Auteur Laura Massoels (29): ‘Met de reactie ““Alles komt goed”” wuif je een ander zijn probleem weg’

Wat als je plots niet meer uit je bed geraakt, je lichaam signalen geeft dat het niet meer gaat en je te horen krijgt dat je zwaar in een burn-out zit? Laura Massoels uit Hasselt maakte het mee en liet na een opname in het ziekenhuis haar carrière als journalist achter zich. Om te herstellen, schreef ze het zelfhulpboek ‘Alles komt goed‘ in de hoop zichzelf en vooral anderen te helpen: ‘Alles komt en je kiest zelf of het goed wordt, en dat vormt de rode draad.’

‘Na mijn diploma in de bedrijfscommunicatie ben ik meteen in de journalistiek gegaan. Maar in de wereld van de media moet alles ontzettend snel gaan, en dat was na een tijdje te veel voor me. Daarbij was de sfeer op het werk echt niet meer aangenaam, waardoor ik dacht dat ontslag nemen de oplossing was. Maar ik was fysiek én mentaal uitgeput. Toen ik mijn bed amper nog uitgeraakte als 27-jarige vrouw, was dat de doorslag om hulp te zoeken.’

Je klopte toen aan bij het ziekenhuis, waar je werd doorverwezen naar de psychiatrische afdeling en gediagnosticeerd werd met een zware burn-out. Wat ging er door je hoofd?

‘Toen ze me zeiden dat mijn herstel “een proces van lange adem” zou zijn van twaalf à achttien maanden, was dat een zware klap in het gezicht. Ik had al wel van burn-outs gehoord, maar wist niet wat het voor me zou betekenen. We leven dan ook in een maatschappij waarin we continu moeten blijven doorgaan, hard moeten werken en te horen krijgen dat het allemaal wel goed komt wanneer we ons slecht voelen.’

Een eerste verwijzing naar je boek over je herstelproces ‘Alles komt goed‘?

‘Ja, want er werd constant gezegd dat het beter zou gaan en alles wel goed zou komen, maar op een gegeven moment was ik er klaar mee. Want dat is iets dat mensen zeggen om het probleem troostend weg te moffelen. En dat komt omdat het nog steeds een ongemakkelijk onderwerp is om over te praten. Vandaar de streep door “goed” in de titel. Want alles gaat op je afkomen en het leven gebeurt, maar je kiest zelf of het goed wordt. En dat vormt de rode draad van mijn boek.’

In het begin haal je al meteen het woord ‘basklas’ aan. Waar komt dat vandaan?

‘Het woord “basklas” heeft enorm veel impact gehad op mijn leven. Thuis werd het door mijn papa gebruikt om te beschrijven hoe we ons vooral niet moesten gedragen. De top bereiken was belangrijk, en alles lager dan dat was niet goed genoeg. Daardoor wilde ik het in mijn leven altijd beter doen. Na een tijd besefte ik dat basklas niet alleen omschrijft wat anderen over jou denken, maar ook hoe je naar jezelf kijkt. Dat heb ik dan als kracht gebruikt om mijn herstel in gang te zetten.’

Hoe heb je dat dan gedaan?

‘Ik heb elke letter van het woord opgesplitst en genoemd naar een stadium dat ik tijdens mijn proces doorlopen heb. En die vormen de hoofdstukken – en het stappenplan – van mijn boek. Zo krijg je begrijpen, ademen, soigneren, kennen, leren, aanvaarden en stralen. Ik hoop dus lezers te inspireren om stap voor stap, op een laagdrempelige manier, aan zichzelf te beginnen werken en zo zich beter in hun vel te voelen. Ik ben ervan overtuigd dat we door corona allemaal in een soort van burn-out zijn terechtgekomen. Want vandaag zijn we allemaal zo gestrest en moe, dat ik echt wil dat mensen dankzij mijn boek hun energie en goesting terugvinden om voort te gaan in hun eigen, persoonlijke proces.’

Je haalde doorheen je boek heel wat persoonlijke verhalen naar boven, zoals de impact van je opvoeding op je mentale gezondheid. Heeft dat de relatie met je ouders beïnvloed?

‘Ja, het boek komt dan ook grotendeels voort uit de moeilijke relatie die ik met mijn papa had. Dat is dus heel confronterend voor hem. Want al de dingen waar ik aan heb moeten werken, zijn herkenbaar voor hem. Hij heeft me die dan ook – bewust of onbewust – doorgegeven. Maar ik neem hem niets kwalijk, voor de duidelijkheid. Dat komt omdat ik nu besef dat hij niet beter wist. De meesten niet, ook niet de collega’s die me op de werkvloer pestten. Daarom is leren begrijpen – het eerste hoofdstuk in mijn boek – zo belangrijk. We moeten gewoon meer gaan weten om een transformatie in gang te zetten.’

We zijn nu twee jaar verder, en je hebt door heel wat woelige wateren gezwommen om te staan waar je vandaag staat. Zou je daar iets aan willen veranderen als het kon?

‘Het klinkt cliché, maar ik denk van niet. Die herstelperiode heeft me veel pijn en verdriet geleverd, maar door al dat mee te maken, sta ik vandaag sterker in mijn schoenen en ben ik ontzettend hard veranderd als persoon. Zo kijk ik positief naar de toekomst, en dat heb ik lang niet gedaan. In principe is er dus wel iets positiefs uitgekomen.’

Is er dan wel iets dat je je 27-jarige zelf zou willen vertellen?

‘Het maakt niet uit wat ik tegen de 27-jarige Laura zou zeggen, want ze zou niet geluisterd hebben (lacht). Ik zou het eerder houden op: je zal er wel doorkomen. En je gaat nog vaak tegen de muur lopen, maar dat zal je helpen. Dus doe gewoon waar je mee bezig bent, en het zal wel klikken op een moment.’

Heb je nog een laatste advies voor zij die zich herkennen in jouw verhaal?

‘Probeer het vooral niet allemaal alleen te doen. Zoek mensen op die net als jij het doel voor ogen hebben om aan zichzelf te werken en zich beter te willen voelen. Zo kan je elkaar beter ondersteunen en nieuwe inzichten krijgen via elkaar. Zo’n opvangnet kan echt het verschil maken.’

Ook benieuwd naar Laura’s debuut ‘Alles komt goed‘? Koop dan hier je eigen exemplaar voor € 22,99, of neem een kijkje op haar website basklas.be.

Lees ook:

• Miss België Kedist Deltour (24): ‘Ik vond het als jong meisje van kleur moeilijk om mezelf mooi te vinden omdat ik opgroeide in een witte omgeving’
• Joëlle (39) reist op haar eentje de wereld rond: ‘Ik voel me op reis minder eenzaam dan in België’
• Eva Daeleman (31): ‘Ik had alles wat in het plaatje van een succesvol leven past, maar werd lang niet elke dag gelukkig wakker’