijn broer hoor ik – stiekem, want hij mag ook geen contact meer hebben met mij – dat er over mij niet meer mag worden gesproken. Ik heb er zelf voor gekozen, zeggen mijn ouders. Ik heb hen te schande gemaakt. Ze hebben geen dochter meer.'

'Sinds een halfjaar durf ik te zeggen dat ik geen ouders meer heb, want mensen die hun kind buitensmijten omdat het verliefd werd – toevallig op een vrouw – zijn de titel "ouder" niet waard.'