Hanne (24) en haar vriend Sam (25) wonen in een tiny house: ‘Een beetje Pippi Langkousvibes, maar wel slim gemaakt’

Tiny houses zijn hot, met dank aan het gelijknamige tv-programma en de almaar stijgende woningprijzen. Op zoek naar een eenvoudiger leven in de natuur gingen Hanne en Sam op minder dan 30 m² wonen. Maar is de realiteit net zo mooi als de droom?

Hanne (24) is copywriter bij Slow Cabins. Ze is zes jaar samen met Sam (25), consulent bij Rebel Group. Het koppel deed mee aan het VTM-programma ‘Tiny House Battle’ en woont sinds juni vorig jaar samen in hun tiny house van 27 m².

Slow living

Sam: ‘We gingen samenwonen net voor de eerste lockdown. Daar zaten we dan, samen in een studio van 40 m². Maar ik herinner me dat als een van onze gelukkigste periodes. We wisten dus wel dat we dicht op elkaar konden wonen.’

Hanne: ‘De vertraging die ik voelde tijdens corona, deed me deugd. Geen overvolle sociale kalender, veel tijd voor mezelf, mijn hobby’s en de natuur... Dat lag me wel. Ik heb toen mijn bachelorproef gemaakt over slow living en stak Sam aan met mijn interesse!’

Sam: ‘Deze manier van leven strookt erg met onze waarden: proberen om zo duurzaam mogelijk te leven, met zo weinig mogelijk impact op onze omgeving. We wisten dat 9-to-5 gaan werken om een groot huis af te betalen ons niet gelukkig zou maken.’

Hanne: ‘We waarderen tijd meer dan geld, om ons te kunnen ontplooien. Toen ik een oproep voor het programma zag, heb ik ons heel impulsief ingeschreven. Sam wist het zelfs niet! Maar ineens werden we uitgenodigd. Vroeger dan gedacht konden we onze droom waarmaken, maar we waren er klaar voor.’

Pippi Langkousvibes

Sam: ‘We kozen uiteindelijk voor dit huisje omdat het bij ons past. Een beetje Pippi Langkousvibes, veel recupmaterialen en wat speels ingericht, maar wel slim gemaakt... Het was nog niet honderd procent afgewerkt, maar dat gaf ons de kans om onze stempel erop te drukken.’

Hanne: ‘Wat de makers slim gedaan hebben, is werken met verschillende niveaus. Zo staat ons bed op een verhoog, met daaronder de kleerkast. Het bureau staat op een ander verhoog. Daaronder zijn onze koelkast, diepvries en afwasmachine weggestopt. We wilden graag een grote tafel en vonden een zithoek niet zo belangrijk. Maar nu hebben we toch wat plaatsgemaakt voor een klein zeteltje: fijn om ’s avonds in te ontspannen. En ja, er is veel ruimte. Sam en ik hebben allebei vrij intensieve hobby’s: er is hier plaats voor zijn 3D-printer en voor mijn kaarsenmakerij, al neem ik dan wel heel het huis over (lacht).’

Sam: ‘Ik heb niet het gevoel dat we dingen hebben moeten opgeven. Integendeel: door de grote ramen, de tuin en het contact met de natuur zijn we allebei net creatiever geworden.’

Tweede toilet

Hanne: ‘We hebben nooit echt ruzie. Er is weleens een frustratietje, ja, maar als we even niet op elkaars gezicht willen kijken, gaat een van ons buiten een ommetje maken. Ja, dit is één ruimte, maar we lopen elkaar niet voor de voeten.’

Sam: ‘Of ik ga eens een dagje op kantoor werken, dan geven we elkaar meteen wat ruimte. Het enige wat niet zo makkelijk was: ook ons toilet stond in het midden van de ruimte, zonder echte afscheiding. Dat was toch even zoeken, ook voor ons bezoek. Nu hebben we in ons tuinhokje buiten een tweede toilet gemaakt. Ideaal, want voor een snel plasje ’s nachts kan je binnen terecht. Is het een number two, dan zit je op je gemak buiten. Werkt perfect voor ons!’

Hanne: ‘Toen we net verhuisd waren, in de zomer, had ik het wat moeilijker. De boel was nog chaotisch, nog niet alles had een plaats en we voelden ons nog niet thuis. Intussen moest ik veel van onze spulletjes die we de afgelopen twee jaar zo minutieus hadden verzameld wegdoen op een tweedehandsmarkt. Dat deed me toch meer dan ik had gedacht. Maar we zijn nu zoveel maanden later en ik heb er niet meer aan gedacht. Ik had gewoon wat meer tijd nodig om los te laten. Vandaag ben ik alleen maar blij dat we veel minder hebben om ons zorgen over te maken. We hangen niet vast aan financiële moetjes omdat onze kosten heel laag liggen. Ik kan drie vijfde werken, we kunnen eropuit trekken met ons busje...’

Sam: ‘Het eerste wat we zien wanneer we onze ogen openen, zijn de bomen voor het raam, de eekhoorntjes, de vogeltjes… Die rust vinden we allebei zalig.’

Hanne: ‘We kijken al uit naar de lente en zomer, want we hebben nog wel 101 plannen: wat schilderen, een terrasje aanleggen, een moestuin en bloementuin aanplanten... En dan onze vrienden uitnodigen voor ontelbaar veel barbecues: laat maar komen!’

Tekst: Kaatje De Conick

Lees ook: